Link to home pageLanguagesLink to all Bible versions on this site
ⅩⅧ
Ⅰ അപരഞ്ച ലോകൈരക്ലാന്തൈ ർനിരന്തരം പ്രാർഥയിതവ്യമ് ഇത്യാശയേന യീശുനാ ദൃഷ്ടാന്ത ഏകഃ കഥിതഃ|

Ⅱ കുത്രചിന്നഗരേ കശ്ചിത് പ്രാഡ്വിവാക ആസീത് സ ഈശ്വരാന്നാബിഭേത് മാനുഷാംശ്ച നാമന്യത|

Ⅲ അഥ തത്പുരവാസിനീ കാചിദ്വിധവാ തത്സമീപമേത്യ വിവാദിനാ സഹ മമ വിവാദം പരിഷ്കുർവ്വിതി നിവേദയാമാസ|

Ⅳ തതഃ സ പ്രാഡ്വിവാകഃ കിയദ്ദിനാനി ന തദങ്ഗീകൃതവാൻ പശ്ചാച്ചിത്തേ ചിന്തയാമാസ, യദ്യപീശ്വരാന്ന ബിഭേമി മനുഷ്യാനപി ന മന്യേ

Ⅴ തഥാപ്യേഷാ വിധവാ മാം ക്ലിശ്നാതി തസ്മാദസ്യാ വിവാദം പരിഷ്കരിഷ്യാമി നോചേത് സാ സദാഗത്യ മാം വ്യഗ്രം കരിഷ്യതി|

Ⅵ പശ്ചാത് പ്രഭുരവദദ് അസാവന്യായപ്രാഡ്വിവാകോ യദാഹ തത്ര മനോ നിധധ്വം|

Ⅶ ഈശ്വരസ്യ യേ ഽഭിരുചിതലോകാ ദിവാനിശം പ്രാർഥയന്തേ സ ബഹുദിനാനി വിലമ്ബ്യാപി തേഷാം വിവാദാൻ കിം ന പരിഷ്കരിഷ്യതി?

Ⅷ യുഷ്മാനഹം വദാമി ത്വരയാ പരിഷ്കരിഷ്യതി, കിന്തു യദാ മനുഷ്യപുത്ര ആഗമിഷ്യതി തദാ പൃഥിവ്യാം കിമീദൃശം വിശ്വാസം പ്രാപ്സ്യതി?

Ⅸ യേ സ്വാൻ ധാർമ്മികാൻ ജ്ഞാത്വാ പരാൻ തുച്ഛീകുർവ്വന്തി ഏതാദൃഗ്ഭ്യഃ, കിയദ്ഭ്യ ഇമം ദൃഷ്ടാന്തം കഥയാമാസ|

Ⅹ ഏകഃ ഫിരൂശ്യപരഃ കരസഞ്ചായീ ദ്വാവിമൗ പ്രാർഥയിതും മന്ദിരം ഗതൗ|

Ⅺ തതോഽസൗ ഫിരൂശ്യേകപാർശ്വേ തിഷ്ഠൻ ഹേ ഈശ്വര അഹമന്യലോകവത് ലോഠയിതാന്യായീ പാരദാരികശ്ച ന ഭവാമി അസ്യ കരസഞ്ചായിനസ്തുല്യശ്ച ന, തസ്മാത്ത്വാം ധന്യം വദാമി|

Ⅻ സപ്തസു ദിനേഷു ദിനദ്വയമുപവസാമി സർവ്വസമ്പത്തേ ർദശമാംശം ദദാമി ച, ഏതത്കഥാം കഥയൻ പ്രാർഥയാമാസ|

ⅩⅢ കിന്തു സ കരസഞ്ചായി ദൂരേ തിഷ്ഠൻ സ്വർഗം ദ്രഷ്ടും നേച്ഛൻ വക്ഷസി കരാഘാതം കുർവ്വൻ ഹേ ഈശ്വര പാപിഷ്ഠം മാം ദയസ്വ, ഇത്ഥം പ്രാർഥയാമാസ|

ⅩⅣ യുഷ്മാനഹം വദാമി, തയോർദ്വയോ ർമധ്യേ കേവലഃ കരസഞ്ചായീ പുണ്യവത്ത്വേന ഗണിതോ നിജഗൃഹം ജഗാമ, യതോ യഃ കശ്ചിത് സ്വമുന്നമയതി സ നാമയിഷ്യതേ കിന്തു യഃ കശ്ചിത് സ്വം നമയതി സ ഉന്നമയിഷ്യതേ|

ⅩⅤ അഥ ശിശൂനാം ഗാത്രസ്പർശാർഥം ലോകാസ്താൻ തസ്യ സമീപമാനിന്യുഃ ശിഷ്യാസ്തദ് ദൃഷ്ട്വാനേതൃൻ തർജയാമാസുഃ,

ⅩⅥ കിന്തു യീശുസ്താനാഹൂയ ജഗാദ, മന്നികടമ് ആഗന്തും ശിശൂൻ അനുജാനീധ്വം താംശ്ച മാ വാരയത; യത ഈശ്വരരാജ്യാധികാരിണ ഏഷാം സദൃശാഃ|

ⅩⅦ അഹം യുഷ്മാൻ യഥാർഥം വദാമി, യോ ജനഃ ശിശോഃ സദൃശോ ഭൂത്വാ ഈശ്വരരാജ്യം ന ഗൃഹ്ലാതി സ കേനാപി പ്രകാരേണ തത് പ്രവേഷ്ടും ന ശക്നോതി|

ⅩⅧ അപരമ് ഏകോധിപതിസ്തം പപ്രച്ഛ, ഹേ പരമഗുരോ, അനന്തായുഷഃ പ്രാപ്തയേ മയാ കിം കർത്തവ്യം?

ⅩⅨ യീശുരുവാച, മാം കുതഃ പരമം വദസി? ഈശ്വരം വിനാ കോപി പരമോ ന ഭവതി|

ⅩⅩ പരദാരാൻ മാ ഗച്ഛ, നരം മാ ജഹി, മാ ചോരയ, മിഥ്യാസാക്ഷ്യം മാ ദേഹി, മാതരം പിതരഞ്ച സംമന്യസ്വ, ഏതാ യാ ആജ്ഞാഃ സന്തി താസ്ത്വം ജാനാസി|

ⅩⅪ തദാ സ ഉവാച, ബാല്യകാലാത് സർവ്വാ ഏതാ ആചരാമി|

ⅩⅫ ഇതി കഥാം ശ്രുത്വാ യീശുസ്തമവദത്, തഥാപി തവൈകം കർമ്മ ന്യൂനമാസ്തേ, നിജം സർവ്വസ്വം വിക്രീയ ദരിദ്രേഭ്യോ വിതര, തസ്മാത് സ്വർഗേ ധനം പ്രാപ്സ്യസി; തത ആഗത്യ മമാനുഗാമീ ഭവ|

ⅩⅩⅢ കിന്ത്വേതാം കഥാം ശ്രുത്വാ സോധിപതിഃ ശുശോച, യതസ്തസ്യ ബഹുധനമാസീത്|

ⅩⅩⅣ തദാ യീശുസ്തമതിശോകാന്വിതം ദൃഷ്ട്വാ ജഗാദ, ധനവതാമ് ഈശ്വരരാജ്യപ്രവേശഃ കീദൃഗ് ദുഷ്കരഃ|

ⅩⅩⅤ ഈശ്വരരാജ്യേ ധനിനഃ പ്രവേശാത് സൂചേശ്ഛിദ്രേണ മഹാങ്ഗസ്യ ഗമനാഗമനേ സുകരേ|

ⅩⅩⅥ ശ്രോതാരഃ പപ്രച്ഛുസ്തർഹി കേന പരിത്രാണം പ്രാപ്സ്യതേ?

ⅩⅩⅦ സ ഉക്തവാൻ, യൻ മാനുഷേണാശക്യം തദ് ഈശ്വരേണ ശക്യം|

ⅩⅩⅧ തദാ പിതര ഉവാച, പശ്യ വയം സർവ്വസ്വം പരിത്യജ്യ തവ പശ്ചാദ്ഗാമിനോഽഭവാമ|

ⅩⅩⅨ തതഃ സ ഉവാച, യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, ഈശ്വരരാജ്യാർഥം ഗൃഹം പിതരൗ ഭ്രാതൃഗണം ജായാം സന്താനാംശ്ച ത്യക്തവാ

ⅩⅩⅩ ഇഹ കാലേ തതോഽധികം പരകാലേ ഽനന്തായുശ്ച ന പ്രാപ്സ്യതി ലോക ഈദൃശഃ കോപി നാസ്തി|

ⅩⅩⅪ അനന്തരം സ ദ്വാദശശിഷ്യാനാഹൂയ ബഭാഷേ, പശ്യത വയം യിരൂശാലമ്നഗരം യാമഃ, തസ്മാത് മനുഷ്യപുത്രേ ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിരുക്തം യദസ്തി തദനുരൂപം തം പ്രതി ഘടിഷ്യതേ;

ⅩⅩⅫ വസ്തുതസ്തു സോഽന്യദേശീയാനാം ഹസ്തേഷു സമർപയിഷ്യതേ, തേ തമുപഹസിഷ്യന്തി, അന്യായമാചരിഷ്യന്തി തദ്വപുഷി നിഷ്ഠീവം നിക്ഷേപ്സ്യന്തി, കശാഭിഃ പ്രഹൃത്യ തം ഹനിഷ്യന്തി ച,

ⅩⅩⅩⅢ കിന്തു തൃതീയദിനേ സ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാസ്യതി|

ⅩⅩⅩⅣ ഏതസ്യാഃ കഥായാ അഭിപ്രായം കിഞ്ചിദപി തേ ബോദ്ധും ന ശേകുഃ തേഷാം നികടേഽസ്പഷ്ടതവാത് തസ്യൈതാസാം കഥാനാമ് ആശയം തേ ജ്ഞാതും ന ശേകുശ്ച|

ⅩⅩⅩⅤ അഥ തസ്മിൻ യിരീഹോഃ പുരസ്യാന്തികം പ്രാപ്തേ കശ്ചിദന്ധഃ പഥഃ പാർശ്വ ഉപവിശ്യ ഭിക്ഷാമ് അകരോത്

ⅩⅩⅩⅥ സ ലോകസമൂഹസ്യ ഗമനശബ്ദം ശ്രുത്വാ തത്കാരണം പൃഷ്ടവാൻ|

ⅩⅩⅩⅦ നാസരതീയയീശുര്യാതീതി ലോകൈരുക്തേ സ ഉച്ചൈർവക്തുമാരേഭേ,

ⅩⅩⅩⅧ ഹേ ദായൂദഃ സന്താന യീശോ മാം ദയസ്വ|

ⅩⅩⅩⅨ തതോഗ്രഗാമിനസ്തം മൗനീ തിഷ്ഠേതി തർജയാമാസുഃ കിന്തു സ പുനാരുവൻ ഉവാച, ഹേ ദായൂദഃ സന്താന മാം ദയസ്വ|

ⅩⅬ തദാ യീശുഃ സ്ഥഗിതോ ഭൂത്വാ സ്വാന്തികേ തമാനേതുമ് ആദിദേശ|

ⅩⅬⅠ തതഃ സ തസ്യാന്തികമ് ആഗമത്, തദാ സ തം പപ്രച്ഛ, ത്വം കിമിച്ഛസി? ത്വദർഥമഹം കിം കരിഷ്യാമി? സ ഉക്തവാൻ, ഹേ പ്രഭോഽഹം ദ്രഷ്ടും ലഭൈ|

ⅩⅬⅡ തദാ യീശുരുവാച, ദൃഷ്ടിശക്തിം ഗൃഹാണ തവ പ്രത്യയസ്ത്വാം സ്വസ്ഥം കൃതവാൻ|

ⅩⅬⅢ തതസ്തത്ക്ഷണാത് തസ്യ ചക്ഷുഷീ പ്രസന്നേ; തസ്മാത് സ ഈശ്വരം ധന്യം വദൻ തത്പശ്ചാദ് യയൗ, തദാലോക്യ സർവ്വേ ലോകാ ഈശ്വരം പ്രശംസിതുമ് ആരേഭിരേ|

<- Luke 17Luke 19 ->