1 Babildiki derya-ériqlar boyida biz olturduq;

Zionni esliginimizde, berheq yigha kötürduq;

2 Chiltarimizni arisidiki sögetlerge ésip qoyduq.

3 Chünki bizni sürgün qilghanlar bizdin naxsha telep qildi;

Bizni zarlatquchilar bizdin tamasha telep qilip: —

«Hey, Zion naxshiliridin birni bizge éytqina» — déyishti.[a]

4 Yaqa yurtta turup Perwerdigarning naxshisini qandaqmu éytayli?

5 Ey Yérusalém, men séni untusam,

Ong qolum maharitini untusun!□«Ong qolum maharitini untusun!» — yaki «Ong qolumni untughan bolsam!».

6 Séni eslimisem,

— Yérusalémni eng chong xursenlikimdin ewzel körmisem —

Tilim tanglayimgha chapliship qalsun!

7 I Perwerdigar, Édom baliliridin hésab alghanda, Yérusalémning béshigha chüshken künini yadinggha keltürgeysen;

Chünki ular: «Uni yer bilen yeksan qilinglar,

Ulighiche yer bilen yeksan qilinglar!» déyishti.[c]

8 I bulinish aldida turghan Babil qizi,

Bizge qilghan qilmishliringni özüngge qayturghuchi bextliktur![d]

9 Bowaqliringni élip tashqa atquchi kishi bextliktur!