1 Ben Pavlus, Mesihʼin yumuşak huyu ve hoşgörüsüyle size rica ediyorum. Yanınızdayken çekingen, ama sizden uzaktayken cesurmuşum. 2 Böyle düşünenlere göre biz günahlı insan tabiatımıza uyarak yaşıyoruz. Kendimden emin olarak bu kişilere yalvarıyorum: Ne olur, yanınıza geldiğim zaman beni aynı cesaretle davranmaya zorlamayın. 3 Her ne kadar insan bedeninde yaşıyorsak da, ruhsal savaşımızı günahlı insan tabiatımıza uyarak sürdürmüyoruz. 4 Çünkü ruhsal savaşımızda insan silahları kullanmıyoruz. Bizim silahlarımız Allah sayesinde düşman kalelerini yıkacak kadar güçlüdür. Bu silahlarla yanlış fikirleri yok ediyoruz. 5 İnsanların Allahʼı tanımasına engel olan her gurur kaynağını ortadan kaldırıyoruz. Her düşünceyi esir alıp Mesihʼe itaat ettiriyoruz. 6 Siz tam olarak Mesihʼe itaat ettiğiniz zaman biz de aranızda itaatsiz olan herkesi cezalandırmaya hazır oluruz.

7 Gözünüzün önündeki gerçeklere bakın. Eğer sizden biri Mesihʼe ait olduğuna güvenirse, bunu bir kere daha düşünsün. Kendisi kadar biz de Mesihʼe bağlıyız. 8 Rabbin verdiği yetkiyle biraz fazla övünsem de, bundan utanmam. Çünkü bu yetki imanınızı yıkmak için değil, güçlendirmek için verildi. 9 Sizi mektuplarımla korkutan biri gibi görünmek istemiyorum. 10 Çünkü bazıları hakkımda şöyle diyormuş: “Mektupları ağır ve güçlü, ama bedensel görünüşü zayıf ve konuşma yeteneği sıfır.” 11 Bunu diyenler şunu iyi bilsinler ki, uzaktayken mektuplarımızda ne söylüyorsak, yanınıza geldiğimizde de onu yapacağız.

12 Kendilerini övenlerle kendimizi eş tutmaya ya da karşılaştırmaya kalkışmayız. Onlar kendilerini ölçü alıp, kendi kendileriyle kıyaslayarak akılsızlık ediyorlar. 13 Ama biz övünürken sınırımızı aşmayacağız. Allah hizmet etmemiz için bize belli bir alan çizdi. Bu alanın sınırları size kadar bile uzandı. 14 Öyle olmasaydı, size kadar gelmekle hizmet alanımızın sınırlarını aşmış olurduk. Oysa Mesihʼin Müjdesiʼni size ilk ulaştıran biz olduk. 15 Sınırımızı aşıp başkalarının çabalarıyla övünmüyoruz. Fakat imanınız büyüdükçe aranızdaki hizmet alanımız da daha genişleyecek diye umut ediyoruz. 16 Öyle ki, sizden ötedeki bölgelerde Mesihʼin Müjdesiʼni duyurabilelim. O zaman başkasının hizmet alanındaki başarılarla övünmüş olmayacağız. 17 “Övünen Rabʼle övünsün.”[a] 18 Çünkü kabul edilmeye değer kişi kendi kendini öven değil, Rabbin övdüğü kişidir.

<- 2. Korintliler 92. Korintliler 11 ->