Ⅰ ലോകാ അസ്മാൻ ഖ്രീഷ്ടസ്യ പരിചാരകാൻ ഈശ്വരസ്യ നിഗൂഠവാക്യധനസ്യാധ്യക്ഷാംശ്ച മന്യന്താം|

Ⅱ കിഞ്ച ധനാധ്യക്ഷേണ വിശ്വസനീയേന ഭവിതവ്യമേതദേവ ലോകൈ ര്യാച്യതേ|

Ⅲ അതോ വിചാരയദ്ഭി ര്യുഷ്മാഭിരന്യൈഃ കൈശ്ചിൻ മനുജൈ ർവാ മമ പരീക്ഷണം മയാതീവ ലഘു മന്യതേ ഽഹമപ്യാത്മാനം ന വിചാരയാമി|

Ⅳ മയാ കിമപ്യപരാദ്ധമിത്യഹം ന വേദ്മി കിന്ത്വേതേന മമ നിരപരാധത്വം ന നിശ്ചീയതേ പ്രഭുരേവ മമ വിചാരയിതാസ്തി|

Ⅴ അത ഉപയുക്തസമയാത് പൂർവ്വമ് അർഥതഃ പ്രഭോരാഗമനാത് പൂർവ്വം യുഷ്മാഭി ർവിചാരോ ന ക്രിയതാം| പ്രഭുരാഗത്യ തിമിരേണ പ്രച്ഛന്നാനി സർവ്വാണി ദീപയിഷ്യതി മനസാം മന്ത്രണാശ്ച പ്രകാശയിഷ്യതി തസ്മിൻ സമയ ഈശ്വരാദ് ഏകൈകസ്യ പ്രശംസാ ഭവിഷ്യതി|

Ⅵ ഹേ ഭ്രാതരഃ സർവ്വാണ്യേതാനി മയാത്മാനമ് ആപല്ലവഞ്ചോദ്ദിശ്യ കഥിതാനി തസ്യൈതത് കാരണം യുയം യഥാ ശാസ്ത്രീയവിധിമതിക്രമ്യ മാനവമ് അതീവ നാദരിഷ്യധ്ബ ഈത്ഥഞ്ചൈകേന വൈപരീത്യാദ് അപരേണ ന ശ്ലാഘിഷ്യധ്ബ ഏതാദൃശീം ശിക്ഷാമാവയോർദൃഷ്ടാന്താത് ലപ്സ്യധ്വേ|

Ⅶ അപരാത് കസ്ത്വാം വിശേഷയതി? തുഭ്യം യന്ന ദത്ത താദൃശം കിം ധാരയസി? അദത്തേനേവ ദത്തേന വസ്തുനാ കുതഃ ശ്ലാഘസേ?

Ⅷ ഇദാനീമേവ യൂയം കിം തൃപ്താ ലബ്ധധനാ വാ? അസ്മാസ്വവിദ്യമാനേഷു യൂയം കിം രാജത്വപദം പ്രാപ്താഃ? യുഷ്മാകം രാജത്വം മയാഭിലഷിതം യതസ്തേന യുഷ്മാഭിഃ സഹ വയമപി രാജ്യാംശിനോ ഭവിഷ്യാമഃ|

Ⅸ പ്രേരിതാ വയം ശേഷാ ഹന്തവ്യാശ്ചേവേശ്വരേണ നിദർശിതാഃ| യതോ വയം സർവ്വലോകാനാമ് അർഥതഃ സ്വർഗീയദൂതാനാം മാനവാനാഞ്ച കൗതുകാസ്പദാനി ജാതാഃ|

Ⅹ ഖ്രീഷ്ടസ്യ കൃതേ വയം മൂഢാഃ കിന്തു യൂയം ഖ്രീഷ്ടേന ജ്ഞാനിനഃ, വയം ദുർബ്ബലാ യൂയഞ്ച സബലാഃ, യൂയം സമ്മാനിതാ വയഞ്ചാപമാനിതാഃ|

Ⅺ വയമദ്യാപി ക്ഷുധാർത്താസ്തൃഷ്ണാർത്താ വസ്ത്രഹീനാസ്താഡിതാ ആശ്രമരഹിതാശ്ച സന്തഃ

Ⅻ കർമ്മണി സ്വകരാൻ വ്യാപാരയന്തശ്ച ദുഃഖൈഃ കാലം യാപയാമഃ| ഗർഹിതൈരസ്മാഭിരാശീഃ കഥ്യതേ ദൂരീകൃതൈഃ സഹ്യതേ നിന്ദിതൈഃ പ്രസാദ്യതേ|

ⅩⅢ വയമദ്യാപി ജഗതഃ സമ്മാർജനീയോഗ്യാ അവകരാ ഇവ സർവ്വൈ ർമന്യാമഹേ|

ⅩⅣ യുഷ്മാൻ ത്രപയിതുമഹമേതാനി ലിഖാമീതി നഹി കിന്തു പ്രിയാത്മജാനിവ യുഷ്മാൻ പ്രബോധയാമി|

ⅩⅤ യതഃ ഖ്രീഷ്ടധർമ്മേ യദ്യപി യുഷ്മാകം ദശസഹസ്രാണി വിനേതാരോ ഭവന്തി തഥാപി ബഹവോ ജനകാ ന ഭവന്തി യതോഽഹമേവ സുസംവാദേന യീശുഖ്രീഷ്ടേ യുഷ്മാൻ അജനയം|

ⅩⅥ അതോ യുഷ്മാൻ വിനയേഽഹം യൂയം മദനുഗാമിനോ ഭവത|

ⅩⅦ ഇത്യർഥം സർവ്വേഷു ധർമ്മസമാജേഷു സർവ്വത്ര ഖ്രീഷ്ടധർമ്മയോഗ്യാ യേ വിധയോ മയോപദിശ്യന്തേ താൻ യോ യുഷ്മാൻ സ്മാരയിഷ്യത്യേവമ്ഭൂതം പ്രഭോഃ കൃതേ പ്രിയം വിശ്വാസിനഞ്ച മദീയതനയം തീമഥിയം യുഷ്മാകം സമീപം പ്രേഷിതവാനഹം|

ⅩⅧ അപരമഹം യുഷ്മാകം സമീപം ന ഗമിഷ്യാമീതി ബുദ്ധ്വാ യുഷ്മാകം കിയന്തോ ലോകാ ഗർവ്വന്തി|

ⅩⅨ കിന്തു യദി പ്രഭേരിച്ഛാ ഭവതി തർഹ്യഹമവിലമ്ബം യുഷ്മത്സമീപമുപസ്ഥായ തേഷാം ദർപധ്മാതാനാം ലോകാനാം വാചം ജ്ഞാസ്യാമീതി നഹി സാമർഥ്യമേവ ജ്ഞാസ്യാമി|

ⅩⅩ യസ്മാദീശ്വരസ്യ രാജത്വം വാഗ്യുക്തം നഹി കിന്തു സാമർഥ്യയുക്തം|

ⅩⅪ യുഷ്മാകം കാ വാഞ്ഛാ? യുഷ്മത്സമീപേ മയാ കിം ദണ്ഡപാണിനാ ഗന്തവ്യമുത പ്രേമനമ്രതാത്മയുക്തേന വാ?

<- 1 Corinthians 31 Corinthians 5 ->