1-2 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Айҗәләт-хашшаһар» (таң сәһәрдә кәлгән мәдәт) дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған күй: —

«Аһ Илаһим, Илаһим, немишкә мәндин ваз кәчтиң?

Сән немишкә мени қутқузуштин шунчә жирақсән?

Немишкә қаттиқ пәрядлиримдин шунчә жирақ турисән,□«Изаһат» — Давут пәйғәмбәр һаятида нурғун азап-оқубәтләрни тартқан болсиму, лекин у бу күйдә ейтилған шунчивала еғир азап-оқубәтләрни тартқан әмәс. Шуңа шүбһисизки, Давут өзидин кейинки бирисиниң тартидиған азаплирини көрсәткән болса керәк. Оқурмәнләр бу азапларниң кимгә қаритилғанлиғи тоғрилиқ өзлири хуласигә кәлсун. ««айҗәләт-хашшаһар» (таң сәһәрдә кәлгән мәдәт)» — бәзи алимлар: «Таң сәһәрдики чиши җәрән» дәп тәрҗимә қилиду. Бу бәлким күйниң темисиниң һәм униң аһаңиниң нами болса керәк.  [b]

3 Худайим, күндүздә нида қилдим, лекин Сән һеч җавап қилмайсән;

Кечидиму мән шундақ пәряд қилиштин арам алалмаймән.□«Кечидиму мән шундақ пәряд қилиштин арам алалмаймән» — яки «кечидиму мән пәряд қилсам, бирақ арам тапмаймән»  [d]

4 Бирақ и Исраилниң мәдһийилирини өз маканиң қилғучи,

Сән дегән пак-муқәддәстурсән!

5 Ата-бовилиримиз сени таянчи қилған,

Улар саңа таянған, сән уларни қутқузған.

6 Улар Саңа нида қилишлири билән қутулған;

Саңа тайиниш билән уларниң үмүти һеч йәрдә қалған әмәс.[e]

7 Бирақ мән болсам адәм әмәс, бир қурутмән,

Инсан тәрипидин төһмәт билән рәсвайиаләм қилинғанмән,

Халайиқ тәрипидин кәмситилгәнмән.□«мән болсам адәм әмәс, бир қурутмән» — ибраний тилида «қурут» «коккус иликус» (қизил қурут) дегән қурутни көрситиду. Бу хил қурутниң чишиси тухумлиғанда өзини дәрәққә чаплаштуруп, салған тухумлирини өз бәдини билән қоғдайду. Шундақ қилип у өлгичә чаплашқан йәрдин мидирлимай туриду. Өлүши билән униңдин қип-қизил бир суюқлуқ чиқип, һәммә әтрапини қизил қилиду. Адәмләр бу қизил суюқлуқни бояқ үчүн ишлитиду. Бу ишлар Мәсиһ Әйсаниң кресткә миқлинишиға бешарәт болмамду?  [g]

8 Мени көргәнләрниң һәммиси мазақ қилип күлиду,

Башлирини силкишип ағзилирини пүрүштүрүп: [h]

9 «У Пәрвәрдигарға өзини тапшурған әмәсму?!

Әнди Пәрвәрдигар уни қутқузсун!

Пәрвәрдигар униңдин хурсән болса әгәр,

Уни қутулдурсун!» — дейишиду.[i]

10 Бирақ мени апамниң қосиғидин чиқарғучи өзүңдурсән;

Һәтта әмчәктики вақтимдиму мени өзүңгә таяндурғансән;

11 Туғулғинимдин тартипла, мән өзүмни қойнуңға ташлиғанмән;

Анамниң балиятқусидики вақтимдила, Сән мениң Тәңрим болуп кәлгәнсән.

12 Мәндин жирақлашма;

Чүнки риязәт мени қистап кәлди;

Маңа ярдәмдә болғучи йоқтур.

13 Нурғун буқилар мени қоршивалди;

Башанниң күчлүк буқилири мени оривалди;□«Башанниң күчлүк буқилири мени оривалди» — Пәләстинниң Башан районидики буқилар йоған, күчлүк еди. Бу йәрдә яман адәмләр һәм уларниң кәйнидә турған яман җин-роһларни көрсәтсә керәк.

14 Улар адәмни титма қилғучи һөкирәватқан ширдәк,

Ағзилирни чоң ечип маңа тикилип туриду.

15 Мән төкүлгән судәк болдум,

Һәммә сүйәклирим изидин чиқип кәтти;

Жүригим момдәк ерип кәтти,

Ич-бағримда зәиплишип ерип кәтти.

16 Қағҗирап кәткән сапал парчисидәк мағдурум қалмиди,

Тилим таңлийимға чаплишип кәтти,

Сән Пәрвәрдигар мени өлүмниң топа-чаңлириға қойғансән.[k]

17 Ғалҗир иштлар маңа олашти,

Бир топ рәзилләр мени қистап келип,

Мениң қолум вә путумни санҗип тәшти.[l]

18 Сүйәклиримниң һәммисини саналаймән,

Устиханлирим маңа тикилип қарап турғандәк қилиду.

19 Улар кийимлиримни өз арисида үләштүрүватиду,

Көңлигимгә еришиш үчүн чәк ташлишиватиду.□«Көңлигимгә еришиш үчүн чәк ташлишиватиду» — яки «Чапинимға еришиш үчүн чәк ташлишиватиду».  [n]

20 Бирақ, и Пәрвәрдигар, мәндин жирақлашма!

И Күч-Қудритим болғучим, ярдәмгә тез кәлгәйсән!

21 Җенимни қиличтин қутқузғин,

Мениң ялғуз җенимни иштниң чаңгилидин қутулдурғин.□«Мениң ялғуз җеним» — яки «Мениң кичик җеним» яки «Мениң қиммәтлик җеним». Сөзлигүчи еғир ялғузлуқ һес қиливатқан болса керәк.

22 Мени ширниң ағзидин қутқузғин;

Шундақ, Сән илтиҗалиримни иҗабәт қилип явайи калиларниң мүңгүзлиридин қутқузғансән!□«...илтиҗалиримни иҗабәт қилип явайи калиларниң мүңгүзлиридин қутқузғансән!» — «явайи кала» һазир нәсли қуруған. Улар әсли интайин күчлүк, адәттики калидин икки һәссә чоң еди. Мошу йәрдә «явайи калилар» әшәддий рәзил адәмләргә яки җин-шәйтанларға символ болиду.

23 Мән Сениң намиңни қериндашлиримға елан қилимән;

Чоң җамаәт ичидә туруп Саңа болған мәдһийилиримни җакалаймән;[q]

24 Пәрвәрдигардин әймәнгүчиләр, Уни мәдһийиләңлар!

Яқупниң барлиқ нәсиллири, Униңға шан-шәрәп кәлтүрүңлар!

Исраилниң пүтүн әвлатлири, Униңдин әйминиңлар.□«Яқупниң барлиқ нәсиллири» — Исраил хәлқи, әлвәттә. «Исраилниң әвлатлири» — Худа Яқупниң исмини «Исраил»ға өзгәрткән, шуниң билән у «Исраил қовминиң әҗдати» болған.

25 Чүнки У езилгүчиниң әшу харлинишлирини нәзиридин сақит қилған әмәс,

Яки Униңдин һеч йиргәнгән әмәс;

Униңдин Өз висалини һеч йошурған әмәс;

Бәлки У илтиҗа қилип авазини көтәргинидә,

Униңға қулақ селип аңлиған.

26 Чоң җамаәт ичидә маңа оқулған мәдһийиләр Өзүңдиндур,

Худадин әймәнгүчиләрниң алдида ичкән қәсәмлиримни ишқа ашуримән;□«Чоң җамаәт ичидә маңа оқулған мәдһийиләр Өзүңдиндур» — башқа икки хил тәрҗимиси «Чоң җамаәттә мениң мәдһийилиримниң темиси Сәндин чиққандур...» яки «Чоң җамаәттә мениң Саңа мәдһийиләрни оқушқа муйәссәр болғанлиғим Сәндин чиққандур...».  [t]

27 Аҗиз мөминләр қосиғи тойғичә тамақлиниду;

Пәрвәрдигарни издигәнләр Уни мәдһийәләйду;

Силәрниң қәлбиңлар мәңгү яшнайду!□«Аҗиз мөминләр қосиғи тойғичә тамақлиниду» — «тамақлиниду» дегән бу сөз мошу йәрдә һейт қурбанлиқлиридин яки «тәшәккүр қурбанлиқлири» («рәхмәт қурбалиқлири»)дин тамақлинишни көрситиши мүмкин.  [v]

28 Зиминниң әң четидикиләрму бу ишни қәлбидә тутуп , товва қилип Пәрвәрдигарниң алдиға келиду;

Әл-милләтләрниң барлиқ җәмәтлири алдиңда ибадәт қилиду;[w]

29 Чүнки падишалиқ Пәрвәрдигарғила тәвәдур;

У әл-милләтләр арисида һөкүм сүргүчидур.

30 Җаһандики байларму Униң алдидин йәп-ичип, ибадәт қилиду;

Тупраққа кирәй дәп қалғанларму, һәтта өз җенини сақлалмайдиғанларму Униңға сәҗдә қилиду;□«Җаһандики байларму ...» — ибраний тилида «Җаһандики семизләрму...» — көчмә мәнаси «байлар» болуши мүмкин. «тупраққа кирәй дәп қалғанларму, һәтта өз җенини сақлалмайдиғанларму Униңға сәҗдә қилиду» — демәк, һәм байлар һәм мискинләр (күйдә бешарәт берилгән ишлар түпәйлидин) Худаға ибадәт қилиду.

31 Кәлгүсидики бир әвлат Униң хизмитидә болиду;

Бу әвлат Рәб үчүн Өз пәрзәнтлири һесаплиниду.[y]

32 Кейин улар келип, шу чағда туғулидиған бир қовмға Униң һәққанийлиғини җакалап шуни елан қилидуки,

«У буни әмәлгә ашурди!»[z]