1 نەغمىچىلەرنىڭ بېشىغا تاپشۇرۇلۇپ ئوقۇلسۇن دەپ، داۋۇت يازغان كۈي: ــ

ئى خۇدا، ئاھلىرىمنى كۆتۈرگەندە، مېنى ئاڭلىغايسەن!

ھاياتىمنى دۈشمەننىڭ ۋەھشىلىكىدىن قۇغدىغايسەن!

2 قارا نىيەتلەرنىڭ يوشۇرۇن سۇيىقەستلىرىدىن،

يامانلىق ئەيلىگۈچى قاغا-قۇزغۇنلاردىن ئامان قىلغايسەن.

3‏-4 ئۇلار تىللىرىنى قىلىچتەك ئۆتكۈر بىلىدى؛

مۇكەممەل ئادەمنى يوشۇرۇن جايدىن ئېتىش ئۈچۈن،

ئۇلار ئوقىنى بەتلىگەندەك زەھەرلىك سۆزىنى تەييارلىدى.

ئۇلار قىلچە ئەيمەنمەي تۇيۇقسىز ئوق چىقىرىدۇ.

5 ئۇلار بەتنىيەتتە بىر-بىرىنى رىغبەتلەندۈرۈپ،

يوشۇرۇن تۇزاق قۇرۇشنى مەسلىھەتلىشىپ،

«بىزنى كىم كۆرەلەيتتى؟» ــ دېيىشمەكتە.

6 ئۇلار قەبىھلىككە ئىنتىلىپ: ــ

«بىز ئىزدىنىپ، ئەتراپلىق بىر تەدبىر تېپىپ چىقتۇق!» ــ دەيدۇ؛

ئىنساننىڭ ئىچ-باغرى ۋە قەلبى دەرۋەقە چوڭقۇر ۋە بىلىپ بولماس بىر نەرسىدۇر!

7 لېكىن خۇدا ئۇلارغا ئوق ئاتىدۇ؛

ئۇلار تۇيۇقسىز زەخىملىنىدۇ.

8 ئۇلار ئۆز تىلى بىلەن پۇتلىشىدۇ؛

ئۇلارنى كۆرگەنلەرنىڭ ھەممىسى ئۆزىنى نېرى تارتىدۇ.□«ئۇلارنى كۆرگەنلەرنىڭ ھەممىسى ئۆزىنى نېرى تارتىدۇ» ــ باشقا بىرخىل تەرجىمىسى «ئۇلارنى كۆرگەنلەرنىڭ ھەممىسى بېشىنى سىلكىيدۇ».

9 ھەممە ئادەمنى قورقۇنچ باسىدۇ؛

ئۇلار خۇدانىڭ ئىشلىرىنى بايان قىلىدۇ،

بەرھەق، ئۇلار ئۇنىڭ قىلغانلىرىنى ئويلىنىپ ساۋاق ئالىدۇ.

10 ھەققانىيلار پەرۋەردىگاردا خۇشال بولۇپ،

ئۇنىڭغا تايىنىدۇ؛

كۆڭلى دۇرۇس ئادەملەر روھلىنىپ شادلىنىدۇ.