1 „Andre oda časos avela o Michael, o baro aňjelos, savo stražinel tumare manušen. Akor avela ajso pharipen, savo mek na sas, kanastar hin o narodi, dži akana. Ale andre oda časos ena zachraňimen tire manuša – sako, kaskro nav pes arakhela pisimen andre le Devleskri kňižka. 2 A but olendar, ko soven andro prachos la phuvakro, ušťena upre; jekh pro večno dživipen, ale aver ena teledikhle the andre ladž pro furt. 3 Ola, ko hine goďaver, švicinena sar o ňeboskro švetlos a ola, ko anena but dženen andro spravodľišagos, švicinena sar o čercheňa pro furt. 4 Ale tu, Daniel, ľiker kala lava andro garuďipen a zapečaťin e kňižka, medik na ela o posledno časos. But džene džana upre tele a o prindžaripen barola.“

5 Me, o Daniel, dikhľom te ačhel duje avre muršen, jekhes pre kada brehos paš o paňi a dujtones pre aver brehos. 6 Olendar jekh dženo prevakerďa ko murš urdo andro ľanovo ruchos, savo sas upral o paňi: „Kana ela koňec kale strašne vecenge?“

7 Šunďom ole muršes urdes andro ľanovo ruchos, savo sas upral o paňi. Ov hazdľa soduj vasta ko ňebos, iľa vera andro nav le Devleskro, savo dživel furt, a phenďa: „Ľikerela oda trin the jepaš berš[a]. Sar imar preačhela te džal pre le Devleskre sveta manuša, akor ena savore kala veci dokerde.“

8 Šunďom kada savoro, ale na achaľiľom oleske. Phučľom: „Rajeja miro, savo ela o koňec kale vecenge?“

9 Odphenďa: „Daniel, dža, bo kala lava hine ľikerde andro garuďipen a zapečaťimen dži o posledno časos. 10 But džene ena žužarde, lela pes pal lende tele e mel a prekal e jag ačhena dokonaleder, ale o nalačhe ačhena dureder nalačhe. Ňiko le nalačhe manušendar oleske na achaľona, ale o goďaver achaľona.

11 Akorestar, kanastar pes zaačhavela o sakodživeseskre obeti a ela ačhaďi e džungaľi modla andro Chramos, predžana 1 290 dživesa. 12 Bachtale hine ola, ko pačabnaha užarena, medik na predžana 1 335 dživesa.

13 Ale tu av verno dži o koňec. Mereha, ale paľis ušťeha andral o meriben pro koňec le dživesengro, hoj te chudes tiro ďeďictvos.“

<- Daniel 11