Ⅱ യതഃ സർവ്വേ വയം ബഹുവിഷയേഷു സ്ഖലാമഃ, യഃ കശ്ചിദ് വാക്യേ ന സ്ഖലതി സ സിദ്ധപുരുഷഃ കൃത്സ്നം വശീകർത്തും സമർഥശ്ചാസ്തി|
Ⅲ പശ്യത വയമ് അശ്വാൻ വശീകർത്തും തേഷാം വക്ത്രേഷു ഖലീനാൻ നിധായ തേഷാം കൃത്സ്നം ശരീരമ് അനുവർത്തയാമഃ|
Ⅳ പശ്യത യേ പോതാ അതീവ ബൃഹദാകാരാഃ പ്രചണ്ഡവാതൈശ്ച ചാലിതാസ്തേഽപി കർണധാരസ്യ മനോഽഭിമതാദ് അതിക്ഷുദ്രേണ കർണേന വാഞ്ഛിതം സ്ഥാനം പ്രത്യനുവർത്തന്തേ|
Ⅴ തദ്വദ് രസനാപി ക്ഷുദ്രതരാങ്ഗം സന്തീ ദർപവാക്യാനി ഭാഷതേ| പശ്യ കീദൃങ്മഹാരണ്യം ദഹ്യതേ ഽൽപേന വഹ്നിനാ|
Ⅵ രസനാപി ഭവേദ് വഹ്നിരധർമ്മരൂപപിഷ്ടപേ| അസ്മദങ്ഗേഷു രസനാ താദൃശം സന്തിഷ്ഠതി സാ കൃത്സ്നം ദേഹം കലങ്കയതി സൃഷ്ടിരഥസ്യ ചക്രം പ്രജ്വലയതി നരകാനലേന ജ്വലതി ച|
Ⅶ പശുപക്ഷ്യുരോഗജലചരാണാം സർവ്വേഷാം സ്വഭാവോ ദമയിതും ശക്യതേ മാനുഷികസ്വഭാവേന ദമയാഞ്ചക്രേ ച|
Ⅷ കിന്തു മാനവാനാം കേനാപി ജിഹ്വാ ദമയിതും ന ശക്യതേ സാ ന നിവാര്യ്യമ് അനിഷ്ടം ഹലാഹലവിഷേണ പൂർണാ ച|
Ⅸ തയാ വയം പിതരമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമഃ, തയാ ചേശ്വരസ്യ സാദൃശ്യേ സൃഷ്ടാൻ മാനവാൻ ശപാമഃ|
Ⅹ ഏകസ്മാദ് വദനാദ് ധന്യവാദശാപൗ നിർഗച്ഛതഃ| ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, ഏതാദൃശം ന കർത്തവ്യം|
Ⅺ പ്രസ്രവണഃ കിമ് ഏകസ്മാത് ഛിദ്രാത് മിഷ്ടം തിക്തഞ്ച തോയം നിർഗമയതി?
Ⅻ ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, ഉഡുമ്ബരതരുഃ കിം ജിതഫലാനി ദ്രാക്ഷാലതാ വാ കിമ് ഉഡുമ്ബരഫലാനി ഫലിതും ശക്നോതി? തദ്വദ് ഏകഃ പ്രസ്രവണോ ലവണമിഷ്ടേ തോയേ നിർഗമയിതും ന ശക്നോതി|
ⅩⅢ യുഷ്മാകം മധ്യേ ജ്ഞാനീ സുബോധശ്ച ക ആസ്തേ? തസ്യ കർമ്മാണി ജ്ഞാനമൂലകമൃദുതായുക്താനീതി സദാചാരാത് സ പ്രമാണയതു|
ⅩⅣ കിന്തു യുഷ്മദന്തഃകരണമധ്യേ യദി തിക്തേർഷ്യാ വിവാദേച്ഛാ ച വിദ്യതേ തർഹി സത്യമതസ്യ വിരുദ്ധം ന ശ്ലാഘധ്വം നചാനൃതം കഥയത|
ⅩⅤ താദൃശം ജ്ഞാനമ് ഊർദ്ധ്വാദ് ആഗതം നഹി കിന്തു പാർഥിവം ശരീരി ഭൗതികഞ്ച|
ⅩⅥ യതോ ഹേതോരീർഷ്യാ വിവാദേച്ഛാ ച യത്ര വേദ്യേതേ തത്രൈവ കലഹഃ സർവ്വം ദുഷ്കൃതഞ്ച വിദ്യതേ|
ⅩⅦ കിന്തൂർദ്ധ്വാദ് ആഗതം യത് ജ്ഞാനം തത് പ്രഥമം ശുചി തതഃ പരം ശാന്തം ക്ഷാന്തമ് ആശുസന്ധേയം ദയാദിസത്ഫലൈഃ പരിപൂർണമ് അസന്ദിഗ്ധം നിഷ്കപടഞ്ച ഭവതി|
ⅩⅧ ശാന്ത്യാചാരിഭിഃ ശാന്ത്യാ ധർമ്മഫലം രോപ്യതേ|
<- James 2James 4 ->