کتاب پنجم

در ستایش مهربانی خداوند

1 خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

2 کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است 3 و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

4 برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند، 5 گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود. 6‏-7  آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند. 8 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند. 9 او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

10‏-11  آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند. 12 پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند. 13 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید. 14 آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

15 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند. 16 او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

17 افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند، 18 اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید. 19 آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید. 20 او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد. 21 پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. 22 باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

23 برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند. 24 آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند. 25 به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت، 26 چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند 27 و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند. 28 آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید. 29 خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت. 30 آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند. 31 پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. 32 باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

33 خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد. 34 زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند. 35 اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود. 36 گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند. 37 آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند. 38 خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

39 هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند، 40 خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد. 41 او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید. 42 نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

43 خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.

<- مزامیر 106مزامیر 108 ->