۱  ای خدا مرا محافظت فرما، زیرا برتوتوکل می‌دارم. ۲  خداوند را گفتم: «توخداوند من هستی. نیکویی من نیست غیر از تو.»

۳  و اما مقدسانی که در زمین‌اند و فاضلان، تمامی خوشی من در ایشان است. ۴  دردهای آنانی که عقب (خدای ) دیگر می‌شتابند، بسیار خواهدشد. هدایای خونی‌ایشان را نخواهم ریخت، بلکه نام ایشان را به زبانم نخواهم آورد.

۵  خداوند نصیب قسمت و کاسه من است. توقرعه مرا نگاه می‌داری. ۶  خطه های من به‌جایهای خوش افتاد. میراث بهی به من رسیده است. ۷  خداوند را که مرا نصیحت نمود، متبارک می‌خوانم. شبانگاه نیز قلبم مرا تنبیه می‌کند.

۸  خداوند را همیشه پیش روی خود می‌دارم. چونکه به‌دست راست من است، جنبش نخواهم خورد. ۹  از این‌رو دلم شادی می‌کند و جلالم به وجد می‌آید؛ جسدم نیز در اطمینان ساکن خواهدشد. ۱۰  زیرا جانم را در عالم اموات ترک نخواهی کرد، و قدوس خود را نخواهی گذاشت که فسادرا بیند. ۱۱  طریق حیات را به من خواهی آموخت. به حضور تو کمال خوشی است و به‌دست راست تو لذت‌ها تا ابدالاباد!

<- مزامیر 15مزامیر 17 ->