5 خداوند، آن خداوند لشکرهای آسمان، زمین را لمس میکند و زمین گداخته میشود و همهٔ ساکنانش ماتم میگیرند. تمام زمین مثل رود نیل مصر بالا میآید و دوباره فرو مینشیند. 6 آنکه خانهٔ خود را در آسمانها ساخته و پایهٔ آن را بر زمین نهاده است، و آب دریا را فرا میخواند و آن را بر زمین میباراند، نامش خداوند است!
7 خداوند میفرماید: «ای قوم اسرائیل، آیا برای من شما از حبشیها بهتر هستید؟ آیا من که شما را از مصر بیرون آوردم، برای سایر قومها نیز همین کار را نکردم؟ فلسطینیها را از کفتور و سوریها را از قیر بیرون آوردم. 8 چشمان من مملکت گناهکار اسرائیل را میبیند و من آن را از روی زمین محو خواهم ساخت؛ ولی خاندان اسرائیل را به کلی از بین نخواهم برد، 9 بلکه مقرر میدارم که اسرائیل بهوسیلۀ سایر قومها مثل غلهای که در غربال است الک گردد و کاملاً از بدکاران پاک شود. 10 تمام گناهکارانی که میگویند: ”خدا نمیگذارد بلایی به ما برسد“، با شمشیر کشته خواهند شد.
13 خداوند میفرماید: «زمانی فرا خواهد رسید که فراوانی محصول خواهد بود و غله چنان سریع رشد خواهد کرد که دروگران فرصت درویدن نخواهند داشت، و از فراوانی انگور، از دامنهٔ کوههای اسرائیل شراب شیرین فرو خواهد چکید. 14 من قوم خود اسرائیل را از اسارت باز میگردانم. آنها شهرهای ویران خود را بازسازی نموده، دوباره در آنها ساکن خواهند شد. باغها و تاکستانها غرس نموده شراب آنها را خواهند نوشید و میوهٔ آنها را خواهند خورد. 15 ایشان را در سرزمینی که به آنها دادهام، مستقر خواهم ساخت و ایشان بار دیگر ریشهکن نخواهند شد.» یهوه خدای شما این را میفرماید.
<- عاموس 8