25
Давут нәғмичиләрни тәшкил қилиду
1 Давут билән қошунниң сәрдарлири Асаф, Һеман вә Йәдутунларниң оғуллириғиму вәзипә жүкләп, уларни чилтар, тәмбур вә җаң-җаңлар челип, бешарәт бериш хизмитигә қойди. Улардин вәзипигә қоюлғанларниң сани төвәндикичә: 2 Асафниң оғуллиридин Заккур, Йүсүп, Нитания вә Ашарилаһ бар еди; Асафниң оғуллириниң һәммиси Асафниң көрсәтмисигә қарайтти; Асаф падишаниң көрсәтмиси бойичә бешарәт берип сөзләйтти.
3 Йәдутунға кәлгәндә, униң Гәдалия, Зери, Йәшая, Шимәй, Һашабия вә Маттитияһ дегән алтә оғли болуп, атиси Йәдутунниң көрсәтмисигә қарайтти. Йәдутун Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтип мәдһийә оқуш үчүн чилтар челип бешарәт берәтти.□«Гәдалия, Зери, Йәшая, Шимәй, Һашабия вә Маттитияһ» — бәзи кона көчүрмиләрдә «Шимәй» дегән исим йоқап кәткән.
4 Һеманниң болса, униң Буккия, Маттания, Уззийәл, Шәбуйәл, Йәримот, Һанания, Һанани, Әлията, Гиддалти вә Ромамти-Езәр, Йошбикаша, Маллоти, Һотир вә Махазиот дегән оғуллири бар еди. 5 Буларниң һәммиси Һеманниң оғуллири болуп, Худаға болған мәдһийисини яңритиш үчүн қоюлған (Һеман болса падишаға Худаниң сөз-каламини йәткүзидиған алдин көргүчи еди); Худа Һеманға он төрт оғул, үч қиз ата қилған еди. □«Худаға болған мәдһийисини яңритиш» — ибраний тилида «мүңгүзни (яки бурғини) көтириш» дегән сөзләр билән ипадилиниду. Мүңгүз болса адәмниң (яки Худаниң) улуқлуғини көрситиду. «Худаға болған мәдһийисини яңритиш» — Һеманниң қизлириму бу мәдһийә хизмитидә еди.
Толуқ айәтниң башқа бир хил тәрҗимиси: «Буларниң һәммиси Һеманниң оғуллири болуп, Худаниң Һеманға болған сөз-калами бойичә униң иззәт-һөрмитини көтириш үчүн униңға берилгән еди (Һеман болса падишаниң алдин көргүчиси еди); Худа Һеманға он төрт оғул, үч қиз ата қилған еди». 6 Буларниң һәммиси атилириниң башламчилиғида болуп, Пәрвәрдигарниң өйидә нәғмә-нава қилиш үчүн, җаң-җаң, тәмбур вә чилтар челип Худаниң өйидики вәзиписини өтәйтти. Асаф, Йәдутун вә Һеман бу ишларда падишаниң көрсәтмисигә қарайтти. □«Буларниң һәммиси атилириниң башламчилиғида болуп،...» — «атилири» Асаф, Йәдутун вә Һемандин ибарәт. Асаф вә Һеманлар һәр бири Зәбурдики нәччә күйләрни язған (мәсилән 49-, 72-81-күй, 87-күй. Йәдутун 38-, 61- вә 76-күйдә тилға елиниду). 7 Улар вә уларниң қериндашлириниң сани җәмий икки йүз сәксән сәккиз еди (улар һәммиси Пәрвәрдигарни мәдһийиләш нәғмә-навалиғида алаһидә тәрбийә көргән, күй ейтишқа уста еди). 8 Булар чоң-кичигигә, устаз-шагиртлиғиға қаримай һәммиси бирдәк чәк тартип гуруппиларға бөлүнгән еди.
Толуқ айәтниң башқа бир хил тәрҗимиси: «Буларниң һәммиси Һеманниң оғуллири болуп, Худаниң Һеманға болған сөз-калами бойичә униң иззәт-һөрмитини көтириш үчүн униңға берилгән еди (Һеман болса падишаниң алдин көргүчиси еди); Худа Һеманға он төрт оғул, үч қиз ата қилған еди». 6 Буларниң һәммиси атилириниң башламчилиғида болуп, Пәрвәрдигарниң өйидә нәғмә-нава қилиш үчүн, җаң-җаң, тәмбур вә чилтар челип Худаниң өйидики вәзиписини өтәйтти. Асаф, Йәдутун вә Һеман бу ишларда падишаниң көрсәтмисигә қарайтти. □«Буларниң һәммиси атилириниң башламчилиғида болуп،...» — «атилири» Асаф, Йәдутун вә Һемандин ибарәт. Асаф вә Һеманлар һәр бири Зәбурдики нәччә күйләрни язған (мәсилән 49-, 72-81-күй, 87-күй. Йәдутун 38-, 61- вә 76-күйдә тилға елиниду). 7 Улар вә уларниң қериндашлириниң сани җәмий икки йүз сәксән сәккиз еди (улар һәммиси Пәрвәрдигарни мәдһийиләш нәғмә-навалиғида алаһидә тәрбийә көргән, күй ейтишқа уста еди). 8 Булар чоң-кичигигә, устаз-шагиртлиғиға қаримай һәммиси бирдәк чәк тартип гуруппиларға бөлүнгән еди.
Жигирмә төрт мәдһийиләш гурупписи
9 Биринчи чәк Асафниң оғли Йүсүпкә, иккинчи чәк Гәдалияға чиқти; у, униң инилири вә оғуллири болуп җәмий он икки киши еди; □«униң инилири» — яки «униң қериндашлири». 10-18-айәтләрдики «инилири»му шундақ. 10 үчинчи чәк Заккурға чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 11 төртинчи чәк Изриға чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; □«Изри» — яки «Зери» (25:3ни көрүң). 12 бәшинчи чәк Нәтанияға чиқти; у униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 13 алтинчи чәк Буккияға чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп он икки киши еди; 14 йәттинчи чәк Йәшарилаһқа чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; □«Йәшарилаһ» — яки «Ашарилаһ» (25:2ни көрүң). 15 сәккизинчи чәк Йәшаяға чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 16 тоққузинчи чәк Маттанияға чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 17 онинчи чәк Шимәйгә чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 18 он биринчи чәк Азарәлгә чиқти; у вә униң оғуллири, инилири болуп җәмий он икки киши еди; □«Азарәл» — яки «Уззийәл» (25:4ни көрүң). 19 он иккинчи чәк Һасабияға чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 20 он үчинчи чәк Шубайәлгә чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 21 он төртинчи чәк Маттитияһқа чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 22 он бәшинчи чәк Йәримотқа чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 23 он алтинчи чәк Һананияға чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 24 он йәттинчи чәк Йошбикашаға чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 25 он сәккизинчи чәк Һананиға чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 26 он тоққузинчи чәк Маллотиға чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 27 жигирминчи чәк Әлиятаға чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 28 жигирмә биринчи чәк Һотирға чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 29 жигирмә иккинчи чәк Гиддалтиға чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 30 жигирмә үчинчи чәк Махазиотқа чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди; 31 жигирмә төртинчи чәк Ромамти-Езәргә чиқти; у, униң оғуллири вә инилири болуп җәмий он икки киши еди.
- Тарих-тәзкирә «1»
- a
-
«Гәдалия, Зери, Йәшая, Шимәй, Һашабия вә Маттитияһ» — бәзи кона көчүрмиләрдә «Шимәй» дегән исим йоқап кәткән.
- b «Худаға болған мәдһийисини яңритиш» — ибраний тилида «мүңгүзни (яки бурғини) көтириш» дегән сөзләр билән ипадилиниду. Мүңгүз болса адәмниң (яки Худаниң) улуқлуғини көрситиду. «Худаға болған мәдһийисини яңритиш» — Һеманниң қизлириму бу мәдһийә хизмитидә еди. Толуқ айәтниң башқа бир хил тәрҗимиси: «Буларниң һәммиси Һеманниң оғуллири болуп, Худаниң Һеманға болған сөз-калами бойичә униң иззәт-һөрмитини көтириш үчүн униңға берилгән еди (Һеман болса падишаниң алдин көргүчиси еди); Худа Һеманға он төрт оғул, үч қиз ата қилған еди».
- c «Буларниң һәммиси атилириниң башламчилиғида болуп،...» — «атилири» Асаф, Йәдутун вә Һемандин ибарәт. Асаф вә Һеманлар һәр бири Зәбурдики нәччә күйләрни язған (мәсилән 49-, 72-81-күй, 87-күй. Йәдутун 38-, 61- вә 76-күйдә тилға елиниду).
- d «униң инилири» — яки «униң қериндашлири». 10-18-айәтләрдики «инилири»му шундақ.
- e «Изри» — яки «Зери» (25:3ни көрүң).
- f «Йәшарилаһ» — яки «Ашарилаһ» (25:2ни көрүң).
- g «Азарәл» — яки «Уззийәл» (25:4ни көрүң).