Ⅱ തദാ ദ്വാദശപ്രേരിതാഃ സർവ്വാൻ ശിഷ്യാൻ സംഗൃഹ്യാകഥയൻ ഈശ്വരസ്യ കഥാപ്രചാരം പരിത്യജ്യ ഭോജനഗവേഷണമ് അസ്മാകമ് ഉചിതം നഹി|
Ⅲ അതോ ഹേ ഭ്രാതൃഗണ വയമ് ഏതത്കർമ്മണോ ഭാരം യേഭ്യോ ദാതും ശക്നുമ ഏതാദൃശാൻ സുഖ്യാത്യാപന്നാൻ പവിത്രേണാത്മനാ ജ്ഞാനേന ച പൂർണാൻ സപ്പ്രജനാൻ യൂയം സ്വേഷാം മധ്യേ മനോനീതാൻ കുരുത,
Ⅳ കിന്തു വയം പ്രാർഥനായാം കഥാപ്രചാരകർമ്മണി ച നിത്യപ്രവൃത്താഃ സ്ഥാസ്യാമഃ|
Ⅴ ഏതസ്യാം കഥായാം സർവ്വേ ലോകാഃ സന്തുഷ്ടാഃ സന്തഃ സ്വേഷാം മധ്യാത് സ്തിഫാനഃ ഫിലിപഃ പ്രഖരോ നികാനോർ തീമൻ പർമ്മിണാ യിഹൂദിമതഗ്രാഹീ-ആന്തിയഖിയാനഗരീയോ നികലാ ഏതാൻ പരമഭക്താൻ പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണാൻ സപ്ത ജനാൻ
Ⅵ പ്രേരിതാനാം സമക്ഷമ് ആനയൻ, തതസ്തേ പ്രാർഥനാം കൃത്വാ തേഷാം ശിരഃസു ഹസ്താൻ ആർപയൻ|
Ⅶ അപരഞ്ച ഈശ്വരസ്യ കഥാ ദേശം വ്യാപ്നോത് വിശേഷതോ യിരൂശാലമി നഗരേ ശിഷ്യാണാം സംഖ്യാ പ്രഭൂതരൂപേണാവർദ്ധത യാജകാനാം മധ്യേപി ബഹവഃ ഖ്രീഷ്ടമതഗ്രാഹിണോഽഭവൻ|
Ⅷ സ്തിഫാനോे വിശ്വാസേന പരാക്രമേണ ച പരിപൂർണഃ സൻ ലോകാനാം മധ്യേ ബഹുവിധമ് അദ്ഭുതമ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മാകരോത്|
Ⅸ തേന ലിബർത്തിനീയനാമ്നാ വിഖ്യാതസങ്ഘസ്യ കതിപയജനാഃ കുരീണീയസികന്ദരീയ-കിലികീയാശീയാദേശീയാഃ കിയന്തോ ജനാശ്ചോത്ഥായ സ്തിഫാനേന സാർദ്ധം വ്യവദന്ത|
Ⅹ കിന്തു സ്തിഫാനോ ജ്ഞാനേന പവിത്രേണാത്മനാ ച ഈദൃശീം കഥാം കഥിതവാൻ യസ്യാസ്തേ ആപത്തിം കർത്തും നാശക്നുവൻ|
Ⅺ പശ്ചാത് തൈ ർലോഭിതാഃ കതിപയജനാഃ കഥാമേനാമ് അകഥയൻ, വയം തസ്യ മുഖതോ മൂസാ ഈശ്വരസ്യ ച നിന്ദാവാക്യമ് അശ്രൗഷ്മ|
Ⅻ തേ ലോകാനാം ലോകപ്രാചീനാനാമ് അധ്യാപകാനാഞ്ച പ്രവൃത്തിം ജനയിത്വാ സ്തിഫാനസ്യ സന്നിധിമ് ആഗത്യ തം ധൃത്വാ മഹാസഭാമധ്യമ് ആനയൻ|
ⅩⅢ തദനന്തരം കതിപയജനേഷു മിഥ്യാസാക്ഷിഷു സമാനീതേഷു തേഽകഥയൻ ഏഷ ജന ഏതത്പുണ്യസ്ഥാനവ്യവസ്ഥയോ ർനിന്ദാതഃ കദാപി ന നിവർത്തതേ|
ⅩⅣ ഫലതോ നാസരതീയയീശുഃ സ്ഥാനമേതദ് ഉച്ഛിന്നം കരിഷ്യതി മൂസാസമർപിതമ് അസ്മാകം വ്യവഹരണമ് അന്യരൂപം കരിഷ്യതി തസ്യൈതാദൃശീം കഥാം വയമ് അശൃണുമ|
ⅩⅤ തദാ മഹാസഭാസ്ഥാഃ സർവ്വേ തം പ്രതി സ്ഥിരാം ദൃഷ്ടിം കൃത്വാ സ്വർഗദൂതമുഖസദൃശം തസ്യ മുഖമ് അപശ്യൻ|
<- Acts 5Acts 7 ->