1 Көпчиликтин айрилип ялғуз жүргән киши һаман өз нәпсигә чоғ тартар;

Һәр қандақ чин һекмәткә һаман җан-җәһли билән қарши чиқар.

2 Ахмақ йорутулушқа қизиқмас;

Қизиқидиғини пәқәт өз ойлиғанлирини көрситишла, халас.

3 Яман киши кәлсә, нәпрәтму пәйда болар;

Номуссиз иш иза-аһанәттин айрилмас.□«нәпрәтму пәйда болар» — яки «пәсликму пәйда болар».

4 Адәмниң сөзлири чоңқур суларға охшар;

Даналиқ булиқи ериқ сүйидәк өркәшләп ақар.

5 Яманға ян бесишқа,

Сорақта һәққанийға увал қилишқа қәтъий болмас.□«қәтъий болмас» — ибраний тилида «яхши әмәс».  [c]

6 Ахмақниң ләвлири уни җедәлгә башлар;

Униң ағзи «Мени думбала» дәп тәклип қилар.

7 Ахмақниң ағзи өз бешиға һалакәттур;

Униң ләвлири өз җениға қапқандур.[d]

8 Ғәйвәтхорниң сөзлири һәр хил назу-немәтләрдәк,

Кишиниң қәлбигә чоңқур сиңдүрүләр.□«Кишиниң қәлбигә...» — ибраний тилида «Қосиғиниң ички йәрлиригә...».  [f]

9 Ишида һорун болған кишиму,

Бузғунчи билән үлпәтдаш болиду.□«Кишиму ...» — ...му — демәк, һорун адәм ғәйвәтхорға охшаш бузғунчидур.

10 Пәрвәрдигарниң нами мәзмут мунардур;

Һәққанийлар униң ичигә жүгүрүп кирип жуқурида аман болар.[h]

11 Бай адәм мал-дуниясини «мустәһкәм шәһирим» дәп биләр;

Нәзиридә өзини сақлайдиған егиз сепилдәк турар. [i]

12 Битчит болуштин авал, көңүлгә тәкәббурлуқ келәр;

Авал кәмтәрлик болса, андин шөһрәт келәр.[j]

13 Сөзни аңлимай туруп, алдирап җавап бәргән,

Ахмақлиғини көрситип өзини хиҗаләттә қалдурур.

14 Тәндики ағриқ азавиға адәмниң өз роһи бәрдашлиқ бәргүзәр;

Бирақ роһи сунған болса уни ким көтирәр?

15 Йорутулғанниң қәлби билимгә еришмәктә,

Ақиланиниң қулақлири билимни издимәктә.

16 Соғат өз егисигә ишикни дағдам ечип берәр;

Уни чоң әрбаблар алдиға йәткүзәр.

17 Дәва қилғанда, авал сөзлигүчиниң сөзлири орунлуқ көрүнәр;

Лекин қарши тәрәп соал қоюп ишни сүрүштүрәр.[k]

18 Чәк ташлаш җедәлләрни түгитәр;

Ғоҗиларниң арисидики ишниму һәл қилар.

19 Рәнҗигән қериндашниң көңлини елиш мустәһкәм шәһәрни елиштинму тәс;

Җедәл-маҗира қорғанниң тақақ-балдақлириға охшаштур.

20 Адәм дурус сөзлигәнлигидин қосиғи тоқ болар;

Өз көңлидин чиққан сөзлиридин мол һосул алар.□«Адәм дурус сөзлигәнлигидин .. мол һосул алар» — айәт ибраний тилида «Ағзиниң мевисидин адәмниң қосиғи тоқ болар; ләвлириниң һосулидин қанаәтлинәр» дегән сөзләр билән билдүрүлиду.  [m]

21 Һаят-мамат тилниң илкидидур;

Кимки униң тәсирини әтиварлиса униң мевисидин йәр.□«Кимки униң тәсирини әтиварлиса униң мевисидин йәр» — яки «Кимки өз сөзлиригә амрақ болса, шу униң мевисини йәр».  [o]

22 Хотунни таллап алған киши яхшилиқ тапиду,

У Пәрвәрдигарниң мәрһимитигә еришкән болиду.[p]

23 Мискинләр пәс авазда йелинип сөзләр;

Бай болса қопаллиқ билән җавап берәр.

24 Достни көп тутқан киши харап болар;

Лекин қериндаштинму йеқин бағланған бир дост бардур.[q]