1 Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй-нахша: —

Униң ули болса муқәддәс тағлардидур.□«Униң ули болса муқәддәс тағлардидур» — «Униң ули» — Худаниң ули, демәк.

2 Пәрвәрдигар Зионниң дәрвазилирини сөйиду,

Яқупниң барлиқ макан-җайлиридинму әвзәл көриду;

3 Сениң шәривиңгә улуқ ишлар ейтилмақта, и Худаниң шәһири!

Селаһ.

4 «Мени тонуп билгәнләр арисида Раһаб билән Бабилни тилға алимән;

Мана Филистийә, Тур билән Ефиопийә;

Мана бу адәм шу йәрдә туғулған» — дәймән.□«... арисида Раһаб билән Бабилни тилға алимән» — «Раһаб» бу йәрдә Мисирни билдүриду (мәниси: «тәкәббур». «Йәш.» 30:7ни көрүң). ««Мени тонуп билгәнләр арисида Раһаб билән Бабилни тилға алимән... мана бу адәм шу йәрдә туғулған» — дәймән» — сөзлигүчи Худа Өзи болса керәк.

5 Бәрһәқ, Зион тоғрилиқ шундақ ейтилиду: —

«Бу адәм, паланчи-покунчи униңда туғулған,

Һәммидин Алий Болғучиниң Өзи уни мустәһкәмләйду».

6 Хәлиқ-қовмларни хатирилигинидә Пәрвәрдигар: —

«Бу киши бу йәрдә туғулған» — дәп алаһидә хатиригә йезип қойиду.

Селаһ.□««Бу киши бу йәрдә туғулған» — дәп алаһидә хатиригә йезип қойиду» — бу сирлиқ сөз Худаниң Йәһудий болмиған («ят әллик») Өзигә етиқат қилғучиларни етиқати арқилиқ «Өзүмгә тәвә адәм, Өзүмниң аиләмдики адәм» дәп һесаплап, уларға илтипат қилип: «Йерусалимда туғулған» дәп һесаплайдиғанлиғини көрситиду.

7 Нахшичилар, уссулчилар шуни тәң ейтиду: —

«Мениң барлиқ булақ-мәнбәлирим сениңдидур!»□«Мениң барлиқ булақ-мәнбәлирим сениңдидур!» — «сениңда» бәлким Зионда дегән мәнидә. Бәзи алимлар мәнасини «Худа Өзидә» дәп қарайду.