6 Manjari paˈin si Isa, “Na, pakalehun bi pinaˈin hukum manggaˈi mabentel miyaˈan. Tinabangan du weˈ ne dendehin. 7 Na, gaˈi ke isab tabangan Tuhanin meˈ aˈa tapeneˈnen, mamāku-māku si iye ellew-sangemin? Magdayan-dayan pe ke iye nabangan siye? 8 Akahante kaˈam,” paˈin si Isa, “asal palakkes Tuhanin nabangan siye. Saguwaˈ si pasōngan bang aku, Anak Manusiyaˈin, balik pitu si dunya, ngasuwaˈ enteˈ ku meˈ aˈa sandel si aku?”
15 Na, niyaˈ meˈ aˈa moˈo meˈ anakde dikiˈ pī pu si Isa supaya siye antananne. Pagkite inin weˈ meˈ tindegnen, pinagamāhan siye weˈ de. 16 Saguwaˈ ilinganan weˈ si Isa meˈ mākanakin duk paˈinne si meˈ tindegnen, “Ambat pitu si aku meˈ mākanakin duk daˈa siye saggaˈun bi. Peggeˈ aˈa kuweˈ meˈ mākanakin ngatu du pinagbayaˈan weˈ Tuhanin. 17 Sabennal akahante kaˈam,” paˈin si Isa, “bang pangandel aˈa si Tuhanin dumaˈin kuweˈ pangandel mākanakin, na, aˈa iyan asal gaˈi sumakup dem pagbayaˈan Tuhanin.”
18 Dambuwaˈ ellew niyaˈ Yahudi bangsahan pī pu si Isa nilew iye, paˈinne, “Tuwan, aˈa hāp kew. Ine subey hinangku duk ku pinasukuˈan umul salama-lama?” 19 Sambungan si Isa iye, paˈinne, “Weˈey paˈinnu weˈ hāp ku? Gaˈ niyaˈ hāp luwal Tuhan dambuwaˈ-buwaˈ. 20 Kataˈuhannu du meˈ pangandaˈakan Tuhanin: Daˈa kew magjina. Daˈa kew monoˈ. Daˈa kew nangkew. Daˈa kew naksiˈ gaˈi bennal. Pagaddatanun saˈi-samanun.” 21 Paˈin lellahin si iye, “Kēmon iyan, Tuwan, tinuhut weˈ ku kemuwe nakanak pe ku.” 22 Pagkale si Isa inin, paˈinne si iye, “Niyaˈ pe dambuwaˈ gaˈ tahinangnu. Pī kew, pabellihanun kēmon alataˈnun bu pangurungun ulinen si meˈ mamiskinin. Manjari niyaˈ du iyan alataˈnu laˈi si surgaˈ. Pagubus, balik kew pitu bu nuhut kew aku.” 23 Pagkalene bissā si Isa miyaˈan, suse teˈed iye peggeˈ dayahan iye manamal. 24 Takite si Isa weˈ suse aˈahin, duk paˈinne, “Asal hunit teˈed meˈ madayahanin ngatu pinagbayaˈan weˈ Tuhan. 25 Mura pe untaˈin palabey si lowang dalum amban aˈa dayahanin ngatu pinagbayaˈan weˈ Tuhan.” 26 Pagkale meˈ aˈahin pinaˈin si Isa miyaˈan, paˈinde, “Na, sine ne tapī si surgaˈin bang kuweˈ iyan?” 27 Saguwaˈ paˈin si Isa, “Meˈ manggaˈi tahinang manusiyaˈin, tahinang du weˈ Tuhanin.”
28 Manjari missā si Petros. “Payamanun kami inin,” paˈinne, “ubus ne ambanan kami meˈ lumaˈ kamihin duk nuhut ne kami kaˈu.” 29 “Aweˈ,” paˈin si Isa si siye, “sabennal akahante kaˈam, bang niyaˈ aˈa ngambanan lumaˈnen, andanen, meˈ pungtinaˈinen, saˈi-samanen atawa meˈ anaknen basta sumakup iye dem pagbayaˈan Tuhanin, 30 asal tumbasan Tuhanin iye tiggelanne tuˈu si dunya labi pe teˈed amban inambanannen, duk inurungan du iye umul gaˈ tamananne laˈi si ahilat.”
31 Manjari binoˈo weˈ si Isa tindegne sampūˈ duk duwehin patala-tala duk paˈinne si siye, “Pakale kaˈam, kite bi inin pataked hap Awrusalam. Paglaˈi ne kite bi, tinumanan du kēmon bakas tasulat meˈ kanabihan sabab aku, Anak Manusiyaˈin. 32 Sinōngan du ku pī si antanan meˈ aˈa dumaˈin Yahudi, duk hinangde du ku dagey duk paˈiyaˈde ku duk pagluraˈande. 33 Lubakande ku ubus bu papateyde ku. Saguwaˈ puwas tellum bahangi, ellum du ku balik.” 34 Saguwaˈ gaˈ tahāti meˈ tindegnen binissāne miyaˈan. Gaˈ pastiˈ si siye duk gaˈ kataˈuhande bang ine hāti pinaˈinnen.
35 Sakaliˈ ne siye tapit si puweblo Ariha, niyaˈ laˈi ningkoloˈ si higad lān palabeyanden aˈa pessek magpāku-pāku sīn. 36 Pagkale aˈa mapessekin meˈ aˈa maˈekka mapalabeyin, tilewne bang weˈey miyaˈan. 37 Inakahan iye, paˈinde, “Si Isa, aˈa amban Nasaretin mapalabeyin.” 38 Pagkalene inin magtawus iye ngalingan papales, paˈinne, “O Isa, tubuˈ Sultan Daˈud, maˈaseˈ ne kew si aku.” 39 Inamāhan iye weˈ meˈ aˈa si dehelluhanin, gaˈi iye dinaˈak magbukag. Saguwaˈ namba ne papalesne paglingannen. “O tubuˈ Sultan Daˈud,” paˈinne, “maˈaseˈ ne kew si aku.” 40 Manjari padeheng si Isa duk daˈakne aˈahin binoˈo pī si iye. Pagtapit ne aˈahin, tilew si Isa iye, paˈinne, 41 “Ine kabayaˈannu hininangku si kaˈuhin?” “Tuwan,” paˈinne, “kabayaˈankun makakite ne ku.” 42 Paˈin si Isa si iye, “Makakite ne kew. Kawuliˈan kew peggeˈ sandel kew si aku.” 43 Magtawus iye makakite duk nuhut ne iye si Isa lumengngan. Pinudji ne paˈin weˈ ne Tuhanin. Duk meˈ aˈa mangite miyaˈan, pinudji isab weˈ de Tuhanin.
<- Lukas 17Lukas 19 ->