1 Ada satu rombongan orang Farisi deng barapa guru agama datang dari Yerusalem ko katumu sang Yesus. 2-5 Itu orang Farisi dong pegang karás dong pung adat Yahudi. Umpama, kalo orang mau makan, musti cuci tangan iko adat pung mau. Bagitu ju, kalo pulang pasar, dong musti mandi dolo. Sampe-sampe dong pung barang dapur sandiri, sama ke pareu, piring, galás, cerek, samua musti cuci iko adat pung mau, baru bole pake makan.
6-7 Ma Yesus manyao bilang, “Bosong ni, memang orang yang omong laen bekin laen! Dari dolu baꞌi Yesaya su tulis Tuhan Allah pung pasán bilang,
10 Dolu-dolu baꞌi Musa su kasi tau Tuhan Allah pung parenta bilang, ‘Kasi hormat sang bosong pung mama deng papa.’ Deng tamba lai bilang, ‘Kalo satu orang maki dia pung mama ko papa, musti hukum kasi mati sang dia.’[b] 11-12 Tuhan Allah ajar bagitu, ma bosong ajar laen lai. Bosong bilang, ‘Kalo orang janji mau kasi satu barang sang Tuhan Allah, biar dia pung mama deng papa sangsara mau mati, ma itu barang sonde bole pake ko bantu dong, te su janji nanti mau kasi sang Tuhan Allah na.’ 13 Andia ko Beta su bilang tadi, bosong su buang Tuhan Allah pung mau, ko bosong ganti deng atoran baru. Ada banya atoran yang bosong su ganti bagitu.”
14 Ais ju Yesus pange orang laen dong di situ, ko bilang, “Pasang talinga dolo, ko bosong mangarti. 15 Apa yang maso pi dalam parú, itu sonde bekin kamomos orang. Ma apa yang kaluar, itu yang bekin kamomos. 16 [Naa, sapa yang ada talinga, dengar bae-bae, ó!]”[c]
17 Ais Yesus deng Dia pung ana bua dong jalan kasi tenga itu orang dong, ko maso pi dalam satu ruma. Ju Dia pung ana bua tanya itu umpama pung arti. 18-19 Yesus manyao bilang, “Bosong ju sonde mangarti, ko? Dia pung maksud bagini: apa yang orang makan, itu bae. Ma yang kaluar tu, tar bae. Apa yang kotong makan, maso di parú, abis kaluar ulang lai. (Tuhan Yesus pung maksud bilang, orang bole makan apa sa. Sonde larang.)
20 Ma apa yang kaluar dari orang pung hati, itu yang bekin kamomos sampe Tuhan Allah noju sang dia, deng sonde mau bagabung deng dia. 21 Te banya parkara jahat kaluar dari orang pung hati! Sama ke: pikir jahat, maen serong deng orang yang bukan dia pung laki ko dia pung bini, mancuri, bunu orang, 22 balalas, barsina, jahat, putar-balek, iko nafsu, iri hati, omong kasi jato orang, sombong, kurang ajar, deng kapala batu.
23 Naa, samua yang jahat bagitu tu, kaluar dari orang pung hati. Itu yang bekin rusak sang dia. Tuhan Allah ju noju sang dia.”
24 Ais ju Yesus dong kasi tenga itu tampa, ko pi satu kota nama Tirus. Sampe di situ, tarús dong maso pi dalam satu ruma, tagal Yesus sonde mau ada orang tau Dia ada di situ. Ma Dia sonde bisa sambunyi.
25-26 Di situ ada satu mama yang bukan orang Yahudi. Dia lahir di daꞌera Fenisia di propinsi Siria sana. Waktu dia dengar Yesus datang, dia pi minta Yesus ko usir kasi kaluar setan dari dia pung ana parampuan.
27 Ma Yesus buang bahasa bilang, “Ana-ana dong musti makan lebe dolo, baru buang dia pung sisa kasi anjing.” [Deng maksud tasambunyi, Yesus musti bantu Dia pung orang Yahudi dolu, baru bisa bantu orang laen.]
28 Ma itu mama balas bilang, “Batúl, Papa! Ma itu anjing ada di kolong meja. Dia ju makan yang jato dari itu ana pung piring.” [Deng maksud bilang, waktu ana-ana makan, anjing ju dapa makan. Biar Yesus bantu Dia pung orang, ma Dia musti lia orang laen ju.]
29 Dengar bagitu, Yesus kasi tau bilang, “Awii! Mama su omong batúl! Jadi mama pulang suda, te itu setan su kaluar dari mama pung ana.”
30 Ais, itu mama pulang. Sampe di ruma, dia pung ana ada tidor sonu. Itu setan memang su kaluar.
35 Dia bilang bagitu sa, ju itu orang pung talinga dapa dengar memang. Itu orang pung lida yang kaku tu, noe memang, sampe dia mulai baꞌomong ena-ena.
36 Ais ju dong dua kambali pi orang banya. Yesus larang sang dong bilang, “Dengar, ó! Bosong jang kasi tau orang bilang, Beta su bekin bae ini orang.” Biar Yesus larang karás, ma dong bacarita rame di mana-mana. 37 Orang yang dengar itu carita, dong heran mau mati. Ju dong baꞌomong bilang, “Talalu hebat! Ini Orang bekin samua jadi bae. Orang tuli dapa dengar. Orang bisu bisa baꞌomong.”
<- Markus 6Markus 8 ->