1 Мениң һалимға вай! Чүнки мән худди яздики мевиләр жиғилип,

Үзүм һосулидин кейинки васаңдин кейин ач қалған бирисигә охшаймән,

Йегидәк сапақ йоқтур;

Җеним тәшна болған тунҗа әнҗир йоқтур!

2 Ихласмән киши зиминдин йоқап кәтти,

Адәмләр арисида дурус бирисиму йоқтур;

Уларниң һәммиси қан төкүшкә пайлимақта,

Һәр бири өз қериндишини тор билән овлайду.[a]

3 Рәзилликни пухта қилиш үчүн,

Икки қоли униңға тәйярланған;

Әмир «инъам»ни сорайду,

Сорақчиму шундақ;

Мөтивәр җанаб болса өз җениниң нәпсини ашкарә ейтип бериду;

Улар җәм болуп рәзилликни тоқушмақта.□«Мөтивәр җанаб болса өз җениниң нәпсини ашкарә ейтип бериду» — «мөтивәр җабаб» бәлким падишани васитилик көрситиду.  [c]

4 Уларниң әң есили худди җиғандәк,

Әң дуруси болса, шохилиқ тосуқтин бәттәрдур.

Әнди күзәтчилириң қорқуп күткән күн,

Йәни Худа саңа йеқинлап җазалайдиған күни йетип кәлди;

Уларниң алақзадә болуп кетидиған вақти һазир кәлди.□«Уларниң әң есили худди җиғандәк, әң дуруси болса, шохилиқ тосуқтин бәттәрдур» — «әң есили» адаләтни бурмилимайду, пәқәт униңға тосалғу болиду! «Худа саңа йеқинлап җазалайдиған күни...» — ибраний тилида «сениң йоқлинидиған күнүң» дейилиду.

5 Үлпитиңгә ишәнмә,

Җан достуңға таянма;

Ағзиңниң ишигини қучиғиңда ятқучидин йепип жүр.

6 Чүнки оғул атисиға беһөрмәтлик қилиду,

Қиз анисиға,

Келин қейн анисиға қарши қозғилиду;

Кишиниң дүшмәнлири өз өйидики адәмлиридин ибарәт болиду.[e]

7 Бирақ мән болсам, Пәрвәрдигарға қарап үмүт бағлаймән;

Ниҗатимни бәргүчи Худани күтимән;

Мениң Худайим маңа қулақ салиду.

8 Маңа қарап хуш болуп кәтмә, и дүшминим;

Гәрчә мән жиқилип кәтсәмму, йәнә қопимән;

Қараңғулуқта олтарсам, Пәрвәрдигар маңа йоруқлуқ болиду.□«Маңа қарап хуш болуп кәтмә, и дүшминим;...» — мошу йәрдики «дүшминим» һәм 10-айәттики «у» дегәнләр «аялчә род»та кәлгән болғачқа, бешарәт Йерусалимниң Асурийәгә гәп қилғанлиғини, яки болмиса ахирқи замандики дүшмини Бабилға гәп қилидиғанлиғини көрсәтсә керәк.

9 Мән Пәрвәрдигарниң ғәзивигә чидап туримән —

Чүнки мән Униң алдида гуна садир қилдим —

У мениң дәвайимни сорап, мән үчүн һөкүм чиқирип жүргүзгичә күтимән;

У мени йоруқлуққа чиқириду;

Мән Униң һәққанийлиғини көримән.[g]

10 Вә мениң дүшминим буни көриду,

Шуниң билән маңа: «Пәрвәрдигар Худайиң қени» дегән аялни шәрмәндилик басиду;

Мениң көзүм униң мәғлубийитини көриду;

У кочидики патқақтәк дәссәп чәйлиниду.[h]

11 — Сениң там-сепиллириң қурулидиған күнидә,

Шу күнидә саңа бекитилгән пасилиң жирақларға йөткилиду.

12 Шу күнидә улар йениңға келиду;

— Асурийәдин, Мисир шәһәрлиридин,

Мисирдин Әфрат дәриясиғичә, деңиздин деңизғичә вә тағдин тағғичә улар йениңға келиду.

13 Бирақ йәр йүзи болса өзиниң үстидә туруватқанлар түпәйлидин,

Йәни уларниң қилмишлириниң мевиси түпәйлидин харабә болиду. [i]

14 — Өз хәлқиңни, йәни орманда, Кармәл оттурисида ялғуз туруватқан Өз мирасиң болған падини,

Таяқ-һасаң билән озуқландурғайсән;

Қедимки күнләрдикидәк,

Улар Башан һәм Гилеад чимәнзарлирида қайтидин озуқлансун!□«... орманда, Кармәл оттурисида ялғуз туруватқан өз мирасиң болған пада...» — «Кармәл» болса Исраилниң әң барақсан, әң есил орманлиқ райони.  [k]

15 — Сән Мисир зиминидин чиққан күнләрдә болғандәк,

Мән уларға карамәт ишларни көрситип беримән.[l]

16 Әлләр буни көрүп барлиқ һәйвисидин хиҗил болиду;

Қолини ағзи үстигә япиду,

Қулақлири гас болиду;

17 Улар иландәк топа-чаңни ялайду;

Йәр йүзидики өмилигүчиләрдәк өз төшүклиридин титригән пети чиқиду;

Улар қорқуп Пәрвәрдигар Худайимизниң йениға келиду,

Вә сениң түпәйлиңдинму қорқиду.[m]

18 Қәбиһликни кәчүридиған,

Өз мираси болғанларниң қалдисиниң итаәтсизлигидин өтидиған Тәңридурсән,

У аччиғини мәңгүгә сақлавәрмәйду,

Чүнки У меһир-муһәббәтни хошаллиқ дәп билиду.

Ким саңа тәңдаш илаһдур?□«Ким Саңа тәңдаш Илаһдур?» — «Микаһ» дегән исим, ибраний тилида «ким Худаға тәңдаш?» дегән мәнидә.  [o]

19 — У йәнә бизгә қарап ичини ағритиду;

Қәбиһликлиримизни У дәссәп чәйләйду;

Сән уларниң барлиқ гуналирини деңиз тәглиригә ташлайсән.

20 — Сән қедимки күнләрдин бери ата-бовилиримизға қәсәм қилған һәқиқәт-садақәтни Яқупқа,

Өзгәрмәс муһәббәтни Ибраһимға йәткүзүп көрситисән.

<- Микаһ 6