ఇఫిషిణః పత్రం

Ⅰ ఈశ్వరస్యేచ్ఛయా యీశుఖ్రీష్టస్య ప్రేరితః పౌల ఇఫిషనగరస్థాన్ పవిత్రాన్ ఖ్రీష్టయీశౌ విశ్వాసినో లోకాన్ ప్రతి పత్రం లిఖతి|

Ⅱ అస్మాకం తాతస్యేశ్వరస్య ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టస్య చానుగ్రహః శాన్తిశ్చ యుష్మాసు వర్త్తతాం|

Ⅲ అస్మాకం ప్రభో ర్యీశోః ఖ్రీష్టస్య తాత ఈశ్వరో ధన్యో భవతు; యతః స ఖ్రీష్టేనాస్మభ్యం సర్వ్వమ్ ఆధ్యాత్మికం స్వర్గీయవరం దత్తవాన్|

Ⅳ వయం యత్ తస్య సమక్షం ప్రేమ్నా పవిత్రా నిష్కలఙ్కాశ్చ భవామస్తదర్థం స జగతః సృష్టే పూర్వ్వం తేనాస్మాన్ అభిరోచితవాన్, నిజాభిలషితానురోధాచ్చ

Ⅴ యీశునా ఖ్రీష్టేన స్వస్య నిమిత్తం పుత్రత్వపదేఽస్మాన్ స్వకీయానుగ్రహస్య మహత్త్వస్య ప్రశంసార్థం పూర్వ్వం నియుక్తవాన్|

Ⅵ తస్మాద్ అనుగ్రహాత్ స యేన ప్రియతమేన పుత్రేణాస్మాన్ అనుగృహీతవాన్,

Ⅶ వయం తస్య శోణితేన ముక్తిమ్ అర్థతః పాపక్షమాం లబ్ధవన్తః|

Ⅷ తస్య య ఈదృశోఽనుగ్రహనిధిస్తస్మాత్ సోఽస్మభ్యం సర్వ్వవిధం జ్ఞానం బుద్ధిఞ్చ బాహుల్యరూపేణ వితరితవాన్|

Ⅸ స్వర్గపృథివ్యో ర్యద్యద్ విద్యతే తత్సర్వ్వం స ఖ్రీష్టే సంగ్రహీష్యతీతి హితైషిణా

Ⅹ తేన కృతో యో మనోరథః సమ్పూర్ణతాం గతవత్సు సమయేషు సాధయితవ్యస్తమధి స స్వకీయాభిలాషస్య నిగూఢం భావమ్ అస్మాన్ జ్ఞాపితవాన్|

Ⅺ పూర్వ్వం ఖ్రీష్టే విశ్వాసినో యే వయమ్ అస్మత్తో యత్ తస్య మహిమ్నః ప్రశంసా జాయతే,

Ⅻ తదర్థం యః స్వకీయేచ్ఛాయాః మన్త్రణాతః సర్వ్వాణి సాధయతి తస్య మనోరథాద్ వయం ఖ్రీష్టేన పూర్వ్వం నిరూపితాః సన్తోఽధికారిణో జాతాః|

ⅩⅢ యూయమపి సత్యం వాక్యమ్ అర్థతో యుష్మత్పరిత్రాణస్య సుసంవాదం నిశమ్య తస్మిన్నేవ ఖ్రీష్టే విశ్వసితవన్తః ప్రతిజ్ఞాతేన పవిత్రేణాత్మనా ముద్రయేవాఙ్కితాశ్చ|

ⅩⅣ యతస్తస్య మహిమ్నః ప్రకాశాయ తేన క్రీతానాం లోకానాం ముక్తి ర్యావన్న భవిష్యతి తావత్ స ఆత్మాస్మాకమ్ అధికారిత్వస్య సత్యఙ్కారస్య పణస్వరూపో భవతి|

ⅩⅤ ప్రభౌ యీశౌ యుష్మాకం విశ్వాసః సర్వ్వేషు పవిత్రలోకేషు ప్రేమ చాస్త ఇతి వార్త్తాం శ్రుత్వాహమపి

ⅩⅥ యుష్మానధి నిరన్తరమ్ ఈశ్వరం ధన్యం వదన్ ప్రార్థనాసమయే చ యుష్మాన్ స్మరన్ వరమిమం యాచామి|

ⅩⅦ అస్మాకం ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టస్య తాతో యః ప్రభావాకర ఈశ్వరః స స్వకీయతత్త్వజ్ఞానాయ యుష్మభ్యం జ్ఞానజనకమ్ ప్రకాశితవాక్యబోధకఞ్చాత్మానం దేయాత్|

ⅩⅧ యుష్మాకం జ్ఞానచక్షూంషి చ దీప్తియుక్తాని కృత్వా తస్యాహ్వానం కీదృశ్యా ప్రత్యాశయా సమ్బలితం పవిత్రలోకానాం మధ్యే తేన దత్తోఽధికారః కీదృశః ప్రభావనిధి ర్విశ్వాసిషు చాస్మాసు ప్రకాశమానస్య

ⅩⅨ తదీయమహాపరాక్రమస్య మహత్వం కీదృగ్ అనుపమం తత్ సర్వ్వం యుష్మాన్ జ్ఞాపయతు|

ⅩⅩ యతః స యస్యాః శక్తేః ప్రబలతాం ఖ్రీష్టే ప్రకాశయన్ మృతగణమధ్యాత్ తమ్ ఉత్థాపితవాన్,

ⅩⅪ అధిపతిత్వపదం శాసనపదం పరాక్రమో రాజత్వఞ్చేతినామాని యావన్తి పదానీహ లోకే పరలోకే చ విద్యన్తే తేషాం సర్వ్వేషామ్ ఊర్ద్ధ్వే స్వర్గే నిజదక్షిణపార్శ్వే తమ్ ఉపవేశితవాన్,

ⅩⅫ సర్వ్వాణి తస్య చరణయోరధో నిహితవాన్ యా సమితిస్తస్య శరీరం సర్వ్వత్ర సర్వ్వేషాం పూరయితుః పూరకఞ్చ భవతి తం తస్యా మూర్ద్ధానం కృత్వా

ⅩⅩⅢ సర్వ్వేషామ్ ఉపర్య్యుపరి నియుక్తవాంశ్చ సైవ శక్తిరస్మాస్వపి తేన ప్రకాశ్యతే|

Ephesians 2 ->