Ⅰ പഞ്ചഭ്യോ ദിനേഭ്യഃ പരം ഹനാനീയനാമാ മഹായാജകോഽധിപതേഃ സമക്ഷം പൗലസ്യ പ്രാതികൂല്യേന നിവേദയിതും തർതുല്ലനാമാനം കഞ്ചന വക്താരം പ്രാചീനജനാംശ്ച സങ്ഗിനഃ കൃത്വാ കൈസരിയാനഗരമ് ആഗച്ഛത്|

Ⅱ തതഃ പൗലേ സമാനീതേ സതി തർതുല്ലസ്തസ്യാപവാദകഥാം കഥയിതുമ് ആരഭത ഹേ മഹാമഹിമഫീലിക്ഷ ഭവതോ വയമ് അതിനിർവ്വിഘ്നം കാലം യാപയാമോ ഭവതഃ പരിണാമദർശിതയാ ഏതദ്ദേശീയാനാം ബഹൂനി മങ്ഗലാനി ഘടിതാനി,

Ⅲ ഇതി ഹേതോ ർവയമതികൃതജ്ഞാഃ സന്തഃ സർവ്വത്ര സർവ്വദാ ഭവതോ ഗുണാൻ ഗായമഃ|

Ⅳ കിന്തു ബഹുഭിഃ കഥാഭി ർഭവന്തം യേന ന വിരഞ്ജയാമി തസ്മാദ് വിനയേ ഭവാൻ ബനുകമ്പ്യ മദൽപകഥാം ശൃണോതു|

Ⅴ ഏഷ മഹാമാരീസ്വരൂപോ നാസരതീയമതഗ്രാഹിസംഘാതസ്യ മുഖ്യോ ഭൂത്വാ സർവ്വദേശേഷു സർവ്വേഷാം യിഹൂദീയാനാം രാജദ്രോഹാചരണപ്രവൃത്തിം ജനയതീത്യസ്മാഭി ർനിശ്ചിതം|

Ⅵ സ മന്ദിരമപി അശുചി കർത്തും ചേഷ്ടിതവാൻ; ഇതി കാരണാദ് വയമ് ഏനം ധൃത്വാ സ്വവ്യവസ്ഥാനുസാരേണ വിചാരയിതും പ്രാവർത്താമഹി;

Ⅶ കിന്തു ലുഷിയഃ സഹസ്രസേനാപതിരാഗത്യ ബലാദ് അസ്മാകം കരേഭ്യ ഏനം ഗൃഹീത്വാ

Ⅷ ഏതസ്യാപവാദകാൻ ഭവതഃ സമീപമ് ആഗന്തുമ് ആജ്ഞാപയത്| വയം യസ്മിൻ തമപവാദാമോ ഭവതാ പദപവാദകഥായാം വിചാരിതായാം സത്യാം സർവ്വം വൃത്താന്തം വേദിതും ശക്ഷ്യതേ|

Ⅸ തതോ യിഹൂദീയാ അപി സ്വീകൃത്യ കഥിതവന്ത ഏഷാ കഥാ പ്രമാണമ്|

Ⅹ അധിപതൗ കഥാം കഥയിതും പൗലം പ്രതീങ്ഗിതം കൃതവതി സ കഥിതവാൻ ഭവാൻ ബഹൂൻ വത്സരാൻ യാവദ് ഏതദ്ദേശസ്യ ശാസനം കരോതീതി വിജ്ഞായ പ്രത്യുത്തരം ദാതുമ് അക്ഷോഭോഽഭവമ്|

Ⅺ അദ്യ കേവലം ദ്വാദശ ദിനാനി യാതാനി, അഹമ് ആരാധനാം കർത്തും യിരൂശാലമനഗരം ഗതവാൻ ഏഷാ കഥാ ഭവതാ ജ്ഞാതും ശക്യതേ;

Ⅻ കിന്ത്വിഭേ മാം മധ്യേമന്ദിരം കേനാപി സഹ വിതണ്ഡാം കുർവ്വന്തം കുത്രാപി ഭജനഭവനേ നഗരേ വാ ലോകാൻ കുപ്രവൃത്തിം ജനയന്തും ന ദൃഷ്ടവന്തഃ|

ⅩⅢ ഇദാനീം യസ്മിൻ യസ്മിൻ മാമ് അപവദന്തേ തസ്യ കിമപി പ്രമാണം ദാതും ന ശക്നുവന്തി|

ⅩⅣ കിന്തു ഭവിഷ്യദ്വാക്യഗ്രന്ഥേ വ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ച യാ യാ കഥാ ലിഖിതാസ്തേ താസു സർവ്വാസു വിശ്വസ്യ യന്മതമ് ഇമേ വിധർമ്മം ജാനന്തി തന്മതാനുസാരേണാഹം നിജപിതൃപുരുഷാണാമ് ഈശ്വരമ് ആരാധയാമീത്യഹം ഭവതഃ സമക്ഷമ് അങ്ഗീകരോമി|

ⅩⅤ ധാർമ്മികാണാമ് അധാർമ്മികാണാഞ്ച പ്രമീതലോകാനാമേവോത്ഥാനം ഭവിഷ്യതീതി കഥാമിമേ സ്വീകുർവ്വന്തി തഥാഹമപി തസ്മിൻ ഈശ്വരേ പ്രത്യാശാം കരോമി;

ⅩⅥ ഈശ്വരസ്യ മാനവാനാഞ്ച സമീപേ യഥാ നിർദോഷോ ഭവാമി തദർഥം സതതം യത്നവാൻ അസ്മി|

ⅩⅦ ബഹുഷു വത്സരേഷു ഗതേഷു സ്വദേശീയലോകാനാം നിമിത്തം ദാനീയദ്രവ്യാണി നൈവേദ്യാനി ച സമാദായ പുനരാഗമനം കൃതവാൻ|

ⅩⅧ തതോഹം ശുചി ർഭൂത്വാ ലോകാനാം സമാഗമം കലഹം വാ ന കാരിതവാൻ തഥാപ്യാശിയാദേശീയാഃ കിയന്തോ യിഹുദീയലോകാ മധ്യേമന്ദിരം മാം ധൃതവന്തഃ|

ⅩⅨ മമോപരി യദി കാചിദപവാദകഥാസ്തി തർഹി ഭവതഃ സമീപമ് ഉപസ്ഥായ തേഷാമേവ സാക്ഷ്യദാനമ് ഉചിതമ്|

ⅩⅩ നോചേത് പൂർവ്വേ മഹാസഭാസ്ഥാനാം ലോകാനാം സന്നിധൗ മമ ദണ്ഡായമാനത്വസമയേ, അഹമദ്യ മൃതാനാമുത്ഥാനേ യുഷ്മാഭി ർവിചാരിതോസ്മി,

ⅩⅪ തേഷാം മധ്യേ തിഷ്ഠന്നഹം യാമിമാം കഥാമുച്ചൈഃ സ്വരേണ കഥിതവാൻ തദന്യോ മമ കോപി ദോഷോഽലഭ്യത ന വേതി വരമ് ഏതേ സമുപസ്ഥിതലോകാ വദന്തു|

ⅩⅫ തദാ ഫീലിക്ഷ ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വാ തന്മതസ്യ വിശേഷവൃത്താന്തം വിജ്ഞാതും വിചാരം സ്ഥഗിതം കൃത്വാ കഥിതവാൻ ലുഷിയേ സഹസ്രസേനാപതൗ സമായാതേ സതി യുഷ്മാകം വിചാരമ് അഹം നിഷ്പാദയിഷ്യാമി|

ⅩⅩⅢ അനന്തരം ബന്ധനം വിനാ പൗലം രക്ഷിതും തസ്യ സേവനായ സാക്ഷാത്കരണായ വാ തദീയാത്മീയബന്ധുജനാൻ ന വാരയിതുഞ്ച ശമസേനാപതിമ് ആദിഷ്ടവാൻ|

ⅩⅩⅣ അൽപദിനാത് പരം ഫീലിക്ഷോഽധിപതി ർദ്രുഷില്ലാനാമ്നാ യിഹൂദീയയാ സ്വഭാര്യ്യയാ സഹാഗത്യ പൗലമാഹൂയ തസ്യ മുഖാത് ഖ്രീഷ്ടധർമ്മസ്യ വൃത്താന്തമ് അശ്രൗഷീത്|

ⅩⅩⅤ പൗലേന ന്യായസ്യ പരിമിതഭോഗസ്യ ചരമവിചാരസ്യ ച കഥായാം കഥിതായാം സത്യാം ഫീലിക്ഷഃ കമ്പമാനഃ സൻ വ്യാഹരദ് ഇദാനീം യാഹി, അഹമ് അവകാശം പ്രാപ്യ ത്വാമ് ആഹൂസ്യാമി|

ⅩⅩⅥ മുക്തിപ്രപ്ത്യർഥം പൗലേന മഹ്യം മുദ്രാദാസ്യന്തേ ഇതി പത്യാശാം കൃത്വാ സ പുനഃ പുനസ്തമാഹൂയ തേന സാകം കഥോപകഥനം കൃതവാൻ|

ⅩⅩⅦ കിന്തു വത്സരദ്വയാത് പരം പർകിയഫീഷ്ട ഫാലിക്ഷസ്യ പദം പ്രാപ്തേ സതി ഫീലിക്ഷോ യിഹൂദീയാൻ സന്തുഷ്ടാൻ ചികീർഷൻ പൗലം ബദ്ധം സംസ്ഥാപ്യ ഗതവാൻ|

<- Acts 23Acts 25 ->