3 قومهای غیریهود نیز وقتی خداوند را بپذیرند، از برکت او برخوردار خواهند شد. پس ایشان نگویند: «خداوند ما را از قوم خود نمیداند.» همچنین مردانی که نمیتوانند صاحب فرزند شوند گمان نکنند که از قوم خدا جدا هستند؛ 4 زیرا خداوند دربارهٔ آنها میگوید: «اگر ایشان حرمت روز شَبّات را نگه دارند و آنچه را که مورد پسند من است بجا آورند و به عهد من وفادار بمانند، 5 آنگاه نام ایشان در خانهٔ من و در میان قوم من تا ابد به یادگار خواهد ماند و نامی پر افتخارتر از نام کسانی خواهد بود که صاحب فرزند هستند.»
6 همچنین خداوند در مورد قومهای غیریهود که به قوم او ملحق میشوند و او را خدمت میکنند، و او را دوست داشته، خدمتگزار او میشوند، چنین میگوید: «اگر حرمت روز شَبّات را نگاه دارند و به عهد من وفادار بمانند، 7 ایشان را نیز به کوه مقدّس خود خواهم آورد و در خانهٔ عبادتم ایشان را شاد خواهم ساخت و قربانیها و هدایای ایشان را قبول خواهم کرد. خانهٔ من خانهٔ دعا برای همهٔ قومها خوانده خواهد شد.»
8 خداوند که بنیاسرائیل را از تبعید به وطن باز میگرداند، میفرماید: «علاوه بر قوم خود اسرائیل، قومهای دیگر را نیز جمع کرده، به اسرائیل خواهم آورد.»