1 Давут ғарда йошурунуп турған вақитта язған «Масқил»: —

Мән Пәрвәрдигарға авазимни аңлитип налә-пәряд көтиримән;

Пәрвәрдигарға авазим билән йелинимән;□«Давут ғарда йошурунуп турған вақитта язған «Масқил»: —....» — Давут пәйғәмбәр Саул падишадин қечип, икки қетим ғарда йошурунған вақтидики вақиәләр «Тәврат, «1Сам.» -22- һәм 24-бапта йезлиған.

2 Униң алдида дад-зарлиримни төкимән;

Униңға аваричилигимни ейтимән.

3 Роһум ичимдә түгишәй дәп қалғанда,

Шу чағда басқан йолумни билгәнсән;

Мән маңған йолда улар маңа қилтақ салди.[b]

4 Оң йенимға қарап баққайсән;

Әтрапимда мени тонуйдиған адәм йоқтур;

Панаһгаһ йоқап кәтти;

Һеч адәм җенимға көйүнмәйду.

5 Мән Саңа пәряд көтәрдим, и Пәрвәрдигар;

Саңа: «Сән мениң Башпанаһимсән,

Тирикләрниң зиминида болған Несивәмдурсән» — дедим.[c]

6 Мениң пәрядимға қулақ салғайсән;

Чүнки мән интайин харап әһвалға чүшүрүлдум;

Мени қоғлиғучилиримдин қутулдурғайсән;

Чүнки улар мәндин күчлүктур.[d]

7 Сениң намиңни тәбриклишим үчүн,

Җенимни түрмидин чиқарғайсән;

Һәққанийлар әтрапимда олишиду;

Чүнки Сән маңа зор меһриванлиқ көрситисән.