Ⅰ അനന്തരം ഫീഷ്ടോ നിജരാജ്യമ് ആഗത്യ ദിനത്രയാത് പരം കൈസരിയാതോ യിരൂശാലമ്നഗരമ് ആഗമത്|

Ⅱ തദാ മഹായാജകോ യിഹൂദീയാനാം പ്രധാനലോകാശ്ച തസ്യ സമക്ഷം പൗലമ് അപാവദന്ത|

Ⅲ ഭവാൻ തം യിരൂശാലമമ് ആനേതുമ് ആജ്ഞാപയത്വിതി വിനീയ തേ തസ്മാദ് അനുഗ്രഹം വാഞ്ഛിതവന്തഃ|

Ⅳ യതഃ പഥിമധ്യേ ഗോപനേന പൗലം ഹന്തും തൈ ർഘാതകാ നിയുക്താഃ| ഫീഷ്ട ഉത്തരം ദത്തവാൻ പൗലഃ കൈസരിയായാം സ്ഥാസ്യതി പുനരൽപദിനാത് പരമ് അഹം തത്ര യാസ്യാമി|

Ⅴ തതസ്തസ്യ മാനുഷസ്യ യദി കശ്ചിദ് അപരാധസ്തിഷ്ഠതി തർഹി യുഷ്മാകം യേ ശക്നുവന്തി തേ മയാ സഹ തത്ര ഗത്വാ തമപവദന്തു സ ഏതാം കഥാം കഥിതവാൻ|

Ⅵ ദശദിവസേഭ്യോഽധികം വിലമ്ബ്യ ഫീഷ്ടസ്തസ്മാത് കൈസരിയാനഗരം ഗത്വാ പരസ്മിൻ ദിവസേ വിചാരാസന ഉപദിശ്യ പൗലമ് ആനേതുമ് ആജ്ഞാപയത്|

Ⅶ പൗലേ സമുപസ്ഥിതേ സതി യിരൂശാലമ്നഗരാദ് ആഗതാ യിഹൂദീയലോകാസ്തം ചതുർദിശി സംവേഷ്ട്യ തസ്യ വിരുദ്ധം ബഹൂൻ മഹാദോഷാൻ ഉത്ഥാപിതവന്തഃ കിന്തു തേഷാം കിമപി പ്രമാണം ദാതും ന ശക്നുവന്തഃ|

Ⅷ തതഃ പൗലഃ സ്വസ്മിൻ ഉത്തരമിദമ് ഉദിതവാൻ, യിഹൂദീയാനാം വ്യവസ്ഥായാ മന്ദിരസ്യ കൈസരസ്യ വാ പ്രതികൂലം കിമപി കർമ്മ നാഹം കൃതവാൻ|

Ⅸ കിന്തു ഫീഷ്ടോ യിഹൂദീയാൻ സന്തുഷ്ടാൻ കർത്തുമ് അഭിലഷൻ പൗലമ് അഭാഷത ത്വം കിം യിരൂശാലമം ഗത്വാസ്മിൻ അഭിയോഗേ മമ സാക്ഷാദ് വിചാരിതോ ഭവിഷ്യസി?

Ⅹ തതഃ പൗല ഉത്തരം പ്രോക്തവാൻ, യത്ര മമ വിചാരോ ഭവിതും യോഗ്യഃ കൈസരസ്യ തത്ര വിചാരാസന ഏവ സമുപസ്ഥിതോസ്മി; അഹം യിഹൂദീയാനാം കാമപി ഹാനിം നാകാർഷമ് ഇതി ഭവാൻ യഥാർഥതോ വിജാനാതി|

Ⅺ കഞ്ചിദപരാധം കിഞ്ചന വധാർഹം കർമ്മ വാ യദ്യഹമ് അകരിഷ്യം തർഹി പ്രാണഹനനദണ്ഡമപി ഭോക്തുമ് ഉദ്യതോഽഭവിഷ്യം, കിന്തു തേ മമ സമപവാദം കുർവ്വന്തി സ യദി കൽപിതമാത്രോ ഭവതി തർഹി തേഷാം കരേഷു മാം സമർപയിതും കസ്യാപ്യധികാരോ നാസ്തി, കൈസരസ്യ നികടേ മമ വിചാരോ ഭവതു|

Ⅻ തദാ ഫീഷ്ടോ മന്ത്രിഭിഃ സാർദ്ധം സംമന്ത്ര്യ പൗലായ കഥിതവാൻ, കൈസരസ്യ നികടേ കിം തവ വിചാരോ ഭവിഷ്യതി? കൈസരസ്യ സമീപം ഗമിഷ്യസി|

ⅩⅢ കിയദ്ദിനേഭ്യഃ പരമ് ആഗ്രിപ്പരാജാ ബർണീകീ ച ഫീഷ്ടം സാക്ഷാത് കർത്തും കൈസരിയാനഗരമ് ആഗതവന്തൗ|

ⅩⅣ തദാ തൗ ബഹുദിനാനി തത്ര സ്ഥിതൗ തതഃ ഫീഷ്ടസ്തം രാജാനം പൗലസ്യ കഥാം വിജ്ഞാപ്യ കഥയിതുമ് ആരഭത പൗലനാമാനമ് ഏകം ബന്ദി ഫീലിക്ഷോ ബദ്ധം സംസ്ഥാപ്യ ഗതവാൻ|

ⅩⅤ യിരൂശാലമി മമ സ്ഥിതികാലേ മഹായാജകോ യിഹൂദീയാനാം പ്രാചീനലോകാശ്ച തമ് അപോദ്യ തമ്പ്രതി ദണ്ഡാജ്ഞാം പ്രാർഥയന്ത|

ⅩⅥ തതോഹമ് ഇത്യുത്തരമ് അവദം യാവദ് അപോദിതോ ജനഃ സ്വാപവാദകാൻ സാക്ഷാത് കൃത്വാ സ്വസ്മിൻ യോഽപരാധ ആരോപിതസ്തസ്യ പ്രത്യുത്തരം ദാതും സുയോഗം ന പ്രാപ്നോതി, താവത്കാലം കസ്യാപി മാനുഷസ്യ പ്രാണനാശാജ്ഞാപനം രോമിലോകാനാം രീതി ർനഹി|

ⅩⅦ തതസ്തേഷ്വത്രാഗതേഷു പരസ്മിൻ ദിവസേഽഹമ് അവിലമ്ബം വിചാരാസന ഉപവിശ്യ തം മാനുഷമ് ആനേതുമ് ആജ്ഞാപയമ്|

ⅩⅧ തദനന്തരം തസ്യാപവാദകാ ഉപസ്ഥായ യാദൃശമ് അഹം ചിന്തിതവാൻ താദൃശം കഞ്ചന മഹാപവാദം നോത്ഥാപ്യ

ⅩⅨ സ്വേഷാം മതേ തഥാ പൗലോ യം സജീവം വദതി തസ്മിൻ യീശുനാമനി മൃതജനേ ച തസ്യ വിരുദ്ധം കഥിതവന്തഃ|

ⅩⅩ തതോഹം താദൃഗ്വിചാരേ സംശയാനഃ സൻ കഥിതവാൻ ത്വം യിരൂശാലമം ഗത്വാ കിം തത്ര വിചാരിതോ ഭവിതുമ് ഇച്ഛസി?

ⅩⅪ തദാ പൗലോ മഹാരാജസ്യ നികടേ വിചാരിതോ ഭവിതും പ്രാർഥയത, തസ്മാദ് യാവത്കാലം തം കൈസരസ്യ സമീപം പ്രേഷയിതും ന ശക്നോമി താവത്കാലം തമത്ര സ്ഥാപയിതുമ് ആദിഷ്ടവാൻ|

ⅩⅫ തത ആഗ്രിപ്പഃ ഫീഷ്ടമ് ഉക്തവാൻ, അഹമപി തസ്യ മാനുഷസ്യ കഥാം ശ്രോതുമ് അഭിലഷാമി| തദാ ഫീഷ്ടോ വ്യാഹരത് ശ്വസ്തദീയാം കഥാം ത്വം ശ്രോഷ്യസി|

ⅩⅩⅢ പരസ്മിൻ ദിവസേ ആഗ്രിപ്പോ ബർണീകീ ച മഹാസമാഗമം കൃത്വാ പ്രധാനവാഹിനീപതിഭി ർനഗരസ്ഥപ്രധാനലോകൈശ്ച സഹ മിലിത്വാ രാജഗൃഹമാഗത്യ സമുപസ്ഥിതൗ തദാ ഫീഷ്ടസ്യാജ്ഞയാ പൗല ആനീതോഽഭവത്|

ⅩⅩⅣ തദാ ഫീഷ്ടഃ കഥിതവാൻ ഹേ രാജൻ ആഗ്രിപ്പ ഹേ ഉപസ്ഥിതാഃ സർവ്വേ ലോകാ യിരൂശാലമ്നഗരേ യിഹൂദീയലോകസമൂഹോ യസ്മിൻ മാനുഷേ മമ സമീപേ നിവേദനം കൃത്വാ പ്രോച്ചൈഃ കഥാമിമാം കഥിതവാൻ പുനരൽപകാലമപി തസ്യ ജീവനം നോചിതം തമേതം മാനുഷം പശ്യത|

ⅩⅩⅤ കിന്ത്വേഷ ജനഃ പ്രാണനാശർഹം കിമപി കർമ്മ ന കൃതവാൻ ഇത്യജാനാം തഥാപി സ മഹാരാജസ്യ സന്നിധൗ വിചാരിതോ ഭവിതും പ്രാർഥയത തസ്മാത് തസ്യ സമീപം തം പ്രേഷയിതും മതിമകരവമ്|

ⅩⅩⅥ കിന്തു ശ്രീയുക്തസ്യ സമീപമ് ഏതസ്മിൻ കിം ലേഖനീയമ് ഇത്യസ്യ കസ്യചിൻ നിർണയസ്യ ന ജാതത്വാദ് ഏതസ്യ വിചാരേ സതി യഥാഹം ലേഖിതും കിഞ്ചന നിശ്ചിതം പ്രാപ്നോമി തദർഥം യുഷ്മാകം സമക്ഷം വിശേഷതോ ഹേ ആഗ്രിപ്പരാജ ഭവതഃ സമക്ഷമ് ഏതമ് ആനയേ|

ⅩⅩⅦ യതോ ബന്ദിപ്രേഷണസമയേ തസ്യാഭിയോഗസ്യ കിഞ്ചിദലേഖനമ് അഹമ് അയുക്തം ജാനാമി|

<- Acts 24Acts 26 ->