Ⅱ ಕಮಪಿ ನ ನಿನ್ದೇಯು ರ್ನಿವ್ವಿರೋಧಿನಃ ಕ್ಷಾನ್ತಾಶ್ಚ ಭವೇಯುಃ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಪ್ರತಿ ಚ ಪೂರ್ಣಂ ಮೃದುತ್ವಂ ಪ್ರಕಾಶಯೇಯುಶ್ಚೇತಿ ತಾನ್ ಆದಿಶ|
Ⅲ ಯತಃ ಪೂರ್ವ್ವಂ ವಯಮಪಿ ನಿರ್ಬ್ಬೋಧಾ ಅನಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣೋ ಭ್ರಾನ್ತಾ ನಾನಾಭಿಲಾಷಾಣಾಂ ಸುಖಾನಾಞ್ಚ ದಾಸೇಯಾ ದುಷ್ಟತ್ವೇರ್ಷ್ಯಾಚಾರಿಣೋ ಘೃಣಿತಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ ದ್ವೇಷಿಣಶ್ಚಾಭವಾಮಃ|
Ⅳ ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮಾಕಂ ತ್ರಾತುರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಯಾ ದಯಾ ಮರ್ತ್ತ್ಯಾನಾಂ ಪ್ರತಿ ಚ ಯಾ ಪ್ರೀತಿಸ್ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಾದುರ್ಭಾವೇ ಜಾತೇ
Ⅴ ವಯಮ್ ಆತ್ಮಕೃತೇಭ್ಯೋ ಧರ್ಮ್ಮಕರ್ಮ್ಮಭ್ಯಸ್ತನ್ನಹಿ ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಕೃಪಾತಃ ಪುನರ್ಜನ್ಮರೂಪೇಣ ಪ್ರಕ್ಷಾಲನೇನ ಪ್ರವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನೋ ನೂತನೀಕರಣೇನ ಚ ತಸ್ಮಾತ್ ಪರಿತ್ರಾಣಾಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ
Ⅵ ಸ ಚಾಸ್ಮಾಕಂ ತ್ರಾತ್ರಾ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟೇನಾಸ್ಮದುಪರಿ ತಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಪ್ರಚುರತ್ವೇನ ವೃಷ್ಟವಾನ್|
Ⅶ ಇತ್ಥಂ ವಯಂ ತಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೇಣ ಸಪುಣ್ಯೀಭೂಯ ಪ್ರತ್ಯಾಶಯಾನನ್ತಜೀವನಸ್ಯಾಧಿಕಾರಿಣೋ ಜಾತಾಃ|
Ⅷ ವಾಕ್ಯಮೇತದ್ ವಿಶ್ವಸನೀಯಮ್ ಅತೋ ಹೇತೋರೀಶ್ವರೇ ಯೇ ವಿಶ್ವಸಿತವನ್ತಸ್ತೇ ಯಥಾ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯನುತಿಷ್ಠೇಯುಸ್ತಥಾ ತಾನ್ ದೃಢಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯೇತಿ ಮಮಾಭಿಮತಂ| ತಾನ್ಯೇವೋತ್ತಮಾನಿ ಮಾನವೇಭ್ಯಃ ಫಲದಾನಿ ಚ ಭವನ್ತಿ|
Ⅸ ಮೂಢೇಭ್ಯಃ ಪ್ರಶ್ನವಂಶಾವಲಿವಿವಾದೇಭ್ಯೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ವಿತಣ್ಡಾಭ್ಯಶ್ಚ ನಿವರ್ತ್ತಸ್ವ ಯತಸ್ತಾ ನಿಷ್ಫಲಾ ಅನರ್ಥಕಾಶ್ಚ ಭವನ್ತಿ|
Ⅹ ಯೋ ಜನೋ ಬಿಭಿತ್ಸುಸ್ತಮ್ ಏಕವಾರಂ ದ್ವಿರ್ವ್ವಾ ಪ್ರಬೋಧ್ಯ ದೂರೀಕುರು,
Ⅺ ಯತಸ್ತಾದೃಶೋ ಜನೋ ವಿಪಥಗಾಮೀ ಪಾಪಿಷ್ಠ ಆತ್ಮದೋಷಕಶ್ಚ ಭವತೀತಿ ತ್ವಯಾ ಜ್ಞಾಯತಾಂ|
Ⅻ ಯದಾಹಮ್ ಆರ್ತ್ತಿಮಾಂ ತುಖಿಕಂ ವಾ ತವ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರೇಷಯಿಷ್ಯಾಮಿ ತದಾ ತ್ವಂ ನೀಕಪಲೌ ಮಮ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗನ್ತುಂ ಯತಸ್ವ ಯತಸ್ತತ್ರೈವಾಹಂ ಶೀತಕಾಲಂ ಯಾಪಯಿತುಂ ಮತಿಮ್ ಅಕಾರ್ಷಂ|
ⅩⅢ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಃ ಸೀನಾ ಆಪಲ್ಲುಶ್ಚೈತಯೋಃ ಕಸ್ಯಾಪ್ಯಭಾವೋ ಯನ್ನ ಭವೇತ್ ತದರ್ಥಂ ತೌ ಯತ್ನೇನ ತ್ವಯಾ ವಿಸೃಜ್ಯೇತಾಂ|
ⅩⅣ ಅಪರಮ್ ಅಸ್ಮದೀಯಲೋಕಾ ಯನ್ನಿಷ್ಫಲಾ ನ ಭವೇಯುಸ್ತದರ್ಥಂ ಪ್ರಯೋಜನೀಯೋಪಕಾರಾಯಾ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯನುಷ್ಠಾತುಂ ಶಿಕ್ಷನ್ತಾಂ|
ⅩⅤ ಮಮ ಸಙ್ಗಿನಃ ಸವ್ವೇ ತ್ವಾಂ ನಮಸ್ಕುರ್ವ್ವತೇ| ಯೇ ವಿಶ್ವಾಸಾದ್ ಅಸ್ಮಾಸು ಪ್ರೀಯನ್ತೇ ತಾನ್ ನಮಸ್ಕುರು; ಸರ್ವ್ವೇಷು ಯುಷ್ಮಾಸ್ವನುಗ್ರಹೋ ಭೂಯಾತ್| ಆಮೇನ್|
<- Titus 2