Ⅱ തഥാപി മമൈഷാ വാഞ്ഛാ യദ് യൂയമിദമ് അവഗതാ ഭവഥ,
Ⅲ ഏകൈകസ്യ പുരുഷസ്യോത്തമാങ്ഗസ്വരൂപഃ ഖ്രീഷ്ടഃ, യോഷിതശ്ചോത്തമാങ്ഗസ്വരൂപഃ പുമാൻ, ഖ്രീഷ്ടസ്യ ചോത്തമാങ്ഗസ്വരൂപ ഈശ്വരഃ|
Ⅳ അപരമ് ആച്ഛാദിതോത്തമാങ്ഗേന യേന പുംസാ പ്രാർഥനാ ക്രിയത ഈശ്വരീയവാണീ കഥ്യതേ വാ തേന സ്വീയോത്തമാങ്ഗമ് അവജ്ഞായതേ|
Ⅴ അനാച്ഛാദിതോത്തമാങ്ഗയാ യയാ യോഷിതാ ച പ്രാർഥനാ ക്രിയത ഈശ്വരീയവാണീ കഥ്യതേ വാ തയാപി സ്വീയോത്തമാങ്ഗമ് അവജ്ഞായതേ യതഃ സാ മുണ്ഡിതശിരഃസദൃശാ|
Ⅵ അനാച്ഛാദിതമസ്തകാ യാ യോഷിത് തസ്യാഃ ശിരഃ മുണ്ഡനീയമേവ കിന്തു യോഷിതഃ കേശച്ഛേദനം ശിരോമുണ്ഡനം വാ യദി ലജ്ജാജനകം ഭവേത് തർഹി തയാ സ്വശിര ആച്ഛാദ്യതാം|
Ⅶ പുമാൻ ഈശ്വരസ്യ പ്രതിമൂർത്തിഃ പ്രതിതേജഃസ്വരൂപശ്ച തസ്മാത് തേന ശിരോ നാച്ഛാദനീയം കിന്തു സീമന്തിനീ പുംസഃ പ്രതിബിമ്ബസ്വരൂപാ|
Ⅷ യതോ യോഷാതഃ പുമാൻ നോദപാദി കിന്തു പുംസോ യോഷിദ് ഉദപാദി|
Ⅸ അധികന്തു യോഷിതഃ കൃതേ പുംസഃ സൃഷ്ടി ർന ബഭൂവ കിന്തു പുംസഃ കൃതേ യോഷിതഃ സൃഷ്ടി ർബഭൂവ|
Ⅹ ഇതി ഹേതോ ർദൂതാനാമ് ആദരാദ് യോഷിതാ ശിരസ്യധീനതാസൂചകമ് ആവരണം ധർത്തവ്യം|
Ⅺ തഥാപി പ്രഭോ ർവിധിനാ പുമാംസം വിനാ യോഷിന്ന ജായതേ യോഷിതഞ്ച വിനാ പുമാൻ ന ജായതേ|
Ⅻ യതോ യഥാ പുംസോ യോഷിദ് ഉദപാദി തഥാ യോഷിതഃ പുമാൻ ജായതേ, സർവ്വവസ്തൂനി ചേശ്വരാദ് ഉത്പദ്യന്തേ|
ⅩⅢ യുഷ്മാഭിരേവൈതദ് വിവിച്യതാം, അനാവൃതയാ യോഷിതാ പ്രാർഥനം കിം സുദൃശ്യം ഭവേത്?
ⅩⅣ പുരുഷസ്യ ദീർഘകേശത്വം തസ്യ ലജ്ജാജനകം, കിന്തു യോഷിതോ ദീർഘകേശത്വം തസ്യാ ഗൗരവജനകം
ⅩⅤ യത ആച്ഛാദനായ തസ്യൈ കേശാ ദത്താ ഇതി കിം യുഷ്മാഭിഃ സ്വഭാവതോ ന ശിക്ഷ്യതേ?
ⅩⅥ അത്ര യദി കശ്ചിദ് വിവദിതുമ് ഇച്ഛേത് തർഹ്യസ്മാകമ് ഈശ്വരീയസമിതീനാഞ്ച താദൃശീ രീതി ർന വിദ്യതേ|
ⅩⅦ യുഷ്മാഭി ർന ഭദ്രായ കിന്തു കുത്സിതായ സമാഗമ്യതേ തസ്മാദ് ഏതാനി ഭാഷമാണേന മയാ യൂയം ന പ്രശംസനീയാഃ|
ⅩⅧ പ്രഥമതഃ സമിതൗ സമാഗതാനാം യുഷ്മാകം മധ്യേ ഭേദാഃ സന്തീതി വാർത്താ മയാ ശ്രൂയതേ തന്മധ്യേ കിഞ്ചിത് സത്യം മന്യതേ ച|
ⅩⅨ യതോ ഹേതോ ര്യുഷ്മന്മധ്യേ യേ പരീക്ഷിതാസ്തേ യത് പ്രകാശ്യന്തേ തദർഥം ഭേദൈ ർഭവിതവ്യമേവ|
ⅩⅩ ഏകത്ര സമാഗതൈ ര്യുഷ്മാഭിഃ പ്രഭാവം ഭേाജ്യം ഭുജ്യത ഇതി നഹി;
ⅩⅪ യതോ ഭോജനകാലേ യുഷ്മാകമേകൈകേന സ്വകീയം ഭക്ഷ്യം തൂർണം ഗ്രസ്യതേ തസ്മാദ് ഏകോ ജനോ ബുഭുക്ഷിതസ്തിഷ്ഠതി, അന്യശ്ച പരിതൃപ്തോ ഭവതി|
ⅩⅫ ഭോജനപാനാർഥം യുഷ്മാകം കിം വേശ്മാനി ന സന്തി? യുഷ്മാഭി ർവാ കിമ് ഈശ്വരസ്യ സമിതിം തുച്ഛീകൃത്യ ദീനാ ലോകാ അവജ്ഞായന്തേ? ഇത്യനേന മയാ കിം വക്തവ്യം? യൂയം കിം മയാ പ്രശംസനീയാഃ? ഏതസ്മിൻ യൂയം ന പ്രശംസനീയാഃ|
ⅩⅩⅢ പ്രഭുതോ യ ഉപദേശോ മയാ ലബ്ധോ യുഷ്മാസു സമർപിതശ്ച സ ഏഷഃ|
ⅩⅩⅣ പരകരസമർപണക്ഷപായാം പ്രഭു ര്യീശുഃ പൂപമാദായേശ്വരം ധന്യം വ്യാഹൃത്യ തം ഭങ്ക്ത്വാ ഭാഷിതവാൻ യുഷ്മാഭിരേതദ് ഗൃഹ്യതാം ഭുജ്യതാഞ്ച തദ് യുഷ്മത്കൃതേ ഭഗ്നം മമ ശരീരം; മമ സ്മരണാർഥം യുഷ്മാഭിരേതത് ക്രിയതാം|
ⅩⅩⅤ പുനശ്ച ഭേജനാത് പരം തഥൈവ കംസമ് ആദായ തേനോക്തം കംസോഽയം മമ ശോണിതേന സ്ഥാപിതോ നൂതനനിയമഃ; യതിവാരം യുഷ്മാഭിരേതത് പീയതേ തതിവാരം മമ സ്മരണാർഥം പീയതാം|
ⅩⅩⅥ യതിവാരം യുഷ്മാഭിരേഷ പൂപോ ഭുജ്യതേ ഭാജനേനാനേന പീയതേ ച തതിവാരം പ്രഭോരാഗമനം യാവത് തസ്യ മൃത്യുഃ പ്രകാശ്യതേ|
ⅩⅩⅦ അപരഞ്ച യഃ കശ്ചിദ് അയോഗ്യത്വേന പ്രഭോരിമം പൂപമ് അശ്നാതി തസ്യാനേന ഭാജനേന പിവതി ച സ പ്രഭോഃ കായരുധിരയോ ർദണ്ഡദായീ ഭവിഷ്യതി|
ⅩⅩⅧ തസ്മാത് മാനവേനാഗ്ര ആത്മാന പരീക്ഷ്യ പശ്ചാദ് ഏഷ പൂപോ ഭുജ്യതാം കംസേനാനേന ച പീയതാം|
ⅩⅩⅨ യേന ചാനർഹത്വേന ഭുജ്യതേ പീയതേ ച പ്രഭോഃ കായമ് അവിമൃശതാ തേന ദണ്ഡപ്രാപ്തയേ ഭുജ്യതേ പീയതേ ച|
ⅩⅩⅩ ഏതത്കാരണാദ് യുഷ്മാകം ഭൂരിശോ ലോകാ ദുർബ്ബലാ രോഗിണശ്ച സന്തി ബഹവശ്ച മഹാനിദ്രാം ഗതാഃ|
ⅩⅩⅪ അസ്മാഭി ര്യദ്യാത്മവിചാരോഽകാരിഷ്യത തർഹി ദണ്ഡോ നാലപ്സ്യത;
ⅩⅩⅫ കിന്തു യദാസ്മാകം വിചാരോ ഭവതി തദാ വയം ജഗതോ ജനൈഃ സമം യദ് ദണ്ഡം ന ലഭാമഹേ തദർഥം പ്രഭുനാ ശാസ്തിം ഭുംജ്മഹേ|
ⅩⅩⅩⅢ ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, ഭോജനാർഥം മിലിതാനാം യുഷ്മാകമ് ഏകേനേതരോഽനുഗൃഹ്യതാം|
ⅩⅩⅩⅣ യശ്ച ബുഭുക്ഷിതഃ സ സ്വഗൃഹേ ഭുങ്ക്താം| ദണ്ഡപ്രാപ്തയേ യുഷ്മാഭി ർന സമാഗമ്യതാം| ഏതദ്ഭിന്നം യദ് ആദേഷ്ടവ്യം തദ് യുഷ്മത്സമീപാഗമനകാലേ മയാദേക്ഷ്യതേ|
<- 1 Corinthians 101 Corinthians 12 ->