1 “பெண்ணினால் பெற்றெடுக்கப்பட்ட மனிதன் சில நாட்களே வாழ்கிறான்,

2 அவன் ஒரு பூவைப்போல் பூத்து வாடிப்போகிறான்;

3 அப்படிப்பட்டவனை நீர் கூர்ந்து கவனிப்பீரோ?

4 அசுத்தத்தில் இருந்து சுத்தத்தை உருவாக்க யாரால் முடியும்?

5 மனிதனுடைய நாட்கள் குறிக்கப்பட்டிருக்கின்றன;

6 ஒரு கூலியாள் தன் அன்றாட வேலை முடிந்தது என்று நிம்மதியாய் இருக்கிறானே.

7 “மரத்திற்குக்கூட ஒரு எதிர்பார்ப்பு உண்டு:

8 அதின் வேர் நிலத்தினடியில் பழையதாகி,

9 தண்ணீர் பட்டவுடனே அது துளிர்விட்டு

10 மனிதனோ இறந்தபின்,

11 கடல் தண்ணீர் வற்றி,

12 மனிதன் படுத்துக்கிடக்கிறான்,

13 “நீர் என்னைப் பாதாளத்தில் ஒளித்து,

நீர் எனக்கு ஒரு காலத்தைக் குறித்து,

14 ஒரு மனிதன் இறந்துபோனால் திரும்பவும் அவன் வாழ்வானோ?

15 அப்பொழுது நீர் கூப்பிடுவீர், நான் பதில் கொடுப்பேன்,

16 நிச்சயமாக நீர் என் காலடிகளைக் கணக்கிடுவீர்;

17 எனது குற்றங்கள் பையில் இடப்பட்டு முத்திரையிடப்படும்;

18 “ஆனால் மலை இடிந்து விழுந்து கரைவதுபோலவும்,

19 தண்ணீர் கற்களை அரிப்பதுபோலவும்,

20 நீர் அவனை ஒரேயடியாக மேற்கொள்கிறீர், அவன் இல்லாமல் போகிறான்;

21 அவனுடைய மகன்கள் மேன்மையடைந்தாலும், அவன் அதை அறியான்;

22 ஆனால் தன் சொந்த உடலின் நோவை மட்டுமே அறிவான்,