1 Yakov gözlerini kaldırıp baktı ve işte Esav, yanında dört yüz adamla geliyordu. Çocukları Lea, Rahel ve iki hizmetkârına teslim etti. 2 Hizmetçilerle çocuklarını öne, Lea'yla çocuklarını arkaya, Rahel'le Yosef'u en arkaya koydu. 3 Kendisi de onların önünden geçerek kardeşinin yanına gelene kadar yedi kez yere eğildi.
4 Esav onu karşılamak için koştu. Onu kucakladı, boynuna sarılıp, onu öptü. Birlikte ağladılar. 5 Gözlerini kaldırdı, kadınları ve çocukları gördü, “Yanındaki bunlar kim?” dedi.
8 Esav, “Karşılaştığım önceki topluluğun anlamı nedir?” dedi.
9 Esav, “Ben yeterincesine sahibim kardeşim” dedi. “Sahip oldukların senin olsun.”
10 Yakov, “Hayır, lütfen, eğer şimdi gözünde lütuf bulduysam, hediyemi al” dedi, “Çünkü senin yüzünü görmek Tanrı'nın yüzünü görmek gibi. Sen benden hoşnut oldun. 11 Lütfen sana getirdiğim hediyeyi al. Çünkü Tanrı bana lütufta bulundu ve bende yeterince var.” Onu zorladı ve o aldı.
12 Esav, “Yola çıkalım, gidelim” dedi, “Ben senin önünden gideceğim.”
13 Yakov ona şöyle dedi: “Efendim, çocukların narin olduğunu bilirsin. Yanımdaki davarların ve sığırların yavruları var. Bir gün daha yürümeye zorlanırsa sürünün hepsi ölür. 14 Lütfen efendim, hizmetkârının önünden geçsin, ben de efendimin yanına, Seir'e varıncaya kadar önümde olan hayvanların hızına ve çocukların hızına göre yavaşça yol alacağım.”
15 Esav, “Yanımdaki adamlardan bazılarını yanınıza bırakayım” dedi.
16 Esav o gün Seir'e dönmek üzere yola çıktı. 17 Yakov Sukkot'a gitti, kendine bir ev yaptı, hayvanları için barınak yaptı. Bu nedenle o yerin adına Sukkot[a] denilir.
18 Yakov Paddan Aram'dan Kenan ülkesindeki Şekem Kenti'ne esenlikle vardı. Kentin önünde konakladı. 19 Çadırını kurduğu arsayı Şekem'in babası Hamor'un oğullarından yüz parça gümüşe satın aldı. 20 Orada bir sunak kurup adını El Elohe İsrael[b] koydu.
<- YARATILIŞ 32YARATILIŞ 34 ->