Ⅰ ഹേ ഭ്രാതരഃ, അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാഗമനം തസ്യ സമീപേ ഽസ്മാകം സംസ്ഥിതിഞ്ചാധി വയം യുഷ്മാൻ ഇദം പ്രാർഥയാമഹേे,

Ⅱ പ്രഭേസ്തദ് ദിനം പ്രായേണോപസ്ഥിതമ് ഇതി യദി കശ്ചിദ് ആത്മനാ വാചാ വാ പത്രേണ വാസ്മാകമ് ആദേശം കൽപയൻ യുഷ്മാൻ ഗദതി തർഹി യൂയം തേന ചഞ്ചലമനസ ഉദ്വിഗ്നാശ്ച ന ഭവത|

Ⅲ കേനാപി പ്രകാരേണ കോഽപി യുഷ്മാൻ ന വഞ്ചയതു യതസ്തസ്മാദ് ദിനാത് പൂർവ്വം ധർമ്മലോപേനോപസ്യാതവ്യം,

Ⅳ യശ്ച ജനോ വിപക്ഷതാം കുർവ്വൻ സർവ്വസ്മാദ് ദേവാത് പൂജനീയവസ്തുശ്ചോന്നംസ്യതേ സ്വമ് ഈശ്വരമിവ ദർശയൻ ഈശ്വരവദ് ഈശ്വരസ്യ മന്ദിര ഉപവേക്ഷ്യതി ച തേന വിനാശപാത്രേണ പാപപുരുഷേണോദേതവ്യം|

Ⅴ യദാഹം യുഷ്മാകം സന്നിധാവാസം തദാനീമ് ഏതദ് അകഥയമിതി യൂയം കിം ന സ്മരഥ?

Ⅵ സാമ്പ്രതം സ യേന നിവാര്യ്യതേ തദ് യൂയം ജാനീഥ, കിന്തു സ്വസമയേ തേനോദേതവ്യം|

Ⅶ വിധർമ്മസ്യ നിഗൂഢോ ഗുണ ഇദാനീമപി ഫലതി കിന്തു യസ്തം നിവാരയതി സോഽദ്യാപി ദൂരീകൃതോ നാഭവത്|

Ⅷ തസ്മിൻ ദൂരീകൃതേ സ വിധർമ്മ്യുദേഷ്യതി കിന്തു പ്രഭു ര്യീശുഃ സ്വമുഖപവനേന തം വിധ്വംസയിഷ്യതി നിജോപസ്ഥിതേസ്തേജസാ വിനാശയിഷ്യതി ച|

Ⅸ ശയതാനസ്യ ശക്തിപ്രകാശനാദ് വിനാശ്യമാനാനാം മധ്യേ സർവ്വവിധാഃ പരാക്രമാ ഭ്രമികാ ആശ്ചര്യ്യക്രിയാ ലക്ഷണാന്യധർമ്മജാതാ സർവ്വവിധപ്രതാരണാ ച തസ്യോപസ്ഥിതേഃ ഫലം ഭവിഷ്യതി;

Ⅹ യതോ ഹേതോസ്തേ പരിത്രാണപ്രാപ്തയേ സത്യധർമ്മസ്യാനുരാഗം ന ഗൃഹീതവന്തസ്തസ്മാത് കാരണാദ്

Ⅺ ഈശ്വരേണ താൻ പ്രതി ഭ്രാന്തികരമായായാം പ്രേഷിതായാം തേ മൃഷാവാക്യേ വിശ്വസിഷ്യന്തി|

Ⅻ യതോ യാവന്തോ മാനവാഃ സത്യധർമ്മേ ന വിശ്വസ്യാധർമ്മേണ തുഷ്യന്തി തൈഃ സർവ്വൈ ർദണ്ഡഭാജനൈ ർഭവിതവ്യം|

ⅩⅢ ഹേ പ്രഭോഃ പ്രിയാ ഭ്രാതരഃ, യുഷ്മാകം കൃത ഈശ്വരസ്യ ധന്യവാദോഽസ്മാഭിഃ സർവ്വദാ കർത്തവ്യോ യത ഈശ്വര ആ പ്രഥമാദ് ആത്മനഃ പാവനേന സത്യധർമ്മേ വിശ്വാസേന ച പരിത്രാണാർഥം യുഷ്മാൻ വരീതവാൻ

ⅩⅣ തദർഥഞ്ചാസ്മാഭി ർഘോഷിതേന സുസംവാദേന യുഷ്മാൻ ആഹൂയാസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ തേജസോഽധികാരിണഃ കരിഷ്യതി|

ⅩⅤ അതോ ഹേ ഭ്രാതരഃ യൂയമ് അസ്മാകം വാക്യൈഃ പത്രൈശ്ച യാം ശിക്ഷാം ലബ്ധവന്തസ്താം കൃത്സ്നാം ശിക്ഷാം ധാരയന്തഃ സുസ്ഥിരാ ഭവത|

ⅩⅥ അസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്താത ഈശ്വരശ്ചാർഥതോ യോ യുഷ്മാസു പ്രേമ കൃതവാൻ നിത്യാഞ്ച സാന്ത്വനാമ് അനുഗ്രഹേണോത്തമപ്രത്യാശാഞ്ച യുഷ്മഭ്യം ദത്തവാൻ

ⅩⅦ സ സ്വയം യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി സാന്ത്വയതു സർവ്വസ്മിൻ സദ്വാക്യേ സത്കർമ്മണി ച സുസ്ഥിരീകരോതു ച|

<- 2 Thessalonians 12 Thessalonians 3 ->