4 ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان. 5 ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاستهاند، پایمال خواهیم کرد.
6 امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد، 7 زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی. 8 برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.
9 اما اکنون تو ما را دور انداختهای و رسوا ساختهای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمیکنی. 10 تو ما را در مقابل دشمنان شکست دادهای و آنها اکنون ما را غارت میکنند. 11 ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستادهای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساختهای. 12 تو قوم برگزیدهات را ارزان فروختهای و از فروش آنها سودی نبردهای.
13 ما را نزد همسایگان خوار ساختهای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفتهایم. 14 ما را در میان قومهای خدانشناس انگشتنما ساختهای و آنها ما را به باد ریشخند گرفتهاند. 15 از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است. 16 از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما میرسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را میبینیم.
17 این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکردهایم و پیمانی را که با ما بستهای نشکستهایم. 18 نسبت به تو دلسرد نشدهایم و از راه تو منحرف نگشتهایم. 19 با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نمودهای و با مرگ روبرو ساختهای.
20 اگر ما نام خدای خود را فراموش میکردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز میکردیم، 21 آیا خدا که اسرار دل هر کس را میداند، این را نمیدانست؟ 22 تو میدانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو میشویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار میکنند.
23 ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیدهای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز! 24 چرا روی خود را از ما برمیگردانی و ذلت و خواری ما را نادیده میگیری؟
25 اینک به خاک افتاده و مغلوب شدهایم. 26 برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!
<- مزامیر 43مزامیر 45 ->