Ⅱ യൂയം വാഞ്ഛഥ കിന്തു നാപ്നുഥ, യൂയം നരഹത്യാമ് ഈർഷ്യാഞ്ച കുരുഥ കിന്തു കൃതാർഥാ ഭവിതും ന ശക്നുഥ, യൂയം യുധ്യഥ രണം കുരുഥ ച കിന്ത്വപ്രാപ്താസ്തിഷ്ഠഥ, യതോ ഹേതോഃ പ്രാർഥനാം ന കുരുഥ|
Ⅲ യൂയം പ്രാർഥയധ്വേ കിന്തു ന ലഭധ്വേ യതോ ഹേതോഃ സ്വസുഖഭോഗേഷു വ്യയാർഥം കു പ്രാർഥയധ്വേ|
Ⅳ ഹേ വ്യഭിചാരിണോ വ്യഭിചാരിണ്യശ്ച, സംസാരസ്യ യത് മൈത്ര്യം തദ് ഈശ്വരസ്യ ശാത്രവമിതി യൂയം കിം ന ജാനീഥ? അത ഏവ യഃ കശ്ചിത് സംസാരസ്യ മിത്രം ഭവിതുമ് അഭിലഷതി സ ഏവേശ്വരസ്യ ശത്രു ർഭവതി|
Ⅴ യൂയം കിം മന്യധ്വേ? ശാസ്ത്രസ്യ വാക്യം കിം ഫലഹീനം ഭവേത്? അസ്മദന്തർവാസീ യ ആത്മാ സ വാ കിമ് ഈർഷ്യാർഥം പ്രേമ കരോതി?
Ⅵ തന്നഹി കിന്തു സ പ്രതുലം വരം വിതരതി തസ്മാദ് ഉക്തമാസ്തേ യഥാ, ആത്മാഭിമാനലോകാനാം വിപക്ഷോ ഭവതീശ്വരഃ| കിന്തു തേനൈവ നമ്രേഭ്യഃ പ്രസാദാദ് ദീയതേ വരഃ||
Ⅶ അതഏവ യൂയമ് ഈശ്വരസ്യ വശ്യാ ഭവത ശയതാനം സംരുന്ധ തേന സ യുഷ്മത്തഃ പലായിഷ്യതേ|
Ⅷ ഈശ്വരസ്യ സമീപവർത്തിനോ ഭവത തേന സ യുഷ്മാകം സമീപവർത്തീ ഭവിഷ്യതി| ഹേ പാപിനഃ, യൂയം സ്വകരാൻ പരിഷ്കുരുധ്വം| ഹേ ദ്വിമനോലോകാഃ, യൂയം സ്വാന്തഃകരണാനി ശുചീനി കുരുധ്വം|
Ⅸ യൂയമ് ഉദ്വിജധ്വം ശോചത വിലപത ച, യുഷ്മാകം ഹാസഃ ശോകായ, ആനന്ദശ്ച കാതരതായൈ പരിവർത്തേതാം|
Ⅹ പ്രഭോഃ സമക്ഷം നമ്രാ ഭവത തസ്മാത് സ യുഷ്മാൻ ഉച്ചീകരിഷ്യതി|
Ⅺ ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം പരസ്പരം മാ ദൂഷയത| യഃ കശ്ചിദ് ഭ്രാതരം ദൂഷയതി ഭ്രാതു ർവിചാരഞ്ച കരോതി സ വ്യവസ്ഥാം ദൂഷയതി വ്യവസ്ഥായാശ്ച വിചാരം കരോതി| ത്വം യദി വ്യവസ്ഥായാ വിചാരം കരോഷി തർഹി വ്യവസ്ഥാപാലയിതാ ന ഭവസി കിന്തു വിചാരയിതാ ഭവസി|
Ⅻ അദ്വിതീയോ വ്യവസ്ഥാപകോ വിചാരയിതാ ച സ ഏവാസ്തേ യോ രക്ഷിതും നാശയിതുഞ്ച പാരയതി| കിന്തു കസ്ത്വം യത് പരസ്യ വിചാരം കരോഷി?
ⅩⅢ അദ്യ ശ്വോ വാ വയമ് അമുകനഗരം ഗത്വാ തത്ര വർഷമേകം യാപയന്തോ വാണിജ്യം കരിഷ്യാമഃ ലാഭം പ്രാപ്സ്യാമശ്ചേതി കഥാം ഭാഷമാണാ യൂയമ് ഇദാനീം ശൃണുത|
ⅩⅣ ശ്വഃ കിം ഘടിഷ്യതേ തദ് യൂയം ന ജാനീഥ യതോ ജീവനം വോ ഭവേത് കീദൃക് തത്തു ബാഷ്പസ്വരൂപകം, ക്ഷണമാത്രം ഭവേദ് ദൃശ്യം ലുപ്യതേ ച തതഃ പരം|
ⅩⅤ തദനുക്ത്വാ യുഷ്മാകമ് ഇദം കഥനീയം പ്രഭോരിച്ഛാതോ വയം യദി ജീവാമസ്തർഹ്യേതത് കർമ്മ തത് കർമ്മ വാ കരിഷ്യാമ ഇതി|
ⅩⅥ കിന്ത്വിദാനീം യൂയം ഗർവ്വവാക്യൈഃ ശ്ലാഘനം കുരുധ്വേ താദൃശം സർവ്വം ശ്ലാഘനം കുത്സിതമേവ|
ⅩⅦ അതോ യഃ കശ്ചിത് സത്കർമ്മ കർത്തം വിദിത്വാ തന്ന കരോതി തസ്യ പാപം ജായതേ|
<- James 3James 5 ->