Ⅱ ఇతశ్చతుర్దశవత్సరేభ్యః పూర్వ్వం మయా పరిచిత ఏకో జనస్తృతీయం స్వర్గమనీయత, స సశరీరేణ నిఃశరీరేణ వా తత్ స్థానమనీయత తదహం న జానామి కిన్త్వీశ్వరో జానాతి|
Ⅲ స మానవః స్వర్గం నీతః సన్ అకథ్యాని మర్త్త్యవాగతీతాని చ వాక్యాని శ్రుతవాన్|
Ⅳ కిన్తు తదానీం స సశరీరో నిఃశరీరో వాసీత్ తన్మయా న జ్ఞాయతే తద్ ఈశ్వరేణైవ జ్ఞాయతే|
Ⅴ తమధ్యహం శ్లాఘిష్యే మామధి నాన్యేన కేనచిద్ విషయేణ శ్లాఘిష్యే కేవలం స్వదౌర్బ్బల్యేన శ్లాఘిష్యే|
Ⅵ యద్యహమ్ ఆత్మశ్లాఘాం కర్త్తుమ్ ఇచ్ఛేయం తథాపి నిర్బ్బోధ ఇవ న భవిష్యామి యతః సత్యమేవ కథయిష్యామి, కిన్తు లోకా మాం యాదృశం పశ్యన్తి మమ వాక్యం శ్రుత్వా వా యాదృశం మాం మన్యతే తస్మాత్ శ్రేష్ఠం మాం యన్న గణయన్తి తదర్థమహం తతో విరంస్యామి|
Ⅶ అపరమ్ ఉత్కృష్టదర్శనప్రాప్తితో యదహమ్ ఆత్మాభిమానీ న భవామి తదర్థం శరీరవేధకమ్ ఏకం శూలం మహ్యమ్ అదాయి తత్ మదీయాత్మాభిమాననివారణార్థం మమ తాడయితా శయతానో దూతః|
Ⅷ మత్తస్తస్య ప్రస్థానం యాచితుమహం త్రిస్తమధి ప్రభుముద్దిశ్య ప్రార్థనాం కృతవాన్|
Ⅸ తతః స మాముక్తవాన్ మమానుగ్రహస్తవ సర్వ్వసాధకః, యతో దౌర్బ్బల్యాత్ మమ శక్తిః పూర్ణతాం గచ్ఛతీతి| అతః ఖ్రీష్టస్య శక్తి ర్యన్మామ్ ఆశ్రయతి తదర్థం స్వదౌర్బ్బల్యేన మమ శ్లాఘనం సుఖదం|
Ⅹ తస్మాత్ ఖ్రీష్టహేతో ర్దౌర్బ్బల్యనిన్దాదరిద్రతావిపక్షతాకష్టాదిషు సన్తుష్యామ్యహం| యదాహం దుర్బ్బలోఽస్మి తదైవ సబలో భవామి|
Ⅺ ఏతేనాత్మశ్లాఘనేనాహం నిర్బ్బోధ ఇవాభవం కిన్తు యూయం తస్య కారణం యతో మమ ప్రశంసా యుష్మాభిరేవ కర్త్తవ్యాసీత్| యద్యప్యమ్ అగణ్యో భవేయం తథాపి ముఖ్యతమేభ్యః ప్రేరితేభ్యః కేనాపి ప్రకారేణ నాహం న్యూనోఽస్మి|
Ⅻ సర్వ్వథాద్భుతక్రియాశక్తిలక్షణైః ప్రేరితస్య చిహ్నాని యుష్మాకం మధ్యే సధైర్య్యం మయా ప్రకాశితాని|
ⅩⅢ మమ పాలనార్థం యూయం మయా భారాక్రాన్తా నాభవతైతద్ ఏకం న్యూనత్వం వినాపరాభ్యః సమితిభ్యో యుష్మాకం కిం న్యూనత్వం జాతం? అనేన మమ దోషం క్షమధ్వం|
ⅩⅣ పశ్యత తృతీయవారం యుुష్మత్సమీపం గన్తుముద్యతోఽస్మి తత్రాప్యహం యుష్మాన్ భారాక్రాన్తాన్ న కరిష్యామి| యుష్మాకం సమ్పత్తిమహం న మృగయే కిన్తు యుష్మానేవ, యతః పిత్రోః కృతే సన్తానానాం ధనసఞ్చయోఽనుపయుక్తః కిన్తు సన్తానానాం కృతే పిత్రో ర్ధనసఞ్చయ ఉపయుక్తః|
ⅩⅤ అపరఞ్చ యుష్మాసు బహు ప్రీయమాణోఽప్యహం యది యుష్మత్తోఽల్పం ప్రమ లభే తథాపి యుష్మాకం ప్రాణరక్షార్థం సానన్దం బహు వ్యయం సర్వ్వవ్యయఞ్చ కరిష్యామి|
ⅩⅥ యూయం మయా కిఞ్చిదపి న భారాక్రాన్తా ఇతి సత్యం, కిన్త్వహం ధూర్త్తః సన్ ఛలేన యుష్మాన్ వఞ్చితవాన్ ఏతత్ కిం కేనచిద్ వక్తవ్యం?
ⅩⅦ యుష్మత్సమీపం మయా యే లోకాః ప్రహితాస్తేషామేకేన కిం మమ కోఽప్యర్థలాభో జాతః?
ⅩⅧ అహం తీతం వినీయ తేన సార్ద్ధం భ్రాతరమేకం ప్రేషితవాన్ యుష్మత్తస్తీతేన కిమ్ అర్థో లబ్ధః? ఏకస్మిన్ భావ ఏకస్య పదచిహ్నేషు చావాం కిం న చరితవన్తౌ?
ⅩⅨ యుష్మాకం సమీపే వయం పున ర్దోషక్షాలనకథాం కథయామ ఇతి కిం బుధ్యధ్వే? హే ప్రియతమాః, యుష్మాకం నిష్ఠార్థం వయమీశ్వరస్య సమక్షం ఖ్రీష్టేన సర్వ్వాణ్యేతాని కథయామః|
ⅩⅩ అహం యదాగమిష్యామి, తదా యుష్మాన్ యాదృశాన్ ద్రష్టుం నేచ్ఛామి తాదృశాన్ ద్రక్ష్యామి, యూయమపి మాం యాదృశం ద్రష్టుం నేచ్ఛథ తాదృశం ద్రక్ష్యథ, యుష్మన్మధ్యే వివాద ఈర్ష్యా క్రోధో విపక్షతా పరాపవాదః కర్ణేజపనం దర్పః కలహశ్చైతే భవిష్యన్తి;
ⅩⅪ తేనాహం యుష్మత్సమీపం పునరాగత్య మదీయేశ్వరేణ నమయిష్యే, పూర్వ్వం కృతపాపాన్ లోకాన్ స్వీయాశుచితావేశ్యాగమనలమ్పటతాచరణాద్ అనుతాపమ్ అకృతవన్తో దృష్ట్వా చ తానధి మమ శోకో జనిష్యత ఇతి బిభేమి|
<- 2 Corinthians 112 Corinthians 13 ->