1 Бурун Әфраим сөз қилғанда, кишиләр һөрмәтләп титрәп кетәтти;

У Исраил қәбилилири арисида көтирилгән;

Бирақ у Баал арқилиқ гуна қилип өлди.□«Бурун) Әфраим сөз қилғанда...» — «Әфраим» қәбилиниң әҗдати болған Әфраимни әмәс, бәлки қәбилиниң авалқи тарихини көрситиду. Муса пәйғәмбәрдин кейин, Исраилға йетәклигүчи болған Йәшуа пәйғәмбәр Әфраимлиқ еди.

2 Улар һазир гунаниң үстигә гуна садир қилмақта!

Өзлиригә күмүчлиридин қуйма мәбудларни,

Өз әқли ойлап чиққан бутларни ясиди;

Буларниң һәммиси һүнәрвәнниң әҗри, халас;

Бу кишиләр тоғрилиқ: «Һәй, инсан қурбанлиғини қилғучилар, мозайларни сөйүп қоюңлар!» дейилиду.□«Бу кишиләр тоғрилиқ: «Һәй, инсан қурбанлиғини қилғучилар, мозайларни сөйүп қоюңлар!» дейилиду» — башқа бир тәрҗимиси: «У кишиләр тоғрилиқ: «Мана, қурбанлиқ қилғучи адәмләр мозайларни сөйүп қоюватиду!» — дейилиду» — яки башқилар. Бирақ ибраний тилини чүшиниш тәс болғини билән, тилшунасларниң йеқинқи тәтқиқатлири бойичә, бу айәт дәрвәқә «инсан қурбанлиғи»ни көрситиши мүмкин.  [c]

3 Шуңа улар сәһәрдики бир парчә булуттәк,

Тездин ғайип болидиған таң сәһәрдики шәбнәмдәк,

Хамандин қара қуюнда учқан пахалдәк,

Түңлүктин чиққан ис-түтәктәк тездин йоқап кетиду.

4 Бирақ Мисир зиминидин тартип Мән Пәрвәрдигар сениң Худайиң болғанмән;

Сән Мәндин башқа һеч Илаһни билмәйдиған болисән;

Мәндин башқа қутқузғучи йоқтур.[d]

5 Мән чөл-баяванда, қурғақчилиқниң зиминида сән билән тонуштум;

6 Улар озуқландурулуп, тоюнған,

Тоюнғандин кейин көңлидә тәкәббурлишип кәткән;

Шуңа улар Мени унтуған.[e]

7 Әнди Мән уларға ширдәк болимән;

Илпиздәк уларни йол бойида пайлап күтимән;

8 Күчүклиридин мәһрум болған ейиқтәк Мән уларға учрап,

Жүрәк чависини титиветимән;

Уларни чиши ширдәк нәқ мәйданда йәветимән;

Даладики һайванлар уларни житиветиду.

9 Сениң һалакитиң, и Исраил, дәл Маңа қарши чиққанлиғиң,

Йәни Ярдәмчиңгә қарши чиққанлиғиңдин ибарәттур.

10 Әнди барлиқ шәһәрлириңдә саңа қутқузғучи болидиған падишасиң қени?

Сениң сорақчи-һакимлириң қени?

Сән булар тоғрилиқ: «Маңа падиша вә шаһзадиларни тәқдим қилғайсән!» дәп тилигән әмәсму? —

11 Мән ғәзивим билән саңа падишани тәқдим қилғанмән,

Әнди уни ғәзипим билән елип ташлидим.□«Мән ғәзивим билән саңа падишани тәқдим қилғанмән, әнди уни ғәзипим билән елип ташлидим» — Исраил Қанаан зиминини егиливалғандин тартип, Худа уларға йетәкчилик вә сотчилиқ қилидиған «батур һакимлар» яки «сотчи-қутқузғучи» дегән ихласмән батурларни айрим-айрим тәминләп бәргән еди. Исраил Худаниң бу «айрим-айрим тәқсимати»дин нарази болуп, Самуил пәйғәмбәрниң дәвридә Худадин падиша («муқим» сулалә түзүми) тикләшни тилигән. Худа Самуил пәйғәмбәр арқилиқ уларниң тәливини: «Маңа ишәнмәсликкә баравәр» дәп наразилиғини көрситип, андин ахирида Исраилниң биринчи падишаси Саулни тиклигән («1Сам.» 8-12-баплар)  [g]

12 Әфраимниң қәбиһлиги чиң орап-қачиланған;

Униң гунайи җуғлинип сақланған;□«Әфраимниң қәбиһлиги чиң орап-қачиланған; униң гунайи җуғлинип сақланған» — демәк, униң барлиқ қәбиһлик-гуналири Худаниң җазалиши үчүн убдан сақланмақта.

13 Толғақ басқан аялниң азаплири униңға чүшиду;

У әқилсиз бир оғулдур;

Чүнки балиятқуниң ағзи ечилғанда, у һазир болмиған!□«Балиятқуниң ағзи ечилғанда, у һазир болмиған!» — яки «балиятқуниң ағзи ечилғанда, у чиқмайду!».

14 Мән бәдәл төләп уларни тәһтисараниң күчидин қутулдуримән;

Уларға һәмҗәмәт болуп өлүмдин қутқузимән;

Әй, өлүм, сениң вабалириң қени?!

Әй, тәһтисара, сениң һалакәтлириң қени?!

Мән буниңдин пушайман қилмаймән!□«тәһтисара» — өлгәнләрниң роһлири баридиған җай. «... Әй, өлүм, сениң вабалириң қени?! Әй, тәһтисара, сениң һалакәтлириң қени?! Мән буниңдин пушайман қилмаймән!» — алимлар бу айәт үстидә икки хил пикирдә. Бәзиләр мундақ тәрҗимә қилиду: — «Мән уларни тәһтисараниң күчидин қутулдурамдимән? Мән уларни өлүмдин қутқузамдимән? Әй, өлүм, вабалириңни чиқар! Әй, тәһтисара, һалакәтлириңни чиқар! Мән уларға (Исраилға) һеч рәһим қилмаймән». Бу тәрҗимә алди-кәйнидики айәтләргә маслашқан болсиму, биз жуқуриқи тәрҗимигә қайилмиз. Чүнки: (1) ибраний тилида айәтниң биринчи җүмлисидә соал жүклимиси йоқ, у аддий бир «баян җүмлә». (2) Худа Һошия пәйғәмбәр арқилиқ бәргән бир нәччә бешарәтләрдә, Исраилға болған қаттиқ әйивини йәткүзүши билән тәң күтүлмигән йәрдин Исраилға чоң үмүтләрниму көрситиду (мәсилән, 1:9-10, 8:11); (3) Инҗилда расул Павлус бу айәтләрни шундақ чүшәндүрүп бериду («1Кор.» 15:55-56, «Вәһ.» 20:13-14ни көрүң); (4) текстниң иккинчи қисминиң тәрҗимиси: «Мән (Өзүм) саңа һалакәт болимән, и тәһтисара!... саңа ваба болимән, и өлүм! Мән силәргә һеч рәһим қилмаймән» болуш еһтималға бәк йеқин.
Йәнә мүмкинчилиги барки, айәтниң әң ахирқи қисми: «Мән Өзүмни һеч айимаймән!» дегән мәнидә болиду — демәк, Худа Исраилни қутқузуш үчүн һәр қандақ бәдәл төләшкә тәйярдур.  [k]

15 Әфраим қериндашлири арисида «мевилик» болсиму,

Шәриқтин бир шамал чиқиду,

Йәни Пәрвәрдигарниң чөл-баявандин чиққан бир шамили келиду;

Әфраимниң булиқи қуруп кетиду, униң су беши қағҗирап кетиду;

У шамал ғәзнисидики барлиқ нәпис қача-қучиларни булаң-талаң қилиду.□«Әфраим қериндашлири арисида «мевилик» болсиму» — «Әфраим» дегән исимниң өзи «мевилик» дегән мәнидә. Мошу айәттики «мевә» пәрзәнтләрни көрситиду (14-айәтниму көрүң). «Шәриқтин бир шамал чиқиду» — Қанаанға (Пәләстингә) нисбәтән әң дәһшәтлик шамал шәриқ шамилидур. Уларни набут қилидиған Асурийә қошуни дәрвәқә шәриқтин келиду.
«ғәзнидики нәпис қача-қучилар» — Әфраимдики «келишкән чокан-қизлар»ни көрситишиму мүмкин (16-айәтниму көрүң).