1 Әтики күнүң тоғрилиқ махтанма,

Чүнки бир күни немә болидиғиниңниму билмәйсән.[a]

2 Сени башқилар махтисун, өз ағзиң мундақ қилмисун,

Ят адәм сени махтисун, өз ләвлириң ундақ қилмисун.

3 Таш еғир, қум хелә җиң басар,

Бирақ ахмақ кәлтүридиған хапичилиқ иккисидин техиму еғирдур.

4 Ғәзәп рәһимсиздур,

Қәһр болса кәлкүндәк адәмни еқитип кетәр,

Бирақ ким һәсәтхорлуқ алдида тақабил туралисун?

5 Ашкарә әйипләш йошурун муһәббәттин әладур.

6 Достниң қолидин йегән зәхимләр садиқлиқтин болиду;

Бирақ дүшмәнниң сөйүшлири һейлигәрликтур.□«Достниң қолидин йегән зәхимләр садиқлиқтин болиду» — яки «Достниң қолидин йегән зәхимләр адәмни һәқиқәткә йәткүзәр».

7 Тоқ киши һәсәл көнигидинму бизардур,

Ач кишигә һәр қандақ аччиқ нәрсиму татлиқ билинәр.□«Тоқ киши һәсәл көнигидинму бизардур» — яки «тоқ киши һәсәл көнигини дәссиветиду».

8 Жут маканидин айрилған киши,

Угисидин айрилип жүргән қушқа охшар.

9 Әтир вә хушбуй көңүлни ачар,

Җан көйәр достниң сәмимий мәслиһәти кишини риғбәтләндүрәр.

Җан көйәр достниң сәмимий, хушхуй мәслиһәти кишини хуш қилур.

10 Өз достуңни, атаңниң достиниму унтума;

Бешиңға күн чүшкәндә қериндишиңниң өйигә кирип йелинма;

Йеқиндики дост, жирақтики қериндаштин әла.[d]

11 И оғлум, дана бол, көңлүмни хуш қил,

Шундақ қилғиниңда мени мәсқирә қилидиғанларға җавап берәләймән.

12 Зерәк киши балайиқазани алдин көрүп қачар;

Саддилар алдиға берип зиян тартар.[e]

13 Ятқа кепил болған кишидин қәризгә тонини тутуп алғин;

Ят хотунға капаләт бәргән кишидин капаләт пули ал.[f]

14 Қақ сәһәрдә туруп, жуқури авазда достиға бәхит тилигәнлик,

Өзини қарғаш һесаплинар.

15 Ямғурлуқ күндики тохтимай чүшкән тамчә-тамчә йеғин,

Вә соқушқақ хотун бир-биригә охшаштур.[g]

16 Уни тизгәнләш боранни тосқанға,

Яки яғни оң қол билән чаңгаллиғанға охшаштур.

17 Төмүрни төмүргә билисә өткүрләшкәндәк,

Достларму бир-бирини өткүрләштүрәр.

18 Әнҗир көчитини пәрвиш қилғучи униңдин әнҗир йәйду;

Ғоҗайинини асрап күткән қул иззәт тапиду.

19 Суда адәмниң йүзи әкс әткәндәк,

Инсанниң қәлбиниң қандақлиғи өз йенидики киши арқилиқ билинәр.□«Инсанниң қәлбиниң қандақлиғи өз йенидики киши арқилиқ билинәр» — башқа бир хил тәрҗимиси: «Инсанниң қәлбиниң қандақлиғи өз йенидики кишиниң қәлбигә мәлум болар (әкс етәр)».

20 Тәһтисара вә һалакәт һәргиз тоймиғандәк,

Адәмниң ач көзлири қанаәт тапмас.□«Тәһтисара» — өлгәнләрниң роһлири барған җай. «Һалакәт» — бәлким «һалак қилғучи» дегән яман бир пәриштидур. «Вәһ.» 9:11ни көрүң.  [j]

21 Сапал қазан күмүчни, чанақ алтунни тавлар,

Адәм болса махталғанда синилар.

22 Ахмақни буғдай билән биргә сәндәлдә талқан қилип соқсаңму,

Ахмақлиғи йәнила униңда турар.

23 Падилириңниң әһвалини убдан билип тур,

Мал-варанлириңдин яхши хәвәр ал;

24 Чүнки байлиқниң мәңгү капалити болмас,

Таҗ-тәхтму дәвирдин-дәвиргичә турамду?

25 Қуруған чөпләр орулғандин кейин,

Юмран чөпләр өсүп чиққанда,

Тағ бағридинму явайи чөпләр жиғилғанда,

26 Шу чағда қозиларниң жуңлири қирқилип кийимиң болар;

Өшкиләрни сатқан пулға бир етиз келәр,[k]

27 Һәмдә өшкиләрниң сүтлири сениң һәм аилидикилириңниң озуқлуғини,

Дедәклириңниң қосиғини тәминләшкиму йетәр.