Ⅰ ಯಥಾರ್ಥಸ್ಯೋಪದೇಶಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಾನಿ ತ್ವಯಾ ಕಥ್ಯನ್ತಾಂ

Ⅱ ವಿಶೇಷತಃ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾ ಯಥಾ ಪ್ರಬುದ್ಧಾ ಧೀರಾ ವಿನೀತಾ ವಿಶ್ವಾಸೇ ಪ್ರೇಮ್ನಿ ಸಹಿಷ್ಣುತಾಯಾಞ್ಚ ಸ್ವಸ್ಥಾ ಭವೇಯುಸ್ತದ್ವತ್

Ⅲ ಪ್ರಾಚೀನಯೋಷಿತೋಽಪಿ ಯಥಾ ಧರ್ಮ್ಮಯೋಗ್ಯಮ್ ಆಚಾರಂ ಕುರ್ಯ್ಯುಃ ಪರನಿನ್ದಕಾ ಬಹುಮದ್ಯಪಾನಸ್ಯ ನಿಘ್ನಾಶ್ಚ ನ ಭವೇಯುಃ

Ⅳ ಕಿನ್ತು ಸುಶಿಕ್ಷಾಕಾರಿಣ್ಯಃ ಸತ್ಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಯತ್ ನ ನಿನ್ದ್ಯೇತ ತದರ್ಥಂ ಯುವತೀಃ ಸುಶೀಲತಾಮ್ ಅರ್ಥತಃ ಪತಿಸ್ನೇಹಮ್ ಅಪತ್ಯಸ್ನೇಹಂ

Ⅴ ವಿನೀತಿಂ ಶುಚಿತ್ವಂ ಗೃಹಿಣೀತ್ವಂ ಸೌಜನ್ಯಂ ಸ್ವಾಮಿನಿಘ್ನಞ್ಚಾದಿಶೇಯುಸ್ತಥಾ ತ್ವಯಾ ಕಥ್ಯತಾಂ|

Ⅵ ತದ್ವದ್ ಯೂನೋಽಪಿ ವಿನೀತಯೇ ಪ್ರಬೋಧಯ|

Ⅶ ತ್ವಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವವಿಷಯೇ ಸ್ವಂ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಂ ದರ್ಶಯ ಶಿಕ್ಷಾಯಾಞ್ಚಾವಿಕೃತತ್ವಂ ಧೀರತಾಂ ಯಥಾರ್ಥಂ

Ⅷ ನಿರ್ದ್ದೋಷಞ್ಚ ವಾಕ್ಯಂ ಪ್ರಕಾಶಯ ತೇನ ವಿಪಕ್ಷೋ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅಪವಾದಸ್ಯ ಕಿಮಪಿ ಛಿದ್ರಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತ್ರಪಿಷ್ಯತೇ|

Ⅸ ದಾಸಾಶ್ಚ ಯತ್ ಸ್ವಪ್ರಭೂನಾಂ ನಿಘ್ನಾಃ ಸರ್ವ್ವವಿಷಯೇ ತುಷ್ಟಿಜನಕಾಶ್ಚ ಭವೇಯುಃ ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಂ ನ ಕುರ್ಯ್ಯುಃ

Ⅹ ಕಿಮಪಿ ನಾಪಹರೇಯುಃ ಕಿನ್ತು ಪೂರ್ಣಾಂ ಸುವಿಶ್ವಸ್ತತಾಂ ಪ್ರಕಾಶಯೇಯುರಿತಿ ತಾನ್ ಆದಿಶ| ಯತ ಏವಮ್ಪ್ರಕಾರೇಣಾಸ್ಮಕಂ ತ್ರಾತುರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಶಿಕ್ಷಾ ಸರ್ವ್ವವಿಷಯೇ ತೈ ರ್ಭೂಷಿತವ್ಯಾ|

Ⅺ ಯತೋ ಹೇತೋಸ್ತ್ರಾಣಾಜನಕ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾನುಗ್ರಹಃ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಮಾನವಾನ್ ಪ್ರತ್ಯುದಿತವಾನ್

Ⅻ ಸ ಚಾಸ್ಮಾನ್ ಇದಂ ಶಿಕ್ಷ್ಯತಿ ಯದ್ ವಯಮ್ ಅಧರ್ಮ್ಮಂ ಸಾಂಸಾರಿಕಾಭಿಲಾಷಾಂಶ್ಚಾನಙ್ಗೀಕೃತ್ಯ ವಿನೀತತ್ವೇನ ನ್ಯಾಯೇನೇಶ್ವರಭಕ್ತ್ಯಾ ಚೇಹಲೋಕೇ ಆಯು ರ್ಯಾಪಯಾಮಃ,

ⅩⅢ ಪರಮಸುಖಸ್ಯಾಶಾಮ್ ಅರ್ಥತೋ ಽಸ್ಮಾಕಂ ಮಹತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ತ್ರಾಣಕರ್ತ್ತು ರ್ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಪ್ರಭಾವಸ್ಯೋದಯಂ ಪ್ರತೀಕ್ಷಾಮಹೇ|

ⅩⅣ ಯತಃ ಸ ಯಥಾಸ್ಮಾನ್ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾದ್ ಅಧರ್ಮ್ಮಾತ್ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ನಿಜಾಧಿಕಾರಸ್ವರೂಪಂ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಸೂತ್ಸುಕಮ್ ಏಕಂ ಪ್ರಜಾವರ್ಗಂ ಪಾವಯೇತ್ ತದರ್ಥಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಕೃತೇ ಆತ್ಮದಾನಂ ಕೃತವಾನ್|

ⅩⅤ ಏತಾನಿ ಭಾಷಸ್ವ ಪೂರ್ಣಸಾಮರ್ಥ್ಯೇನ ಚಾದಿಶ ಪ್ರಬೋಧಯ ಚ, ಕೋಽಪಿ ತ್ವಾಂ ನಾವಮನ್ಯತಾಂ|

<- Titus 1Titus 3 ->