Link to home pageLanguagesLink to all Bible versions on this site
ⅩⅤ
Ⅰ അഥ പ്രഭാതേ സതി പ്രധാനയാജകാഃ പ്രാഞ്ച ഉപാധ്യായാഃ സർവ്വേ മന്ത്രിണശ്ച സഭാം കൃത്വാ യീശുृം ബന്ധയിത്വ പീലാതാഖ്യസ്യ ദേശാധിപതേഃ സവിധം നീത്വാ സമർപയാമാസുഃ|

Ⅱ തദാ പീലാതസ്തം പൃഷ്ടവാൻ ത്വം കിം യിഹൂദീയലോകാനാം രാജാ? തതഃ സ പ്രത്യുക്തവാൻ സത്യം വദസി|

Ⅲ അപരം പ്രധാനയാജകാസ്തസ്യ ബഹുഷു വാക്യേഷു ദോഷമാരോപയാഞ്ചക്രുഃ കിന്തു സ കിമപി ന പ്രത്യുവാച|

Ⅳ തദാനീം പീലാതസ്തം പുനഃ പപ്രച്ഛ ത്വം കിം നോത്തരയസി? പശ്യൈതേ ത്വദ്വിരുദ്ധം കതിഷു സാധ്യേഷു സാക്ഷം ദദതി|

Ⅴ കന്തു യീശുസ്തദാപി നോത്തരം ദദൗ തതഃ പീലാത ആശ്ചര്യ്യം ജഗാമ|

Ⅵ അപരഞ്ച കാരാബദ്ധേ കസ്തിംശ്ചിത് ജനേ തന്മഹോത്സവകാലേ ലോകൈ ര്യാചിതേ ദേശാധിപതിസ്തം മോചയതി|

Ⅶ യേ ച പൂർവ്വമുപപ്ലവമകാർഷുരുപപ്ലവേ വധമപി കൃതവന്തസ്തേഷാം മധ്യേ തദാനോം ബരബ്ബാനാമക ഏകോ ബദ്ധ ആസീത്|

Ⅷ അതോ ഹേതോഃ പൂർവ്വാപരീയാം രീതികഥാം കഥയിത്വാ ലോകാ ഉച്ചൈരുവന്തഃ പീലാതസ്യ സമക്ഷം നിവേദയാമാസുഃ|

Ⅸ തദാ പീലാതസ്താനാചഖ്യൗ തർഹി കിം യിഹൂദീയാനാം രാജാനം മോചയിഷ്യാമി? യുഷ്മാഭിഃ കിമിഷ്യതേ?

Ⅹ യതഃ പ്രധാനയാജകാ ഈർഷ്യാത ഏവ യീശും സമാർപയന്നിതി സ വിവേദ|

Ⅺ കിന്തു യഥാ ബരബ്ബാം മോചയതി തഥാ പ്രാർഥയിതും പ്രധാനയാജകാ ലോകാൻ പ്രവർത്തയാമാസുഃ|

Ⅻ അഥ പീലാതഃ പുനഃ പൃഷ്ടവാൻ തർഹി യം യിഹൂദീയാനാം രാജേതി വദഥ തസ്യ കിം കരിഷ്യാമി യുഷ്മാഭിഃ കിമിഷ്യതേ?

ⅩⅢ തദാ തേ പുനരപി പ്രോച്ചൈഃ പ്രോചുസ്തം ക്രുശേ വേധയ|

ⅩⅣ തസ്മാത് പീലാതഃ കഥിതവാൻ കുതഃ? സ കിം കുകർമ്മ കൃതവാൻ? കിന്തു തേ പുനശ്ച രുവന്തോ വ്യാജഹ്രുസ്തം ക്രുശേ വേധയ|

ⅩⅤ തദാ പീലാതഃ സർവ്വാല്ലോകാൻ തോഷയിതുമിച്ഛൻ ബരബ്ബാം മോചയിത്വാ യീശും കശാഭിഃ പ്രഹൃത്യ ക്രുശേ വേദ്ധും തം സമർപയാമ്ബഭൂവ|

ⅩⅥ അനന്തരം സൈന്യഗണോഽട്ടാലികാമ് അർഥാദ് അധിപതേ ർഗൃഹം യീശും നീത്വാ സേനാനിവഹം സമാഹുയത്|

ⅩⅦ പശ്ചാത് തേ തം ധൂമലവർണവസ്ത്രം പരിധാപ്യ കണ്ടകമുകുടം രചയിത്വാ ശിരസി സമാരോപ്യ

ⅩⅧ ഹേ യിഹൂദീയാനാം രാജൻ നമസ്കാര ഇത്യുക്ത്വാ തം നമസ്കർത്താമാരേഭിരേ|

ⅩⅨ തസ്യോത്തമാങ്ഗേ വേത്രാഘാതം ചക്രുസ്തദ്ഗാത്രേ നിഷ്ഠീവഞ്ച നിചിക്ഷിപുഃ, തഥാ തസ്യ സമ്മുഖേ ജാനുപാതം പ്രണോമുഃ

ⅩⅩ ഇത്ഥമുപഹസ്യ ധൂമ്രവർണവസ്ത്രമ് ഉത്താര്യ്യ തസ്യ വസ്ത്രം തം പര്യ്യധാപയൻ ക്രുശേ വേദ്ധും ബഹിർനിന്യുശ്ച|

ⅩⅪ തതഃ പരം സേകന്ദരസ്യ രുഫസ്യ ച പിതാ ശിമോന്നാമാ കുരീണീയലോക ഏകഃ കുതശ്ചിദ് ഗ്രാമാദേത്യ പഥി യാതി തം തേ യീശോഃ ക്രുശം വോഢും ബലാദ് ദധ്നുഃ|

ⅩⅫ അഥ ഗുൽഗൽതാ അർഥാത് ശിരഃകപാലനാമകം സ്ഥാനം യീശുമാനീയ

ⅩⅩⅢ തേ ഗന്ധരസമിശ്രിതം ദ്രാക്ഷാരസം പാതും തസ്മൈ ദദുഃ കിന്തു സ ന ജഗ്രാഹ|

ⅩⅩⅣ തസ്മിൻ ക്രുശേ വിദ്ധേ സതി തേഷാമേകൈകശഃ കിം പ്രാപ്സ്യതീതി നിർണയായ

ⅩⅩⅤ തസ്യ പരിധേയാനാം വിഭാഗാർഥം ഗുടികാപാതം ചക്രുഃ|

ⅩⅩⅥ അപരമ് ഏഷ യിഹൂദീയാനാം രാജേതി ലിഖിതം ദോഷപത്രം തസ്യ ശിരഊർദ്വ്വമ് ആരോപയാഞ്ചക്രുഃ|

ⅩⅩⅦ തസ്യ വാമദക്ഷിണയോ ർദ്വൗ ചൗരൗ ക്രുശയോ ർവിവിധാതേ|

ⅩⅩⅧ തേനൈവ "അപരാധിജനൈഃ സാർദ്ധം സ ഗണിതോ ഭവിഷ്യതി," ഇതി ശാസ്ത്രോക്തം വചനം സിദ്ധമഭൂത|

ⅩⅩⅨ അനന്തരം മാർഗേ യേ യേ ലോകാ ഗമനാഗമനേ ചക്രുസ്തേ സർവ്വ ഏവ ശിരാംസ്യാന്ദോല്യ നിന്ദന്തോ ജഗദുഃ, രേ മന്ദിരനാശക രേ ദിനത്രയമധ്യേ തന്നിർമ്മായക,

ⅩⅩⅩ അധുനാത്മാനമ് അവിത്വാ ക്രുശാദവരോഹ|

ⅩⅩⅪ കിഞ്ച പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാശ്ച തദ്വത് തിരസ്കൃത്യ പരസ്പരം ചചക്ഷിരേ ഏഷ പരാനാവത് കിന്തു സ്വമവിതും ന ശക്നോതി|

ⅩⅩⅫ യദീസ്രായേലോ രാജാഭിഷിക്തസ്ത്രാതാ ഭവതി തർഹ്യധുനൈന ക്രുശാദവരോഹതു വയം തദ് ദൃഷ്ട്വാ വിശ്വസിഷ്യാമഃ; കിഞ്ച യൗ ലോകൗ തേന സാർദ്ധം ക്രുശേ ഽവിധ്യേതാം താവപി തം നിർഭർത്സയാമാസതുഃ|

ⅩⅩⅩⅢ അഥ ദ്വിതീയയാമാത് തൃതീയയാമം യാവത് സർവ്വോ ദേശഃ സാന്ധകാരോഭൂത്|

ⅩⅩⅩⅣ തതസ്തൃതീയപ്രഹരേ യീശുരുച്ചൈരവദത് ഏലീ ഏലീ ലാമാ ശിവക്തനീ അർഥാദ് "ഹേ മദീശ മദീശ ത്വം പര്യ്യത്യാക്ഷീഃ കുതോ ഹി മാം?"

ⅩⅩⅩⅤ തദാ സമീപസ്ഥലോകാനാം കേചിത് തദ്വാക്യം നിശമ്യാചഖ്യുഃ പശ്യൈഷ ഏലിയമ് ആഹൂയതി|

ⅩⅩⅩⅥ തത ഏകോ ജനോ ധാവിത്വാഗത്യ സ്പഞ്ജേ ഽമ്ലരസം പൂരയിത്വാ തം നഡാഗ്രേ നിധായ പാതും തസ്മൈ ദത്ത്വാവദത് തിഷ്ഠ ഏലിയ ഏനമവരോഹയിതുമ് ഏതി ന വേതി പശ്യാമി|

ⅩⅩⅩⅦ അഥ യീശുരുച്ചൈഃ സമാഹൂയ പ്രാണാൻ ജഹൗ|

ⅩⅩⅩⅧ തദാ മന്ദിരസ്യ ജവനികോർദ്വ്വാദധഃര്യ്യന്താ വിദീർണാ ദ്വിഖണ്ഡാഭൂത്|

ⅩⅩⅩⅨ കിഞ്ച ഇത്ഥമുച്ചൈരാഹൂയ പ്രാണാൻ ത്യജന്തം തം ദൃഷ്ദ്വാ തദ്രക്ഷണായ നിയുക്തോ യഃ സേനാപതിരാസീത് സോവദത് നരോയമ് ഈശ്വരപുത്ര ഇതി സത്യമ്|

ⅩⅬ തദാനീം മഗ്ദലീനീ മരിസമ് കനിഷ്ഠയാകൂബോ യോസേശ്ച മാതാന്യമരിയമ് ശാലോമീ ച യാഃ സ്ത്രിയോ

ⅩⅬⅠ ഗാലീൽപ്രദേശേ യീശും സേവിത്വാ തദനുഗാമിന്യോ ജാതാ ഇമാസ്തദന്യാശ്ച യാ അനേകാ നാര്യോ യീശുനാ സാർദ്ധം യിരൂശാലമമായാതാസ്താശ്ച ദൂരാത് താനി ദദൃശുഃ|

ⅩⅬⅡ അഥാസാദനദിനസ്യാർഥാദ് വിശ്രാമവാരാത് പൂർവ്വദിനസ്യ സായംകാല ആഗത

ⅩⅬⅢ ഈശ്വരരാജ്യാപേക്ഷ്യരിമഥീയയൂഷഫനാമാ മാന്യമന്ത്രീ സമേത്യ പീലാതസവിധം നിർഭയോ ഗത്വാ യീശോർദേഹം യയാചേ|

ⅩⅬⅣ കിന്തു സ ഇദാനീം മൃതഃ പീലാത ഇത്യസമ്ഭവം മത്വാ ശതസേനാപതിമാഹൂയ സ കദാ മൃത ഇതി പപ്രച്ഛ|

ⅩⅬⅤ ശതസേമനാപതിമുഖാത് തജ്ജ്ഞാത്വാ യൂഷഫേ യീശോർദേഹം ദദൗ|

ⅩⅬⅥ പശ്ചാത് സ സൂക്ഷ്മം വാസഃ ക്രീത്വാ യീശോഃ കായമവരോഹ്യ തേന വാസസാ വേഷ്ടായിത്വാ ഗിരൗ ഖാതശ്മശാനേ സ്ഥാപിതവാൻ പാഷാണം ലോഠയിത്വാ ദ്വാരി നിദധേ|

ⅩⅬⅦ കിന്തു യത്ര സോസ്ഥാപ്യത തത മഗ്ദലീനീ മരിയമ് യോസിമാതൃമരിയമ് ച ദദൃശതൃഃ|

<- Mark 14Mark 16 ->