1 پس تصمیم گرفتم که نزدتان نیایم تا باز سبب رنجش و اندوه شما نشوم. 2 زیرا اگر من سبب اندوه شما گردم، دیگر چه کسی باقی میمانَد که مرا شاد سازد، جز همان کسانی که موجب غم آنان شدهام؟ 3 به همین دلیل، آن مطالب را در آخرین نامهام نوشتم تا وقتی آمدم، آنانی که باید مرا شاد کنند، باعث غم و اندوه من نگردند. زیرا اطمینان دارم که شادی من شادی همۀ شماست.
4 در واقع نوشتن آن نامه برایم بسیار دشوار بود، چون بینهایت اندوهگین و محزون بودم. راستش را بخواهید، به هنگام نوشتن، گریه میکردم. نمیخواستم با آن نامه شما را ناراحت کنم، اما میبایست به شما نشان میدادم که چقدر دوستتان دارم و به شما علاقهمندم.
9 من آن نامه را نوشتم تا شما را امتحان کنم و ببینم که تا چه حد از من اطاعت میکنید. 10 وقتی شما کسی را ببخشید، من نیز او را میبخشم. و اگر من کسی را ببخشم، با اجازهٔ مسیح و به خاطر شما میبخشم، البته اگر فکر میکنید که بخشیدن من واقعاً لازم است. 11 دلیل دیگری که سبب میشود این شخص را ببخشیم، این است که نباید بگذاریم شیطان از این فرصت بهرهبرداری کند، چون ما از حیلههای او آگاهیم.
14 اما خدا را شکر که همواره ما را در پیروزی مسیح سهیم میسازد، و هر جا میرویم، ما را به کار میبرد تا مسیح را به مردم معرفی کنیم، و پیام انجیل را همچون عطری خوشبو در همه جا برافشانیم. 15 و از آنجا که مسیح در زندگی ما حضور دارد، ما برای خدا عطری خوشبو هستیم، عطری که بوی آن به مشام همه میرسد، چه گناهکاران و چه نجات یافتگان. 16 برای آنانی که در راه گناه گام برمیدارند و به سوی هلاکت میروند، ما بوی هراسانگیز محکومیت و میدهیم، اما برای آنانی که در راه نجات گام برمیدارند، عطری هستیم که به همه چیز طراوت و حیات تازه میبخشد. اما چه کسی قابلیت و توانایی آن را دارد که به این صورت، انجیل را موعظه کند؟ 17 ما مانند بسیاری نیستیم که با کلام خدا تجارت میکنند و تنها هدفشان این است که از این راه درآمد خوبی داشته باشند، بلکه از سوی خدا فرستاده شدهایم، تا با قدرت مسیح و با قلبی پاک و زیر نظر خود خدا سخن گوییم.
<- دوم قرنتیان 1دوم قرنتیان 3 ->