1 Андин тәхттә олтарғучиниң оң қолида ич вә таш тәрипигә хәт пүтүлгән вә йәттә мөһүр билән печәтләнгән бир орам язмини көрдүм. □«мунасивәтлик айәтләр» — «Зәк.» 5:1-4.  [b] 2 Жуқири аваз билән: «Орам язмини ечип, печәтләрни йешишкә ким лайиқтур?» дәп товлиған қавул бир пәриштиниму көрдүм. 3 Лекин нә әрштә нә йәр йүзидә нә йәр астида орам язмини ачалайдиған яки ичигә қаралайдиған һеч ким чиқмиди.[c] 4 Орам язмини ечишқа яки ичигә қарашқа лайиқ бирәрси тепилмиғачқа, қаттиқ жиғливәттим. 5 Андин ақсақаллардин бири маңа:

— Жиғлима! Қара, Йәһуда қәбилисидин болған шир — Давутниң йилтизи Болғучи ғәлибә қилди; шуңа орам язмини вә униң йәттә печитини ечишқа У қадир,  — деди.□«Давутниң йилтизи болғучи» — яки «Давутниң йилтизиниң нотиси» («Йәш.» 11:1ни көрүң). Лекин бизниңчә бу сөз Давутниң Мәсиһтин келип чиққанлиғини һәм Мәсиһниң Давутниң Рәбби екәнлигини көрситиду (22:16 вә «Мат.» 22:42-45).  [e]

6 Андин қарисам, тәхт билән төрт һаят мәхлуқниң арилиғида, ақсақаллар оттурисида бир Қоза өрә туратти. У йеңила боғузланғандәк қилатти; Униң йәттә мүңгүзи вә йәттә көзи болуп, бу көзләр Худаниң пүткүл йәр йүзигә әвәткән йәттә Роһи еди.[f] 7 Қоза берип, тәхттә олтарғучиниң оң қолидин орам язмини алди. 8 Язмини алғанда, төрт һаят мәхлуқ вә жигирмә төрт ақсақал қозиниң айиғиға жиқилди; уларниң һәр бириниң чилтари вә хушбуй билән толған алтун чинилири бар еди (бу хушбуй муқәддәс бәндиләрниң дуалири еди).[g] 9 Улар йеңи бир күй ейтишти: —

«Орам язмини елишқа,

Вә печәтләрни ечишқа лайиқсән;

Чүнки боғузландиң

Вә һәр қәбилидин, һәр тилдин,

Һәр милләттин, һәр әлдин болған инсанларни

Өз қениң бәдили билән сетивелип, Худаға мәнсуп қилдиң.[h]

10 Уларни Худайимиз үчүн бир падишалиққа уюштуруп,

Каһинлар қилдиң.

Улар йәр йүзидә һөкүм сүриду».[i]

11 Андин көрдүм вә мана, тәхтниң, һаят мәхлуқларниң вә ақсақалларниң әтрапида нурғунлиған пәриштиләрниң авазини аңлидим. Уларниң сани түмән миң-түмән миң, миллион-миллион еди. □«Уларниң сани түмән миң-түмән миң, миллион-миллион еди» — әслидә «уларниң сани йүз миллионлиған, «миллионлиған еди».  [k] 12 Улар жуқури аваз билән: —

«Боғузланған қоза қудрәт, дөләт, даналиқ, күч-қувәт, һөрмәт, шан-шәрәп

Вә мәдһийигә лайиқтур» дейишәтти.[l]

13 Андин мән әрш, йәр йүзи, йәр асти вә деңиздики һәр бир мәхлуқ вә уларниң ичидә бар болғанларниң һәммисиниң: —

«Тәхттә Олтарғучиға вә Қозиға

Мәдһийә, һөрмәт, шан-шәрәп вә һоқуқ-қудрәт

Әбәдил-әбәткичә мәнсуп болғай!» дегинини аңлидим.

14 Төрт һаят мәхлуқ «Амин!» дәп җавап қайтуратти, ақсақаллар йәргә жиқилип сәҗдә қилатти.□«...Төрт һаят мәхлуқ «амин!» дәп җавап қайтуратти, ақсақаллар йәргә жиқилип сәҗдә қилатти» — бу муһим бабниң темиси тоғрилиқ «қошумчә сөз»имиздә азрақ тохтилимиз.