Ⅱ അതഃ കശ്ചന യദി മന്യതേ മമ ജ്ഞാനമാസ്ത ഇതി തർഹി തേന യാദൃശം ജ്ഞാനം ചേഷ്ടിതവ്യം താദൃശം കിമപി ജ്ഞാനമദ്യാപി ന ലബ്ധം|
Ⅲ കിന്തു യ ഈശ്വരേ പ്രീയതേ സ ഈശ്വരേണാപി ജ്ഞായതേ|
Ⅳ ദേവതാബലിപ്രസാദഭക്ഷണേ വയമിദം വിദ്മോ യത് ജഗന്മധ്യേ കോഽപി ദേവോ ന വിദ്യതേ, ഏകശ്ചേശ്വരോ ദ്വിതീയോ നാസ്തീതി|
Ⅴ സ്വർഗേ പൃഥിവ്യാം വാ യദ്യപി കേഷുചിദ് ഈശ്വര ഇതി നാമാരോപ്യതേ താദൃശാശ്ച ബഹവ ഈശ്വരാ ബഹവശ്ച പ്രഭവോ വിദ്യന്തേ
Ⅵ തഥാപ്യസ്മാകമദ്വിതീയ ഈശ്വരഃ സ പിതാ യസ്മാത് സർവ്വേഷാം യദർഥഞ്ചാസ്മാകം സൃഷ്ടി ർജാതാ, അസ്മാകഞ്ചാദ്വിതീയഃ പ്രഭുഃ സ യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടോ യേന സർവ്വവസ്തൂനാം യേനാസ്മാകമപി സൃഷ്ടിഃ കൃതാ|
Ⅶ അധികന്തു ജ്ഞാനം സർവ്വേഷാം നാസ്തി യതഃ കേചിദദ്യാപി ദേവതാം സമ്മന്യ ദേവപ്രസാദമിവ തദ് ഭക്ഷ്യം ഭുഞ്ജതേ തേന ദുർബ്ബലതയാ തേഷാം സ്വാന്താനി മലീമസാനി ഭവന്തി|
Ⅷ കിന്തു ഭക്ഷ്യദ്രവ്യാദ് വയമ് ഈശ്വരേണ ഗ്രാഹ്യാ ഭവാമസ്തന്നഹി യതോ ഭുങ്ക്ത്വാ വയമുത്കൃഷ്ടാ ന ഭവാമസ്തദ്വദഭുങ്ക്ത്വാപ്യപകൃഷ്ടാ ന ഭവാമഃ|
Ⅸ അതോ യുഷ്മാകം യാ ക്ഷമതാ സാ ദുർബ്ബലാനാമ് ഉന്മാഥസ്വരൂപാ യന്ന ഭവേത് തദർഥം സാവധാനാ ഭവത|
Ⅹ യതോ ജ്ഞാനവിശിഷ്ടസ്ത്വം യദി ദേവാലയേ ഉപവിഷ്ടഃ കേനാപി ദൃശ്യസേ തർഹി തസ്യ ദുർബ്ബലസ്യ മനസി കിം പ്രസാദഭക്ഷണ ഉത്സാഹോ ന ജനിഷ്യതേ?
Ⅺ തഥാ സതി യസ്യ കൃതേ ഖ്രീഷ്ടോ മമാര തവ സ ദുർബ്ബലോ ഭ്രാതാ തവ ജ്ഞാനാത് കിം ന വിനംക്ഷ്യതി?
Ⅻ ഇത്യനേന പ്രകാരേണ ഭ്രാതൃണാം വിരുദ്ധമ് അപരാധ്യദ്ഭിസ്തേഷാം ദുർബ്ബലാനി മനാംസി വ്യാഘാതയദ്ഭിശ്ച യുഷ്മാഭിഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ വൈപരീത്യേനാപരാധ്യതേ|
ⅩⅢ അതോ ഹേതോഃ പിശിതാശനം യദി മമ ഭ്രാതു ർവിഘ്നസ്വരൂപം ഭവേത് തർഹ്യഹം യത് സ്വഭ്രാതു ർവിഘ്നജനകോ ന ഭവേയം തദർഥം യാവജ്ജീവനം പിശിതം ന ഭോക്ഷ്യേ|
<- 1 Corinthians 71 Corinthians 9 ->