Аюп 8

Шухалиқ Билдад сөзләйду — Илгәрки дәвирләрдики азап-оқубәтләр тоғрилиқ гувалиқ

1 Андин Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —

2 «Сән қачанғичә мошуларни сөзләйсән?

Ағзиңдики сөзләр күчлүк шамалдәк қачанғичә чиқиду?

3 Тәңри адаләтни бурмилиғучиму?

Һәммигә Қадир адиллиқни бурмиламду?■

4 Сениң балилириң Униң алдида гуна қилған болса,

У уларниму итаәтсизлигиниң җазасиға тапшурған, халас.□

5 Бирақ әгәр өзүң һазир чин көңлүңдин Тәңрини издисәңла,

Һәммигә Қадирға илтиҗа қилсаңла,■

6 Әгәр сән сап дил һәм дурус болған болсаң,

Шүбһисизки, У сән үчүн ойғиниду,

Чоқум сениң һәққанийлиғиңға толған туралғуңни гүлләндүриду.

7 Сән дәсләптә етиварсиз қаралған болсаңму,

Бирақ сән ахирида чоқум техиму гүллинисән.

8 Шуңа сәндин өтүнәйки, өткәнки дәвирләрдин сорап баққин,

Уларниң ата-бовилириниң издинишлиригиму көңүл қойғин■

9 (Чүнки биз болсақ түнүгүнла туғулғанмиз;

Күнлиримиз пәқәт бир сайә болғачқа, һеч немини билмәймиз).□ ■

10 Саңа көрсәтмә берип үгәтәләйдиған улар әмәсму?

Улар өз көңлидикини саңа сөзлимәмду?

11 Латқа болмиса йекәнләр егиз өсәләмду?

Қомушлуқтики от-чөпләр сусиз өсәләмду?

12 Улар йешил пети болуп, техичә орулмиған болсиму,

Һәр қандақ от-чөптин тез тозуп кетиду.■

13 Тәңрини унтуған кишиләрниң һәммисиниң ақивәтлири мана шундақтур;

Ипласларниң үмүти мана шундақ йоққа кетәр.■

14 Чүнки униң таянғини чүрүк бир нәрсә, халас;

Униң ишәнгини болса өмчүкниң торидур, халас.

15 У өз угисиға йөлиниду, бирақ у мәзмут турмайду;

У уни чиң тутувалған болсиму, бирақ у бәрдашлиқ берәлмәйду.

16 У қуяш астида көклигән болсиму,

Униң пиләклири өз беғини қаплиған болсиму,

17 Униң йилтизлири таш догисиға чирмишип кәткән болсиму,

У ташлар арисида орун издигән болсиму,

18 Лекин Худа уни орнидин юливәтсә,

Әшу йәр униңдин тенип: «Мән сени көрмигән!» — дәйду.□

19 Мана униң йолиниң шатлиғи!

Униңдин кейин орниға башқилири тупрақтин үниду.

20 Қара, Худа дурус адәмни ташлимайду,

Яки яманлиқ қилғучиларниң қолини тутуп уларни йөлимәйду.□

21 У йәнә сениң ағзиңни күлкә билән,

Ләвлириңни шатлиқ авазлири билән толдуриду,

22 Саңа нәпрәтләнгәнләргә шәрмәндилик чаплиниду,

Әскиләрниң чедири йоқитилиду».

Аюп

■8:3

Қан. 32:4; 2Тар. 19:7; Дан. 9:14

b «Сениң балилириң Униң алдида гуна қилған болса, У уларниму итаәтсизлигиниң җазасиға тапшурған, халас» — Билдадниң бу баяни рәһимсизлик билән қилинған сөзләрдур; бу сөзләр Аюпниң ярисиға туз сепип уни техиму азапқа салиду. Чүнки Аюпниң һәсрити дәл мошу иш түпәйлидин болувататти; бирақ Билдадниң Аюпниң балилириниң өткүзгән бирәр гунайи тоғрисида һеч қандақ испати йоқтур. Биз болсақ, униң балилириниң әмәлийәттә өз гунайи сәвәвидин өлмигәнлигини билимиз.

■8:5 Аюп 22:23

■8:8 Қан. 4:32
~5~ «Күнлиримиз пәқәт бир сайә...» — Билдадниң бу дегини, униң у дәвридики ата-бовилириниң (өзиниң замани билән селиштурғанда) интайин узун өмүрлүк болғанлиғини көрситиши мүмкин. (Тәвраттики «Яритилиш» қисмиға асасән, Адәм атимиздин башлап Нуһ пәйғәмбәрниң дәвригичә нурғун адәмләр бир нәччә йүз жил яшиған еди).

■8:9 Яр. 47:9; 1Тар. 29:15; Аюп 7:5, 6, 7; Зәб. 38:6, 14; 101:12; 143:4

■8:12 Зәб. 128:5-6; Йәр. 17:6

■8:13 Аюп 11:20; 18:14; Зәб. 111:10; Пәнд. 10:28
~9~ «... Лекин Худа уни орнидин юливәтсә, әшу йәр униңдин тенип: «Мән сени көрмигән!» — дәйду» — мошу йәрләрдә Билдад Аюп учриған балаю-апәтни шу бир нәччә ишқа охшатқан болуши мүмкин: — авал -15-айәттә, у «яманларниң өйиниң ғулап кетиши» тоғрилиқ сөзләйду; иккинчи, 16-айәттики «пиләкләр» дегән сөз, ибраний тилида «пәрзәнтләр»ниму көрситиду. Үчинчи, мошу айәттә бәлким «әшу йәр» дегән сөз Аюпниң жутдашлирини көрситиду; улар уни чәткә қеқип: «Сәндәк Худа ләнәт қилған адәмни тонумаймиз» дегән мәниләрдиму ейтилған болуши мүмкин.
~10~ «... яманлиқ қилғучиларниң қолини тутуп уларни йөлимәйду» — яки «...яманлиқ қилғучиларни қолиға күч бәрмәйду».