1 Bunun üzerine Yosef, yanında duranların hepsinin önünde kendini tutamayıp, “Herkesi yanımdan çıkarın!” diye bağırdı. Yosef kendisini kardeşlerine tanıttığı zaman yanında hiç kimse yoktu. 2 Yüksek sesle ağladı. Mısırlılar duydu ve Firavun'un ev halkı da duydu. 3 Yosef kardeşlerine, “Ben Yosef'im” dedi. “Babam hâlâ yaşıyor mu?”
16 Firavun'un evinde, “Yosef'in kardeşleri geldi” diye haber duyuldu. Firavun ve görevlileri hoşnut oldu. 17 Firavun Yosef'e şöyle dedi: “Söyle kardeşlerine, ‘Hayvanlarınızı yükleyip Kenan ülkesine gidin. 18 Babanı ve ev halkını alıp yanıma gelin. Size Mısır diyarında iyi olanı vereceğim, ülkenin yağından yiyeceksiniz.’ 19 Şimdi size şöyle yapmanız buyruluyor: Yavrularınız ve karılarınız için Mısır diyarından kendinize arabalar alın ve babanızı da alıp getirin. 20 Ayrıca kendi malınız için endişelenmeyin, çünkü bütün Mısır diyarının iyi şeyleri sizindir.”
21 İsrael’in oğulları böyle yaptılar. Yosef, Firavun'un buyruğu uyarınca onlara arabalar verdi ve yol için yiyecek sağladı. 22 Her birine yedek giysi verdi. Benyamin'e ise üç yüz parça gümüşle beş kat yedek giysi verdi. 23 Babasına, Mısır'ın iyi mallarıyla yüklü on eşek, tahıl, ekmek ve ayrıca erzak yüklü on dişi eşek gönderdi. 24 Böylece kardeşlerini gönderdi ve onlar da gittiler. Onlara, “Yolda kavga etmeyin” dedi.
25 Mısır'dan çıkıp Kenan ülkesine, babaları Yakov’un yanına vardılar. 26 Ona, “Yosef hâlâ yaşıyor ve tüm Mısır ülkesinin hükümdarı” dediler. Yüreği kendinden geçti çünkü onlara inanmadı. 27 Yosef’in kendilerine bildirdiği bütün sözleri ona söylediler. Yosef’in kendisini taşımak için gönderdiği arabaları görünce, babaları Yakov’un ruhu canlandı. 28 İsrael, “Yeter artık” dedi. “Oğlum Yosef hâlâ yaşıyor. Ölmeden önce gidip onu göreceğim.”
<- YARATILIŞ 44YARATILIŞ 46 ->