1 “பூமியில் வாழ்வது மனிதனுக்கு போராட்டந்தானே?

2 ஒரு வேலையாள் மாலை நிழலுக்கு ஏங்குவது போலவும்,

3 பயனற்ற மாதங்களும்,

4 நான் படுக்கும்போது, ‘எழும்ப எவ்வளவு நேரமாகும்?’ என எண்ணுகிறேன்;

5 என் உடல் புழுக்களினாலும் புண்களின் பொருக்குகளினாலும் மூடப்பட்டிருக்கிறது,

6 “நெய்கிறவர்களின் நாடாவைவிட என் நாட்கள் வேகமாய் போகின்றன;

7 என் இறைவனே, என் வாழ்வு ஒரு சுவாசம்தான் என்பதை நினைவுகூரும்;

8 இப்பொழுது என்னைக் காணும் கண்கள், இனி ஒருபோதும் என்னைக் காண்பதில்லை;

9 மேகம் கலைந்து போவதுபோல்,

10 அவன் இனி தன் வீட்டிற்குத் திரும்பமாட்டான்,

11 “ஆதலால் நான் இனி அமைதியாய் இருக்கமாட்டேன்;

12 நீர் என்மேல் காவல் வைத்திருப்பதற்கு நான் கடலா?

13 என் கட்டில் எனக்கு ஆறுதல் கொடுக்கும் என்றும்,

14 நீர் கனவுகளால் என்னைப் பயமுறுத்தி,

15 இவ்வாறாக நான் என் உடலில் வேதனைப்படுவதைப் பார்க்கிலும்,

16 நான் என் வாழ்க்கையை வெறுக்கிறேன்;

17 “நீர் மனிதனை முக்கியமானவன் என எண்ணுவதற்கும்,

18 காலைதோறும் அவனை விசாரிக்கிறதற்கும்,

19 நீர் உமது பார்வையை என்னைவிட்டு ஒருபோதும் அகற்றமாட்டீரோ?

20 மானிடரைக் காப்பவரே,

நீர் என்னை உமது இலக்காக வைத்திருப்பது ஏன்?

21 நீர் ஏன் என் குற்றங்களை அகற்றவில்லை?

இப்பொழுதே நான் இறந்து தூசியில் போடப்படுவேன்.