1 ای خداوند، ای خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است! عظمت تو از آسمانها نیز فراتر رفته است. 2 کودکان و شیرخوارگان، زبان به ستایش تو می‌گشایند و دشمنانت را سرافکنده و خاموش می‌سازند.

3 وقتی به آسمان تو و به ماه و ستارگانی که آفریده‌ای نگاه می‌کنم، 4 می‌گویم انسان چیست که تو به فکرش باشی، و پسر انسان، که او را مورد لطف خود قرار دهی؟

5 تو مقام او را فقط اندکی پایین‌تر از فرشتگان[b] قرار دادی و تاج عزت و احترام را بر سر وی نهادی. 6 او را بر تمام خلقت خود گماردی و همه چیز را زیر فرمان او درآوردی: 7 گوسفندان و گاوان، حیوانات وحشی، 8 پرندگان آسمان، ماهیان دریا و جاندارانی که در آبها زندگی می‌کنند.

9 ای یهوه، خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است.

<- مزامیر 7مزامیر 9 ->