1 Waktu Yesus ajar di Ruma Sambayang Pusat, Dia dapa lia orang kaya dong datang kasi maso kolekte di peti derma. 2 Dia ju dapa lia satu janda kasian datang iko sambayang. Dia kasi maso doi dua sen di itu peti. Itu doi pung harga paling kici. 3 Ais Yesus omong deng Dia pung ana bua dong bilang, “Dengar bae-bae! Ini janda kasian ni cuma kasi maso doi dua sen sa, ma dia su kasi lebe dari samua orang. 4 Itu orang laen dong kasi maso kolekte dari dong pung doi sisa sa. Ma ini janda ni, dia su kasi abis dia pung doi samua-samua. Padahal itu dia pung doi ko idop.”
5 Itu waktu, Yesus pung ana bua dong omong puji-puji itu Ruma Sambayang Pusat bilang, “Papa! Lia coba ini Ruma pung bagus lai! Dong bekin sang dia pake batu-batu potong yang paling bésar, ais dong susun deng rapi. Deng ada orang yang su kasi barang mahal ko bekin hias Tuhan pung Ruma ni!”
7 Ais Yesus pung ana bua dong tanya bilang, “Bapa Guru! Apa yang Bapa omong tadi tu, kira-kira nanti jadi kapan? Kalo dia pung waktu su deka, nanti dia pung tanda-tanda karmana?”
8 Ju Yesus manyao bilang, “Asal bosong jaga bae-bae ko jang kaná tipu. Te nanti ada macam-macam orang datang puku dada bilang, ‘Beta ni, Kristus.’ Ada ju yang bilang, ‘Hari kiamat su deka-deka datang!’ Ma jang parcaya! 9 Kalo bosong dengar kabar bilang, orang dong bakaco deng baparáng di mana-mana, na, sonde usa taku. Memang, itu samua musti jadi lebe dolo. Ma hari kiamat balóm sampe.
10 Nanti satu suku baparáng lawan suku laen. Satu negara baparáng lawan negara laen. 11 Nanti ada tana tagoyang yang hebat mati pung. Di mana-mana ada musim lapar yang hebat, deng panyaki bahaya marajalela. Nanti orang ju lia ame hal yang bekin bulu badan badiri, deng tanda-tanda hebat di langit.
12 Ini hal dong samua balóm jadi abis, ma nanti orang dong tangkap sang bosong, deng siksa sang bosong, tagal bosong parcaya sang Beta. Ais dong sarakan sang bosong pi ko orang dong urus bosong pung parkara di ruma-ruma sambayang, deng tahan sang bosong dalam bui. Dong ju suru sang bosong pi mangada sang raja deng orang pamarenta laen dong. Samua ni, tagal bosong iko sang Beta. 13 Ma bosong musti pake itu sampat ko kasi tau sang dong Beta pung Kabar Bae. 14 Jadi sonde usa pikir-pikir lebe dolo bilang, bosong mau bela diri karmana. 15 Te nanti Beta kasi kata-kata yang pas ko bosong bela diri. Deng bagitu, bosong pung musu dong sonde tau mau bilang apa lai.[a] 16-17 Nanti banya orang binci mati sang bosong, tagal bosong iko sang Beta. Ada dari bosong pung kelu sandiri, tingka ke mama-papa, adi-kaka, sodara-sodara, deng tamán-tamán dong. Nanti ada dari dong yang cari jalan ko jual buang sang bosong, sampe ada bosong saparu yang kaná bunu. 18 Ma bosong jang taku, te nanti Tuhan sonde lupa sang bosong. Rambu satu urat ju sonde bisa gugur dari bosong pung kapala, kalo bukan Dia pung mau. 19 Kalo bosong batahan tarús-tarús, tantu Tuhan Allah kasi salamat sang bosong.”
20 Yesus omong tamba bilang, “Kalo bosong lia musu dong su kepung ame kota Yerusalem, bosong tau bilang, dia su mau ancor tu. 21 Lia bagitu, na, orang di propinsi Yudea bangun lari suda pi gunung. Orang yang di kota ju bangun lari suda. Deng orang yang di kampong sonde usa maso pi kota lai. 22 Te Tuhan kirim itu hari-hari susa dong ko hukum orang yang sonde mau dengar sang Dia. Itu samua jadi pas deng apa yang Tuhan Allah pung jubir su tulis memang dari dolu.[b] 23 Itu waktu, orang yang paling kasian, andia parampuan yang ada dudu parú, deng mama-mama yang ada kasi susu ana mera. Itu waktu, anteru dunya dapa susa, deng orang Yahudi samua sangsara barát, tagal Tuhan Allah mara sang dong. 24 Nanti musu bunu sang dong saparu, deng tawan saparu, ko jadi budak pi mana-mana di ini dunya. Ais orang asing yang sonde kanál sang Tuhan Allah, datang inja-inja bekin kamomos di kota Yerusalem, deng kuasai kota pung isi, sampe dong pung waktu tu, abis.”
25 Ais Yesus kasi tau soꞌal Dia pung datang kambali bilang, “Nanti kalo Manusia Tulen su mau datang kambali, ada tanda-tanda kaluar di matahari, di bulan, deng di bintang dong. Di bumi ju ada tanda, andia laut mangamok deng angin ribut bésar, deng galombang raksasa nae datang. Ini samua bekin manusia dong taku deng bingung, sampe dong sonde tau mau bekin apa lai.[c] 26 Kuasa-kuasa yang ada di langit dong tagoyang harba-biruk. Lia bagitu, orang dong jadi taku mau mati, tagal bumi su mau calaka! 27 Ais itu, baru orang dapa lia sang Beta, ‘Manusia Tulen, turun datang deng awan’. Beta turun deng kuasa, deng Beta pung hebat samua.[d] 28 Kalo ini tanda samua su mulai jadi, na, bosong angka kapala suda, te Tuhan pung waktu su sampe ko kasi salamat sang bosong.”
29 Ais itu Yesus angka satu umpama bilang, “Bosong taro kira bae-bae sang pohon dong. 30 Kalo dong pung daon su mulai kuning, itu jadi tanda bilang, musim panas su deka-deka datang. 31 Bagitu ju deng itu hari-hari susa dong. Kalo dong su muncul datang, itu jadi tanda bilang, Tuhan Allah pung parenta su deka-deka datang.
32 Beta kasi tau memang! Dari samua orang yang idop sakarang ni, nanti ada yang balóm mati, te itu hari-hari susa su muncul datang. 33 Biar langit deng bumi su ilang, ma Beta pung Kata-kata batahan tarús.”
37 Tiap hari Yesus pi ajar di Ruma Sambayang Pusat. Ma kalo su malam Dia kaluar dari Yerusalem ko pi tidor di kampong di gunung Saitun situ.[e] 38 Papagi sakali, banya orang dong su datang bakumpul, ko mau dengar Dia ajar di Ruma Sambayang Pusat.
<- Lukas 20Lukas 22 ->- a Lukas 12:11-12
- b Hosea 9:7
- c Yesaya 13:10; Yeskial 32:7; Yoel 2:31; Dunya Model Baru 6:12-13
- d Daniel 7:13; Dunya Model Baru 1:7
- e Lukas 19:47