Зәбур 145

145

145-күй •••• Худа мәдһийиләнсун!

1 Һәмдусана!

И җеним, Пәрвәрдигарни мәдһийилә!

2 Мән һаят болсамла, Пәрвәрдигарни мәдһийиләймән;

Вуҗудум бар болсила Худайимға күй ейтимән.

3 Есилзадиләргиму,

Инсан балисиғиму таянмаңлар,

Уларда һеч мәдәт-ниҗатлиқ йоқтур.■

4 Мана, униң нәпәси кетиду,

У өз туприғиға қайтип кетиду;

Шу күндила арзу-нийәтлири йоқап кетиду.□

5 Яқупниң Тәңриси мәдәткари болған адәм,

Пәрвәрдигар Худасини өз үмүти қилған адәм бәхитликтур!

6 У асманларни, зиминни,

Деңизни һәм униңда бар мәвҗудатларни яратқандур;

У һәқиқәт-садақәттә мәңгү туриду;

7 Езилгүчиләр үчүн У һөкүм сүриду;

Ач қалғанларға нан бериду.

Пәрвәрдигар мәһбусларни азат қилиду;

8 Пәрвәрдигар корларниң көзлирини ачиду;

Пәрвәрдигар егилип қалғанларни турғузиду;

Пәрвәрдигар һәққанийларни сөйиду.■

9 Пәрвәрдигар мусапирлардин хәвәр алиду;

Житим-йесирләрни, тул хотунни йөләйду;

Бирақ рәзилләрниң йолини әгир-бүгри қилиду.

10 Пәрвәрдигар мәңгүгә һөкүм сүриду;

И Зион, сениң Худайиң дәвирдин-дәвиргичә һөкүм сүриду!

Һәмдусана!■

~2~ «У өз туприғиға қайтип кетиду» — ибраний тилида: «адәм» һәм «тупрақ, топа» бир сөздур.

■145:8 Зәб. 144:14; 146:3; Мат. 9:30; Луқа 13:13; Юһ. 9:7,32

■145:10 Мис. 15:18; Зәб. 144:13