1-2 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй: —

Сән Өз зиминиңға илтипат көрситип,

Яқупни сүргүнлүктин қайтурған едиң, и Пәрвәрдигар.

3 Хәлқиңниң қәбиһлигини кәчүрүм қилип,

Барлиқ гуналирини япқан едиң.

Селаһ.

4 Сән пүтүн қәһриңни ичиңгә қайтурувелип,

Ғәзивиңниң әшәддийлигидин янған едиңсән.

5 Әнди бизни Өз йениңға қайтурғайсән, и ниҗатлиғимиз болған Худа!

Бизгә болған аччиғиңға һай бәргәйсән!□«Әнди бизни Өз йениңға қайтурғайсән, и ниҗатлиғимиз болған Худа! Бизгә болған аччиғиңға һай бәргәйсән!» — Худаниң Исраилға рәһимдиллиқ көрситиватқинини көрүп (3-айәтни көрүң), мошу күйниң муәллипи Худадин Исраилни үзүл-кесил товва қилдурғайсән, уларни Өз йениңға, шундақла Өз жутиға қайтурғайсән, дәп дуа қилишни башлайду.

6 Сән бизгә әбәдий ғәзәплинәмсән?

Әвлаттин-әвлатқичә ғәзивиңни созамсән?

7 Хәлқиң Өзүңдин шатлиниши үчүн,

Бизни қайтидин йеңилимамсән?■Зәб. 70:20; 79:19; 137:7

8 Бизгә өзгәрмәс муһәббитиңни көрсәткәйсән, и Пәрвәрдигар,

Бизгә ниҗатлиғиңни ата қилғайсән!

9 Тәңри Пәрвәрдигарниң немиләрни дәйдиғанлиғиға қулақ салай;

Чүнки У Өз хәлқигә, Өз мөмин бәндилиригә аман-хатирҗәмликни сөзләйду;

Улар йәнә һамақәтликкә қайтмисун!

10 Зиминимизда шан-шөһрәтниң туруши үчүн,

Дәрһәқиқәт, Униңдин әйминидиғанларға Униң ниҗатлиғи йеқиндур;

11 Өзгәрмәс муһәббәт вә һәқиқәт өз ара көрүшти;

Һәққанийәт вә аман-хатирҗәмлик бир-бирини сөйүшти;□«Өзгәрмәс муһәббәт вә һәқиқәт өз ара көрүшти; һәққанийәт вә аман-хатирҗәмлик бир-бирини сөйүшти» — бу сирлиқ сөзләр шүбһисизки, Мәсиһниң өзини қурбанлиқ қилғинида, әмәлгә ашурулди.  ■Ибр. 7:2

12 Һәқиқәт йәрдин үнүп чиқмақта,

Һәққанийәт әршләрдин қарайду.

13 Пәрвәрдигар бәрикәт бериду,

Зиминимиз һосулини бериду;■Зәб. 66:7

14 Һәққанийәт Униң алдида маңиду,

Униң қәдәмлиригә йол һазирлайду!□«Һәққанийәт Униң алдида маңиду, униң қәдәмлиригә йол һазирлайду!» — йәнә бир хил тәрҗимиси: «Һәққанийәт Униң алдида маңиду, һәм өзини Униң қәдәмлиригә орнитиду».