لاویان
10 «اگر گوسفند یا بز برای قربانی بیاورند، آن نیز باید نر و بیعیب باشد. 11 شخصی که آن را میآورد باید در سمت شمالی مذبح در حضور خداوند سرش را ببرد و کاهنان که پسران هارونند، خونش را بر چهار طرف مذبح بپاشند. 12 سپس، آن شخص حیوان قربانی شده را قطعهقطعه کند و کاهنان این قطعهها را با سر و چربی آن روی هیزم مذبح بگذارند. 13 آن شخص باید دل و روده و پاچههای گوسفند یا بز را با آب بشوید. سپس کاهنان همهٔ آنها را روی آتش مذبح بسوزانند. این قربانی سوختنی، هدیهای مخصوص و خوشبو برای خداوند خواهد بود.
14 «اگر کسی میخواهد برای قربانی سوختنی پرنده برای خداوند قربانی کند، آن پرنده باید قمری یا جوجه کبوتر باشد. 15 کاهن، پرنده را بگیرد و جلوی مذبح سرش را بپیچاند و آن را بر مذبح بسوزاند. اما اول باید خونش را بر پهلوی مذبح بچلاند. 16 چینهدان و محتویات داخل شکمش*«محتویات داخل شکمش» یا «پرهایش». را درآورد و آنها را در طرف شرق مذبح در جایی که خاکستر مذبح ریخته میشود بیندازد. 17 سپس بالهای پرنده را گرفته، آن را از وسط پاره کند بدون اینکه پرنده دو تکه شود. آنگاه کاهن آن را روی هیزم مذبح بسوزاند. این قربانی سوختنی، هدیهای مخصوص و خوشبو برای خداوند خواهد بود.
لاویان 2 ->- a «محتویات داخل شکمش» یا «پرهایش».