1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: —

И Пәрвәрдигар, Сән мени тәкшүрүп чиқтиң,

Һәм мени билип йәттиң;

2 Өзүң олтарғинимни, турғинимниму билисән;

Жирақта туруқлуқ көңлүмдикини билисән.

3 Басқан қәдәмлиримни, ятқанлиримни өткәмәңдин өткүздуң;

Барлиқ йоллирим Саңа аяндур.

4 Бәрһәқ, тилимға бир сөз келә-кәлмәстинла, и Пәрвәрдигар,

Мана Сән буни әйни бойичә билмәй қалмайсән.

5 Сән мени алди-кәйнимдин орап турисән,

Қолуңни мениң үстүмгә қондурғансән.

6 Бундақ билим маңа шунчилик тилсимат билиниду!

Шундақ жүксәкки, мән уни билип йетәлмәйдикәнмән.

7 Роһуңдин нери болушқа нәләргиму баралайттим?

Һозуруңдин өзүмни қачуруп нәләргә баралайттим?

8 Асманларға чиқсам, мана Сән әшу йәрдә;

Тәһтисарада орун салсамму, мана Сән шу йәрдә;[a]

9 Сәһәрниң қанатлирини елип учуп,

Деңизниң әң чәт йәрлиридә турсам,

10 Һәтта әшу җайда қолуң мени йетәкләйду,

Оң қолуң мени йөләйду.

11 Мән: «Қараңғулуқ мени япса,

Әтрапимдики йоруқлуқ чоқум кечә болиду» — десәм,

12 Қараңғулуқму Сәндин йошуруналмайду,

Кечиму Саңа күндүздәк айдиңдур,

Қараңғулуқму Саңа йоруқтәктур.

13 Бәрһәк, Сән мениң ичлиримни ясиғансән;

Анамниң қосиғида мени тоқуғансән;□«Бәрһәқ, Сән мениң ичлиримни ясиғансән» — яки «Чүнки Сән мениң ичлиримни ясиғансән». «Ичлирим» болса ибраний тилида «бөрәклирим» дегән сөз билән ипадилиниду (бәзи вақитларда бөрәкләр виҗданни билдүриду). Башқа бир хил тәрҗимиси: «Бәрһәқ, Сән мениң ичлиримгә егидурсән».

14 Мән Сени мәдһийиләймән,

Чүнки мән сүрлүк вә карамәт ясалғанмән;

Сениң қилғанлириң карамәт тилсиматтур;

Буни җеним убдан билиду.

15 Мән йошурун җайда ясалғинимда,

Йәр тәглиридә әпчиллик билән тоқулуп шәкилләндүрүлгинимдә,

Устиханлирим Сәндин йошурун әмәс еди.[c]

16 Әзалирим техи апиридә болмиған күнләрдә,

Улар ясиливатқан күнләрдә,

Көзүң техи шәкилләнмигән җисмимни көрүп йәткән еди;

Уларниң һәммиси аллибурун дәптириңдә йезилған еди.□«Уларниң һәммиси аллибурун дәптириңдә йезилған еди» — йәнә бир хил тәрҗимиси: «Улар йоқ болған вақитта, маңа бекитилгән күнлиримниң һәммиси дәптириңдә йезилған».

17 Аһ Тәңрим, ойлириң маңа нәқәдәр қиммәтликтур!

Уларниң жиғиндиси шунчә зордур!

18 Уларни санай десәм, улар деңиздики қумлардинму көптур;

Уйқидин көзүмни ачсам, мән йәнила Сән билән биллидурмән!□«Уйқидин көзүмни ачсам, мән йәнила Сән билән биллидурмән!» — «уйқидин көзүмни ачсам» бу йәрдә бәлким тирилиш күнини пуритиду.

19 Аһ, Сән рәзилләрни өлтүрүвәтсәң едиң, и Худа!

Қанхор кишиләр, мәндин жирақ болуш!

20 Чүнки улар Сениң тоғрилиқ һейлилик билән сөзләйду;

Сениң шәһәрлириң улар тәрипидин аздурулди.□«Сениң шәһәрлириң улар тәрипидин аздурулди» — башқа бир хил тәрҗимиси: «сениң дүшмәнлириң намиңни бекар ишлитиду».

21 Саңа өчмән болғанларға, и Пәрвәрдигар, мәнму өчқу?

Саңа қарши чиққанларға мәнму жиркинимәнғу?

22 Уларға чиш-тирниқимғичә өчтурмән;

Уларни өз дүшмәнлирим дәп һесаплаймән.

23 Мени күзитип тәкшүргәйсән, и Тәңрим!

Мениң қәлбимни билип йәткәйсән!

Мени синап, ғәмлик ойлиримни билгәйсән;[g]

24 Мәндә Өзүңгә азар бәргидәк йолниң бар-йоқлуғини көргәйсән;

Вә мени мәңгүлүк йолуңда йетәклигәйсән!