Ⅱ തതഃ സ ഉക്തവാൻ, സന്ധ്യായാം നഭസോ രക്തത്വാദ് യൂയം വദഥ, ശ്വോ നിർമ്മലം ദിനം ഭവിഷ്യതി;
Ⅲ പ്രാതഃകാലേ ച നഭസോ രക്തത്വാത് മലിനത്വാഞ്ച വദഥ, ഝഞ്ഭ്ശദ്യ ഭവിഷ്യതി| ഹേ കപടിനോ യദി യൂയമ് അന്തരീക്ഷസ്യ ലക്ഷ്മ ബോദ്ധും ശക്നുഥ, തർഹി കാലസ്യൈതസ്യ ലക്ഷ്മ കഥം ബോദ്ധും ന ശക്നുഥ?
Ⅳ ഏതത്കാലസ്യ ദുഷ്ടോ വ്യഭിചാരീ ച വംശോ ലക്ഷ്മ ഗവേഷയതി, കിന്തു യൂനസോ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോ ലക്ഷ്മ വിനാന്യത് കിമപി ലക്ഷ്മ താൻ ന ദർശയിയ്യതേ| തദാനീം സ താൻ വിഹായ പ്രതസ്ഥേ|
Ⅴ അനന്തരമന്യപാരഗമനകാലേ തസ്യ ശിഷ്യാഃ പൂപമാനേതും വിസ്മൃതവന്തഃ|
Ⅵ യീശുസ്താനവാദീത്, യൂയം ഫിരൂശിനാം സിദൂകിനാഞ്ച കിണ്വം പ്രതി സാവധാനാഃ സതർകാശ്ച ഭവത|
Ⅶ തേന തേ പരസ്പരം വിവിച്യ കഥയിതുമാരേഭിരേ, വയം പൂപാനാനേതും വിസ്മൃതവന്ത ഏതത്കാരണാദ് ഇതി കഥയതി|
Ⅷ കിന്തു യീശുസ്തദ്വിജ്ഞായ താനവോചത്, ഹേ സ്തോകവിശ്വാസിനോ യൂയം പൂപാനാനയനമധി കുതഃ പരസ്പരമേതദ് വിവിംക്യ?
Ⅸ യുഷ്മാഭിഃ കിമദ്യാപി ന ജ്ഞായതേ? പഞ്ചഭിഃ പൂപൈഃ പഞ്ചസഹസ്രപുരുഷേഷു ഭോജിതേഷു ഭക്ഷ്യോച്ഛിഷ്ടപൂർണാൻ കതി ഡലകാൻ സമഗൃഹ്ലീതം;
Ⅹ തഥാ സപ്തഭിഃ പൂപൈശ്ചതുഃസഹസ്രപുരുഷേഷു ഭേജിതേഷു കതി ഡലകാൻ സമഗൃഹ്ലീത, തത് കിം യുഷ്മാഭിർന സ്മര്യ്യതേ?
Ⅺ തസ്മാത് ഫിരൂശിനാം സിദൂകിനാഞ്ച കിണ്വം പ്രതി സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത, കഥാമിമാമ് അഹം പൂപാനധി നാകഥയം, ഏതദ് യൂയം കുതോ ന ബുധ്യധ്വേ?
Ⅻ തദാനീം പൂപകിണ്വം പ്രതി സാവധാനാസ്തിഷ്ഠതേതി നോക്ത്വാ ഫിരൂശിനാം സിദൂകിനാഞ്ച ഉപദേശം പ്രതി സാവധാനാസ്തിഷ്ഠതേതി കഥിതവാൻ, ഇതി തൈരബോധി|
ⅩⅢ അപരഞ്ച യീശുഃ കൈസരിയാ-ഫിലിപിപ്രദേശമാഗത്യ ശിഷ്യാൻ അപൃച്ഛത്, യോഽഹം മനുജസുതഃ സോഽഹം കഃ? ലോകൈരഹം കിമുച്യേ?
ⅩⅣ തദാനീം തേ കഥിതവന്തഃ, കേചിദ് വദന്തി ത്വം മജ്ജയിതാ യോഹൻ, കേചിദ്വദന്തി, ത്വമ് ഏലിയഃ, കേചിച്ച വദന്തി, ത്വം യിരിമിയോ വാ കശ്ചിദ് ഭവിഷ്യദ്വാദീതി|
ⅩⅤ പശ്ചാത് സ താൻ പപ്രച്ഛ, യൂയം മാം കം വദഥ? തതഃ ശിമോൻ പിതര ഉവാച,
ⅩⅥ ത്വമമരേശ്വരസ്യാഭിഷിക്തപുത്രഃ|
ⅩⅦ തതോ യീശുഃ കഥിതവാൻ, ഹേ യൂനസഃ പുത്ര ശിമോൻ ത്വം ധന്യഃ; യതഃ കോപി അനുജസ്ത്വയ്യേതജ്ജ്ഞാനം നോദപാദയത്, കിന്തു മമ സ്വർഗസ്യഃ പിതോദപാദയത്|
ⅩⅧ അതോഽഹം ത്വാം വദാമി, ത്വം പിതരഃ (പ്രസ്തരഃ) അഹഞ്ച തസ്യ പ്രസ്തരസ്യോപരി സ്വമണ്ഡലീം നിർമ്മാസ്യാമി, തേന നിരയോ ബലാത് താം പരാജേതും ന ശക്ഷ്യതി|
ⅩⅨ അഹം തുഭ്യം സ്വർഗീയരാജ്യസ്യ കുഞ്ജികാം ദാസ്യാമി, തേന യത് കിഞ്ചന ത്വം പൃഥിവ്യാം ഭംത്സ്യസി തത്സ്വർഗേ ഭംത്സ്യതേ, യച്ച കിഞ്ചന മഹ്യാം മോക്ഷ്യസി തത് സ്വർഗേ മോക്ഷ്യതേ|
ⅩⅩ പശ്ചാത് സ ശിഷ്യാനാദിശത്, അഹമഭിഷിക്തോ യീശുരിതി കഥാം കസ്മൈചിദപി യൂയം മാ കഥയത|
ⅩⅪ അന്യഞ്ച യിരൂശാലമ്നഗരം ഗത്വാ പ്രാചീനലോകേഭ്യഃ പ്രധാനയാജകേഭ്യ ഉപാധ്യായേഭ്യശ്ച ബഹുദുഃഖഭോഗസ്തൈ ർഹതത്വം തൃതീയദിനേ പുനരുത്ഥാനഞ്ച മമാവശ്യകമ് ഏതാഃ കഥാ യീശുസ്തത്കാലമാരഭ്യ ശിഷ്യാൻ ജ്ഞാപയിതുമ് ആരബ്ധവാൻ|
ⅩⅫ തദാനീം പിതരസ്തസ്യ കരം ഘൃത്വാ തർജയിത്വാ കഥയിതുമാരബ്ധവാൻ, ഹേ പ്രഭോ, തത് ത്വത്തോ ദൂരം യാതു, ത്വാം പ്രതി കദാപി ന ഘടിഷ്യതേ|
ⅩⅩⅢ കിന്തു സ വദനം പരാവർത്യ പിതരം ജഗാദ, ഹേ വിഘ്നകാരിൻ, മത്സമ്മുഖാദ് ദൂരീഭവ, ത്വം മാം ബാധസേ, ഈശ്വരീയകാര്യ്യാത് മാനുഷീയകാര്യ്യം തുഭ്യം രോചതേ|
ⅩⅩⅣ അനന്തരം യീശുഃ സ്വീയശിഷ്യാൻ ഉക്തവാൻ യഃ കശ്ചിത് മമ പശ്ചാദ്ഗാമീ ഭവിതുമ് ഇച്ഛതി, സ സ്വം ദാമ്യതു, തഥാ സ്വക്രുശം ഗൃഹ്ലൻ മത്പശ്ചാദായാതു|
ⅩⅩⅤ യതോ യഃ പ്രാണാൻ രക്ഷിതുമിച്ഛതി, സ താൻ ഹാരയിഷ്യതി, കിന്തു യോ മദർഥം നിജപ്രാണാൻ ഹാരയതി, സ താൻ പ്രാപ്സ്യതി|
ⅩⅩⅥ മാനുഷോ യദി സർവ്വം ജഗത് ലഭതേ നിജപ്രണാൻ ഹാരയതി, തർഹി തസ്യ കോ ലാഭഃ? മനുജോ നിജപ്രാണാനാം വിനിമയേന വാ കിം ദാതും ശക്നോതി?
ⅩⅩⅦ മനുജസുതഃ സ്വദൂതൈഃ സാകം പിതുഃ പ്രഭാവേണാഗമിഷ്യതി; തദാ പ്രതിമനുജം സ്വസ്വകർമ്മാനുസാരാത് ഫലം ദാസ്യതി|
ⅩⅩⅧ അഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വച്മി, സരാജ്യം മനുജസുതമ് ആഗതം ന പശ്യന്തോ മൃത്യും ന സ്വാദിഷ്യന്തി, ഏതാദൃശാഃ കതിപയജനാ അത്രാപി ദണ്ഡായമാനാഃ സന്തി|
<- Matthew 15Matthew 17 ->