1 Paˈin si Isa si meˈ tindegnen, “Daˈa kaˈam suse dem ateybi sabab meˈ pinaˈinku miyaˈan. Sandel kaˈam si Tuhan duk sandel isab kaˈam si aku. 2 Laˈi si lahat Samaku Tuhanin, ekka patennaˈan. Bang inin gaˈi toˈo gaˈi kaˈam akahanku. Pī ku manyap patennaˈanbin. 3 Manjari bang ubus ne ku magpanyap patennaˈanbin, balik du ku pitu ngeddoˈ kaˈam duk boˈote kaˈam pī si patennaˈankun duk kite bi magdambuwaˈ patennaˈan. 4 Duk kataˈuhanbi du lān hap pī si papīhankun.”

5 Paˈin si Tomas si iye, “Tuwan, gaˈi kataˈuhan kami bang tungan papīhannun. Saˈingge pangataˈu kami lān hap pīhin?” 6 Paˈin si Isa si iye, “Aku inin lān tudju Tuhanin, aku poˈon sasuku mabennalin, duk aku poˈon umulin. Gaˈ niyaˈ tapī si Samaku Tuhanin bang dumaˈin aku palabeyannen. 7 Kuweˈitu peggeˈ kataˈuhanbi ne ku,” paˈin si Isa, “kataˈuhanbi du isab Samakun. Tinagnaˈan kuweˈitu, kataˈuhanbi ne Samakun duk takitebi ne iye.”

8 Paˈin si Pilip pu si Isa, “Tuwan, pakitehanun si kami Samanun duk kaduhulan ne kami.” 9 Sambungan si Isa iye, paˈinne, “Katiggelku ne tuˈu si kaˈam, gaˈi pe kataˈuhannu bang sine ku, Pilip? Sine-sine ngite aku, kuweˈ Samakun ne teˈed takitenen. Hangkan weˈey paˈinnu weˈ subey pinakitehan si kaˈu Samakun? 10 Weˈ gaˈi kew kahagad, Pilip, weˈ Samakun duk aku dambuwaˈ du? Meˈ pamanoloˈku si kaˈamin dumaˈin amban aku, saguwaˈ amban Samaku mateteg tuˈu si akuhin. Kēmon meˈ hinangkun iye mangahinangin.” 11 Paˈin si Isa, “Subey kahagadbi pinaˈinkun weˈ Samakun duk aku dambuwaˈ du. Bang gaˈi kaˈam kahagad sabab bissāku inin, kahagad kaˈam hadja sabab meˈ hinang bakas hininangkun. 12 Sabennal akahante kaˈam,” paˈin si Isa, “sine-sine kahagad si aku, hinangne du isab meˈ hinang hininangkun. Duk pasōng pe meˈ tahinangnen amban meˈ hininangkun, peggeˈ pī ne ku si Samaku Tuhanin. 13 Ine-ine pākubi si Samakun sabab sandelbi si akuhin, hinangku si kaˈam supaya tapudji Samakun sabab hininangkun. 14 Ine-ine pākubi si aku sabab sandelbi si akuhin, hinangku si kaˈam.”

15 Paˈin si Isa pe, “Bang bennal ku kalasahanbi, bugtuˈ tuhutbi meˈ pangandaˈakanku si kaˈamin. 16 Pākuku du si Samakun duk kaˈam urunganne seddili nabangan kaˈam gantiˈku. Luˈu du iye si kaˈam salama-lama. 17 Manabang inin, Niyawa Tuhanin. Iye magaka mabennalin sabab Tuhanin. Saguwaˈ meˈ aˈa manggaˈi manuhut Tuhanin, gaˈi tatayimaˈde Niyawa Tuhanin peggeˈ gaˈi iye tahātide duk gaˈi iye kataˈuhande. Saguwaˈ kaˈam, kataˈuhanbi du Niyawa Tuhanin peggeˈ luˈu iye si kaˈam duk pateteg du iye dem ateybi. 18 Bisan ku tahalaˈ, gaˈi du kaˈam siya-siyaku. Balik du ku pitu si kaˈam. 19 Gaˈi ne tiggel gaˈi ne ku takite weˈ meˈ aˈa manggaˈi manuhut Tuhanin. Saguwaˈ kaˈam, kitebi du ku. Duk peggeˈ ellum ku salama-lama, kaˈam ellum du isab salama-lama. 20 Pagtekka ellew miyaˈan, kataˈuhanbi du weˈ Samakun duk aku magdambuwaˈ. Duk kataˈuhanbi isab weˈ kaˈam duk aku magdambuwaˈ. 21 Sine-sine nayimaˈ meˈ pangandaˈakankun duk tuhutne du, iye iyan aˈa asal mamalasa si akuhin. Aˈa mamalasa si akuhin kinalasahan du iye weˈ Samakun. Duk kalasahanku isab iye duk pahātiku du dikun si iye.”

22 Manjari tinilew si Isa weˈ si Judas, dumaˈin si Judas Iskariyot. Paˈin si Judas, “Tuwan, ine sababnen hangkan pahātinu dinun si kami hadja bu dumaˈin si meˈ manusiyaˈin kēmon?” 23 Nambung si Isa, paˈinne, “Bang aˈahin malasa si aku, bugtuˈ tuhutne meˈ panoloˈkun. Manjari kalasahan Samakun iye, duk laˈi kami duk Samakun patennaˈ si iye. 24 Saguwaˈ aˈa manggaˈi malasa si akuhin, gaˈi du isab tuhutne meˈ pamanoloˈkun. Duk meˈ pamanoloˈku si kaˈamin dumaˈin amban aku saguwaˈ amban Samaku mamapitu akuhin.

25 “Inaka inin kēmon weˈ ku si kaˈam pādpād tiyaˈ pe ku tuˈu si kaˈam. 26 Saguwaˈ papitu Samakun du si kaˈam manabangin, gantiˈku. Iye Niyawa Sutsihin. Toloˈanne du kaˈam kēmon-kēmonin duk paˈessebanne kaˈam kēmon bakas panoloˈku si kaˈamin.”

27 Paˈin si Isa pe, “Iye pangambanku si kaˈamin atey sanyang. Kasanyangan inin amban aku duk gaˈi inin magsaliˈ duk kasanyangan si dunyahin. Hangkan daˈa kaˈam suse dem ateybi duk daˈa kaˈam tinalew. 28 Bakas ne kaˈam akahanku weˈ aku inin tahalaˈ ne, saguwaˈ balik du ku pitu si kaˈam. Bang kaˈam asal malasa si aku, bugtuˈ kēgan kaˈam weˈ pī ku si Samakun, peggeˈ langkew iye amban aku. 29 Andang ne kaˈam akahanku pādpād gaˈ pe taˈabut waktu patahalaˈkun supaya bang taˈabut ne waktu miyaˈan, asal kahagad ne teˈed kaˈam. 30 Gaˈi ne ku makajari missā si kaˈam tiggel peggeˈ sōng tekka ne nakuraˈ seyitan magnakuraˈ si dunya inin. Gaˈi du ku kapagbayaˈanne. 31 Saguwaˈ subey kataˈuhan meˈ manusiyaˈin kēmon weˈ malasa ku si Samakun, hangkan pagtuyuˈanku kēmon hininang sa pangandaˈakan Samaku akuhin. Na, kuwat ne kaˈam, sūng ne kite bi,” paˈin si Isa.

<- Yahiya 13Yahiya 15 ->