1-2 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, шеминит билән оқулсун дәп, Давут язған күй: —

Қутқузғайсән, Пәрвәрдигар, чүнки ихласмән адәм түгәп кәтти;

Адәмләр арисидин садиқ мөминләр ғайип болди.□«шеминит билән оқулсун дәп...» — «шеминитш» бәлким, «сәккиз тарлиқ саз» яки «сәккиз нотилиқ күй» дегән мәнидә.  [b]

3 Һәр бирси өз йеқинлириға ялған ейтиду;

Хушамәтчи ләвләрдә, аликөңүллүк билән сөзлишиду.

4 Пәрвәрдигар барлиқ хушамәтчи ләвләрни,

Һакавурларчә сөзләйдиған тилни кесивәткәй!

5 Улар: «Тилимиз билән ғәлибә қилимиз;

Ләвлиримиз болса өзимизниңкидур;

Ким бизгә Рәб болалисун?» — дәйду.

6 «Езилгүчи аҗизларни басқан зулум вәҗидин,

Мискинләрниң аһузарлири вәҗидин,

Һазирла орнумдин турай» — дәйду Пәрвәрдигар,

«Мән уларға, улар зариқип күткән азатлиқни йәткүзимән».□«Мән уларға, улар зариқип күткән азатлиқни йәткүзимән» — башқа бир хил тәрҗимиси: «Уларни «түфи!» дәп мазақ қилғучилардин азат қилимән»

7 Пәрвәрдигарниң сөзлири болса сап сөзләрдур;

Улар йәттә қетим саплаштурулған,

Сапал қазанда тавланған күмүчтәктур.[d]

8 Сән Пәрвәрдигар, уларни сақлайсән;

Сән мөминләрни мошу дәвирдин мәңгүгә қоғдайсән;□«Сән Пәрвәрдигар, уларни сақлайсән» — «улар» 5-айәттә тилға елинған «езилгәнләр» вә «мискинләр»ни көрситиду.

9 Чүнки рәзил адәмләр һәрянда ғадийип жүрүшиду,

Пәскәшлик инсан балилири арисида алийҗанаблиқ дәп махталмақта!